DNA تجزیه می شود و می تواند آلوده شود، به این معنی که تعیین توالی DNA باستان غیرممکن تلقی می شد.
DNA میتوکندری حاوی اطلاعات بسیار محدودی در مورد فیزیولوژی کلی یک فرد است، بنابراین Päabo سپس DNA باستانی بسته بندی شده در هسته یا مرکز کنترل اصلی سلول های باستانی را توالی یابی کرد.
توماس پرلمان، دبیر مجمع جایزه نوبل، با اشاره به زمانی که به پابو در مورد موفقیتش در جایزه نوبل گفته شد، گفت: “او زبانش نرفته، بسیار خوشحال بود.”
«پیامدهای زیادی وجود دارد [to Pääbo’s research]هم از نظر درک تکامل ما، هم پیامدهای پزشکی بالقوه و هم درک اساسی از فیزیولوژی ما.” گونیلا کارلسون-هدستامعضو کمیته نوبل
Svante Pääbo، متخصص ژنتیک، جایزه نوبل را برای کار خود در زمینه ژنتیک تکاملی دریافت کرد
در نتیجه، تا 2 درصد از ژنوم افراد اروپایی یا آسیایی از نئاندرتال ها می آید، از جمله ژن هایی که بر پاسخ ایمنی ما به عفونت ها تأثیر می گذارند.
Päabo با استفاده از سه نمونه استخوان نئاندرتال از غار Vindija در کرواسی، به علاوه نمونه های دیگر از آلمان، روسیه و اسپانیا، کل 3 میلیارد جفت پایه ژنوم نئاندرتال را توالی یابی کرد.
توسط کاریسا ونگ
او گفت که مطالعه DNA باستانی به فاش کردن پایه های ژنتیکی سایر جنبه های فیزیولوژی ما ادامه می دهد و با انجام این کار به پیشرفت های پزشکی کمک می کند.
پابو بالاخره به این نقطه رسید [what was thought to be] توالی یابی و مونتاژ ژنوم نئاندرتال غیرممکن است و یک انسان کاملاً جدید کشف شد. [the Denisovans] او گفت: با تجزیه و تحلیل و مقایسه توالی ژنوم.
در سال 1990، پابو – که مؤسسه انسانشناسی تکاملی ماکس پلانک را در لایپزیگ آلمان تأسیس کرد – پیشگام روشهایی برای توالییابی DNA باستانی با تلاش برای تعیین توالی میتوکندریهای نئاندرتال، نیروگاههای سلولی بود. او با استفاده از استخوان یک نئاندرتال که 40000 سال پیش می زیسته به این مهم دست یافت.
درباره این موضوعات بیشتر بدانید:
منبع: https://www.newscientist.com/article/2340602-nobel-prize-awarded-for-study-of-human-evolution-using-ancient-dna/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
Svante Pääbo، متخصص ژنتیک، جایزه نوبل را برای کار خود در زمینه ژنتیک تکاملی دریافت کرد