رصدخانه بین المللی جمینی/NOIRLab/NSF/AURA/M. زمانی، جی داسیلوا
ابر حباب‌های گازی در اطراف اختروش‌ها می‌توانند به لطف بادهای قدرتمند تشکیل شوند
موضوعات:
منبع: https://www.newscientist.com/article/2382062-superbubbles-of-gas-around-quasars-may-form-thanks-to-powerful-winds/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
به نظر می رسد این بیشتر در کهکشان هایی اتفاق می افتد که اخیراً ادغام شده اند. این ادغام مواد بیشتری را وارد سیاهچاله می کند که باعث فعالیت بیشتر و بادهای قوی می شود که به نوبه خود حباب ها را ایجاد می کند. این می تواند توضیح دهد که چرا کهکشان ها پس از ادغام به جای ادامه تشکیل ستاره ها، تمایل به آرام شدن دارند. «اگر در یکی از [these galaxies] لیو می گوید: احتمالاً دو راه شیری را خواهید دید که در آسمان شب از یکدیگر عبور می کنند. یک جفت ابر حباب نور سبز از خود ساطع می‌کنند، اما به شدت ضعیف هستند و در آسمان پخش می‌شوند، بنابراین وقتی خیلی نزدیک یا حتی در داخل خانه هستید، دیدن آنها احتمالاً بسیار سخت است.»
با ایجاد ابر حباب ها، این بادها نیز باید گرم شوند بالا و گاز کولر را منفجر کنید. این گاز ماده اولیه ای است که ستاره ها از آن ساخته می شوند. هنگامی که دمیده می شود، تشکیل ستاره در کهکشان متوقف می شود و در نتیجه یک کهکشان غیرمنتظره غیرفعال ایجاد می شود. این مشاهدات جدید شواهدی را ارائه می دهند که این روند واقعاً در حال وقوع است.
سه اختروش دور توسط حباب های گاز یونیزه شده احاطه شده اند
ستاره شناسان سه اختروش دوردست را مشاهده کرده اند که توسط حباب های عظیم گاز یونیزه شده به نام «ابر حباب ها» احاطه شده اند. به نظر می‌رسد که این قطرات عظیم ناشی از بادهایی است که به دور سیاهچاله‌های عظیمی که اختروش‌ها را نیرو می‌دهند، می‌چرخد و همین بادها همچنین می‌توانند از تشکیل ستاره‌های جدید کهکشان‌های خود جلوگیری کنند.
گویلین لیو در دانشگاه علم و صنعت چین و همکارانش این اجرام را با استفاده از تلسکوپ شمالی Gemini در هاوایی مشاهده کردند. آنها سه اختروش قرمز – به ویژه نمونه های روشن سیاهچاله های پرجرم فعال – را بررسی کردند و دریافتند که هر کدام در نقطه تلاقی یک جفت حباب بزرگ از گاز یونیزه قرار دارند. این ابرهای گاز داغ حدود 60000 سال نوری وسعت داشتند و به آن چیزی تبدیل شدند که ستاره شناسان آن را ابر حباب می نامند.
سپس محققان یک سری شبیه‌سازی را برای درک چگونگی تولید این ابرحباب‌ها انجام دادند. مدت‌هاست که می‌دانستیم اختروش‌ها بادهای قدرتمندی ایجاد می‌کنند و این بادها می‌توانند اثرات شدیدی بر کهکشان‌ها داشته باشند، اما به سختی می‌توان به شواهد مستقیم دست یافت.
لیو می‌گوید: «ما تمام تلاش خود را کردیم تا خروجی‌هایی را شناسایی کنیم که به اندازه کافی قوی بودند تا این اثر را ایجاد کنند. ما معتقدیم که شواهد کافی داریم مبنی بر اینکه ابرحباب های گزارش شده در این مقاله نتیجه خروجی های قدرتمندی است که ما به دنبال آن هستیم.
