ما باید خطرات و فواید هر دارویی را که به رژیم افراد مسن اضافه می‌کنیم بسنجیم، و مطمئناً – از نظر پیشگیری اولیه بدون هیچ نشانه‌ای از خطر قلبی عروقی یا سکته – باید در مورد تجویز بسیار مشکوک باشیم. بارکر توضیح می‌دهد که آسپرین با آگاهی از خطرات افزایش یافته آن در صورت سقوط جدی.
افراد بالای 70 سال در صورت مصرف روزانه آسپرین با دوز پایین ممکن است احتمال سقوط جدی‌تری داشته باشند، یافته‌ای که ممکن است تجویز دقیق‌تری را در هنگام تجویز دارو برای افرادی که در معرض خطر حملات قلبی و سکته هستند، ایجاب کند.
برنز می‌گوید ورزش‌هایی که با هدف بهبود تعادل و تناسب اندام انجام می‌شوند ممکن است با افزایش سن افراد به طور موثرتری زمین خوردن را کاهش دهند.
خاصیت ضد انعقادی آسپرین به این معنی است که اغلب برای جلوگیری از عوارض قلبی عروقی تجویز می شود. تحقیقات همچنین نشان می دهد که این دارو ممکن است تا حدودی کاهش شناختی و تقویت استخوان هاترکیبی که از نظر تئوری منجر به سقوط های جدی کمتری می شود.
بارکر گفت، در طول دوره مطالعه، بیش از 1400 نفر از شرکت کنندگان حداقل یک بار سقوط کردند که نیاز به مراقبت های بیمارستانی داشت.
به نیمی از شرکت کنندگان 100 میلی گرم آسپرین – دوزی که معمولاً برای سالمندان طولانی مدت تجویز می شود – داده شد تا یک بار در روز مصرف شود. بقیه دارونما داشتند. برخی از شرکت‌کنندگان برای سایر بیماری‌ها دارو مصرف کردند و مصرف این دارو بین گروه‌های آسپرین و دارونما متعادل بود.
به طور متوسط 4.6 سال، آنا بارکر در دانشگاه موناش در ملبورن استرالیا و همکارانش 16703 سفیدپوست استرالیایی 70 ساله یا بالاتر را که به عنوان “نسبتا سالم” توصیف شده بودند، دنبال کردند.
افرادی که در گروه آسپرین بودند، در مقایسه با افرادی که آسپرین مصرف نمی کردند، کمتر از 10 درصد بیشتر احتمال داشت که چنین سقوطی را تجربه کنند. تجزیه و تحلیل آماری نشان می دهد که این یک یافته تصادفی نبوده است.
در یک کارآزمایی با بیش از 16000 نفر بالای 70 سال، کسانی که هر روز دوز پایین آسپرین مصرف می‌کردند، کمتر از 10 درصد بیشتر از کسانی که دارونما مصرف می‌کردند، در معرض خطر سقوطی بودند که نیاز به مراقبت‌های بیمارستانی داشتند.
سلامتی
7 نوامبر 2022
