آیا ما در یک هولوگرام زندگی می کنیم؟ چرا فیزیک هنوز با این ایده هیپنوتیزم شده است
به نظر می رسد که پاسخ دوگانه است. اول، حدس هولوگرافیک به درک مشکلات غیرقابل حل در فیزیک ذرات و سیاهچاله ها کمک کرد. دوم، و شاید جالب تر، فیزیکدانان در نهایت شروع به پیشرفت در تلاش خود برای نشان دادن اینکه اصل هولوگرافی در کیهانی که ما در واقع در آن زندگی می کنیم، اعمال می شود.
باز هم، ممکن است تعجب کنید که چرا این ایده با توجه به اینکه یک حدس ریاضی باقی مانده است، به این معنی که اثبات نشده است، و جهان مدلی که برای آن اعمال می شود، هندسه عجیبی دارد که شبیه جهان ما نیست، چرا مورد توجه قرار می گیرد.
Maldacena، در حال حاضر نیز در IAS، در اصل از دو شاخه مجزا الهام گرفته شده است.
و با این حال امروز، کمی بیش از 25 سال بعد، جهان هولوگرافیک به طور گسترده ای به عنوان یکی از مهم ترین پیشرفت های دهه ها مورد احترام است. دلیل آن این است که راز گرانش کوانتومی را لمس می کند – وحدت فیزیک کوانتومی که مدت ها به دنبال آن بود، که بر ذرات و بر هم کنش های آنها حاکم است، و نسبیت عام، که گرانش را محصول فضا می کند. – زمان تحریف شده.
در نوامبر 1997، فیزیکدان جوانی به نام خوان مالداسنا ایده تقریباً مضحکی جسورانه را مطرح کرد: اینکه فضازمان، تار و پود جهان و ظاهراً پسزمینهای که واقعیت در برابر آن نقش میبندد، یک هولوگرام است.
برای بسیاری از افرادی که در آن زمان در زمینههای فیزیک ذرات و گرانش کار میکردند، پیشنهاد Maldacena به همان اندازه که مبتکرانه بود شگفتانگیز بود. می گوید، قبل از انتشار، مفهوم جهان هولوگرافیک “خروجی” بود اد ویتن، فیزیکدان ریاضی در موسسه مطالعات پیشرفته در پرینستون (IAS)، نیوجرسی. “من این را به عنوان یک حدس و گمان وحشیانه توصیف می کردم.”