اکثر پروژه های بزرگ جذب و ذخیره کربن نتوانسته اند به اهداف خود برسند

بر اساس این گزارش، اکثر آنها بسیار کمتر از حد انتظار CO2 جذب کردند. این گزارش می‌گوید در طول عمر خود، تأسیسات LaBarge ExxonMobil در Shute Creek، وایومینگ، حدود 36 درصد از ظرفیت خود کمتر عمل کرده است. بر اساس این گزارش، تنها نیروگاه بزرگ جهان با CCS، سد مرزی در ساسکاچوان، کانادا، حدود 50 درصد کمتر از حد انتظار جذب شد و ظرفیت سیستم گازی گورگون شورون در استرالیای غربی حدود 50 درصد کمتر از حد انتظار بود. پنج سال.

پروژه گاز گورگون در استرالیای جنوبی

استوارت هازلدین در دانشگاه ادینبورگ در بریتانیا می‌گوید که گزارش IEEFA جامع است، اما «بیش از حد ساده» است که بگوییم CCS کار نمی‌کند. او می‌گوید یکی از دلایلی که به نظر می‌رسد پروژه‌های CCS ضعیف عمل می‌کنند، فناوری نیست، بلکه نبود مشوق‌های بازار برای ذخیره‌سازی CO2 و فقدان مقررات خوب است. هازلدین می‌گوید: «CCS کار می‌کند و زمانی که قوانین درست باشند کار خواهد کرد.

اکثر 13 برنامه CCS شاخص جهان که 55 درصد از دی اکسید کربن جذب شده را تشکیل می دهند، یا به طور کامل شکست خوردند یا CO2 بسیار کمتر از حد انتظار جذب کردند.

محیط


1 سپتامبر 2022

گزارشی که امروز منتشر شد، عملکرد 13 برنامه CCS شاخص موجود در سراسر جهان را تجزیه و تحلیل کرد که با استفاده از ارقام منتشر شده توسط شرکت ها، 55 درصد از CO2 جذب شده را تشکیل می دهند.

آیا CCS راه حلی برای مشکلات آب و هوایی ما است؟ من می گویم نه. اغلب اوقات، واقعاً به ظرفیت طراحی خود عمل نمی کند.” بروس رابرتسون در موسسه اقتصاد انرژی و تجزیه و تحلیل مالی (IEEFA)، یک اندیشکده استرالیایی که این گزارش را تهیه کرده است.

چندین مورد از بزرگترین پروژه های جذب و ذخیره دی اکسید کربن در جهان به شدت ضعیف عمل می کنند و تجزیه و تحلیل نشان می دهد که برخی از آنها فقط نیمی از مقدار CO2 وعده داده شده را جذب می کنند.

Saskpower این پیشنهاد را رد کرد که پروژه سد مرزی دارای نرخ انتزاع حدود 50٪ است که رقمی معادل 68٪ را ارائه می دهد. رابرتسون می‌گوید که این اختلاف به این دلیل است که IEEFA به جای یک هدف بازبینی‌شده و پایین‌تر، هدف نرخ اصلی پروژه را ارزیابی می‌کند.

در یک نکته مثبت تر، این گزارش نشان می دهد که پروژه های Sleipner و Snøhvit CCS در نروژ موفقیت آمیز بوده است، که می گوید تا حد زیادی به دلیل کسب و کار و محیط نظارتی منحصر به فرد این کشور است. رابرتسون می گوید او موافق است که CCS می تواند نقشی در آینده در صنایع سنگین ایفا کند که در آنها جلوگیری از انتشار گازهای گلخانه ای دشوار است، مانند تولید سیمان.

دو پروژه گنجانده شده در این گزارش شکست خوردند، از جمله پروژه زغال سنگ Kemper CCS در می سی سی پی که مدت ها به تعویق افتاد و در نهایت ساخت و ساز در سال 2017 رها شد.

درباره این موضوعات بیشتر بدانید:


منبع: https://www.newscientist.com/article/2336018-most-major-carbon-capture-and-storage-projects-havent-met-targets/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home

جذب و ذخیره کربن (CCS) یک ابزار ضروری برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی توسط مقاماتی مانند آژانس بین المللی انرژی و هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوایی. این فناوری قرار است در لایحه جدید آب و هوای دولت ایالات متحده حمایت سخاوتمندانه ای دریافت کند و سایر کشورها از جمله نروژ و بریتانیا برای تصویب آن تلاش می کنند.

قدمت این فناوری به دهه 1970 برمی گردد و در بسیاری از موارد برای استخراج نفت بیشتر از مخازن به جای مهار تغییرات آب و هوایی با جذب CO2 در دراز مدت استفاده می شود. “آنها [the industry] فرض کنید این یک بخش در حال ظهور است. رابرتسون می‌گوید در واقع، این کار برای بیشتر زندگی ما کارساز بود. او می افزاید که عملکرد ضعیف رژیم ها به دلیل کمبود منابع مالی یا فنی نیست. پروژه Gorgon به تنهایی 3.1 میلیارد دلار استرالیا هزینه داشت.

پروژه گورگون که توسط شورون اداره می شود.

یکی از سخنگویان شورون گفت: “نوآوری در این مقیاس بدون چالش نیست، اما فناوری کار می کند.” یکی از سخنگویان ExxonMobil گفت: “تاسیسات LaBarge بیش از هر تاسیسات دیگری در جهان تا به امروز CO2 جذب کرده است.”

شورون

در خبرنامه رایگان Fix the Planet ما ثبت‌نام کنید تا هر پنج‌شنبه خوش‌بینی آب و هوا را مستقیماً به صندوق ورودی خود دریافت کنید.

توسط احمد گل کار

احمد گل کار