اسوانته پابو جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی را دریافت کرد
پابو همچنین کشف کرد که یک ژن به ارث رسیده از دنیسووان ها به تبتی های امروزی کمک می کند تا در ارتفاعات بالا با غلظت کم اکسیژن زنده بمانند.
در سال 1990، پابو – که مؤسسه انسان‌شناسی تکاملی ماکس پلانک را در لایپزیگ آلمان تأسیس کرد – پیشگام روش‌هایی برای توالی‌یابی DNA باستانی با تلاش برای تعیین توالی میتوکندری‌های نئاندرتال، نیروگاه‌های سلولی بود. او با استفاده از استخوان یک نئاندرتال که 40000 سال پیش می زیسته به این مهم دست یافت.
Svante Pääbo، متخصص ژنتیک، جایزه نوبل را برای کار خود در زمینه ژنتیک تکاملی دریافت کرد
در نتیجه، تا 2 درصد از ژنوم افراد اروپایی یا آسیایی از نئاندرتال ها می آید، از جمله ژن هایی که بر پاسخ ایمنی ما به عفونت ها تأثیر می گذارند.
گفت: “بشریت همیشه شیفته منشأ خود بوده است.” آنا ودل، رئیس کمیته نوبل. ما از کجا آمده‌ایم؟ و با کسانی که پیش از ما آمده‌اند چگونه نسبتی داریم؟ چه چیزی ما را از انسان‌های ناپدید شده متمایز می‌کند؟
توماس پرلمان، دبیر مجمع جایزه نوبل، با اشاره به زمانی که به پابو در مورد موفقیتش در جایزه نوبل گفته شد، گفت: “او زبانش نرفته، بسیار خوشحال بود.”
DNA تجزیه می شود و می تواند آلوده شود، به این معنی که تعیین توالی DNA باستان غیرممکن تلقی می شد.
Svante Pääbo، متخصص ژنتیک، جایزه نوبل را برای کار خود در زمینه ژنتیک تکاملی دریافت کرد
سلامتی
3 اکتبر 2022
در سال 2008، پابو DNA یک استخوان انگشت 40000 ساله کشف شده در غاری در جنوب سیبری را توالی یابی کرد. با مقایسه این DNA با نئاندرتال ها و یک مرد دانااو یک نوع کاملاً جدید از انسان نما، دنیسووان ها را کشف کرد.
او گفت که مطالعه DNA باستانی به فاش کردن پایه های ژنتیکی سایر جنبه های فیزیولوژی ما ادامه می دهد و با انجام این کار به پیشرفت های پزشکی کمک می کند.
پابو بالاخره به این نقطه رسید [what was thought to be] توالی یابی و مونتاژ ژنوم نئاندرتال غیرممکن است و یک انسان کاملاً جدید کشف شد. [the Denisovans] او گفت: با تجزیه و تحلیل و مقایسه توالی ژنوم.
DNA میتوکندری حاوی اطلاعات بسیار محدودی در مورد فیزیولوژی کلی یک فرد است، بنابراین Päabo سپس DNA باستانی بسته بندی شده در هسته یا مرکز کنترل اصلی سلول های باستانی را توالی یابی کرد.
توسط کاریسا ونگ
«پیامدهای زیادی وجود دارد [to Pääbo’s research]هم از نظر درک تکامل ما، هم پیامدهای پزشکی بالقوه و هم درک اساسی از فیزیولوژی ما.” گونیلا کارلسون-هدستامعضو کمیته نوبل
با مقایسه ژنوم نئاندرتال با ژنوم یک مرد داناپابو فاش کرد که این گروه های انسان نما حدود 800000 سال پیش از هم جدا شده اند و پس از آن در غرب اوراسیا تکثیر می شوند. یک مرد دانا حدود 70000 سال پیش از آفریقا مهاجرت کردند.
تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد که یک مرد دانا با دنیسوواها در بخش های شرقی اوراسیا بزرگ شده است. در نتیجه، مردم ملانزیا و بخش‌هایی از آسیای جنوب شرقی تا ۶ درصد DNA Denisovan دارند.
جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی 2022 به سوانته پابو برای اکتشافاتش در مورد تکامل انسان و ژنوم بستگان منقرض شده انسانی ما اعطا شد.
نیکلاس المهد
Päabo با استفاده از سه نمونه استخوان نئاندرتال از غار Vindija در کرواسی، به علاوه نمونه های دیگر از آلمان، روسیه و اسپانیا، کل 3 میلیارد جفت پایه ژنوم نئاندرتال را توالی یابی کرد.
