ورود مولکول های بزرگ دارو به مغز مدت هاست که به عنوان یک چالش بزرگ پزشکی در نظر گرفته شده است. بیشتر این ترکیبات نمی توانند به مقدار زیاد به مغز برسند زیرا دیواره های رگ های خونی که مغز را پرفیوژن می کنند بسیار نفوذناپذیر هستند و چیزی را ایجاد می کنند که به عنوان سد خونی مغزی شناخته می شود.
در موش‌هایی که یک بار در روز به مدت دو هفته اسپری بینی از آنتی‌بادی‌ها دریافت کردند، موفقیت آنها در این کار به حدود 60 درصد توانایی قبلی آنها چهار هفته پس از آسیب رسید. در حیواناتی که دارونما دریافت کردند، این رقم حدود 30 درصد بود.
معین مقیمی در دانشگاه نیوکاسل، بریتانیا، می‌گوید هر راهی برای وارد کردن دارو به مغز فواید زیادی خواهد داشت. او می‌گوید: اما این مطالعه ثابت نمی‌کند که آنتی‌بادی‌ها با حرکت به سمت اعصاب به مغز رسیده‌اند، زیرا می‌توانستند از بینی به جریان خون جذب شوند، جایی که مقادیر کمی از آن می‌توانست به مغز برسد.
مطالعات قبلی نشان داده است که برخی از داروها ممکن است با حرکت به سمت سلول‌های عصبی که بو را تشخیص می‌دهند، از طریق بینی به مغز برسند، زیرا اینها دارای الیاف بلندی هستند که از مجاری بینی به مغز امتداد می‌یابند.
وقتی تیم شواب مغز موش‌ها را بررسی کرد، متوجه شد که موش‌های تحت درمان، رشته‌های عصبی بیشتری را جوانه می‌زنند. شواب می‌گوید: «ما به سطحی از آنتی‌بادی‌ها رسیده‌ایم که در ترمیم ضایعه بزرگ سکته مغزی مؤثر است». این نشان می دهد که یک قدرت بازسازی طبیعی در مغز وجود دارد و تنها چیزی که لازم است این است که ترمزها را رها کنید تا این اتفاق بیفتد.
مولکول‌های پادتنی که به بینی موش‌ها پاشیده می‌شوند باعث آسیب‌هایی شبیه به سکته مغزی برای ترمیم مغز می‌شوند و این ممکن است به این دلیل باشد که داروها برای بو کردن از سلول‌های عصبی عبور می‌کنند.
سلامتی
16 ژانویه 2023
