چیزی که ما متوجه نشده ایم این است که چرا نظریه کوانتومی اینقدر عجیب است. فیزیکدانانی مانند من مدتهاست که پایه های آن را برای یافتن پاسخ بررسی کرده اند. اخیراً، این تلاش‌ها یک شگفتی بزرگ را نشان داد: فرضیه جدیدی به نام «تئوری تقریباً کوانتومی» که حتی عجیب‌تر از فرضیه اصلی است. چیزی که واقعاً من را هیجان زده می کند این است که می توانیم آن را در معرض آزمایش قرار دهیم. اگر بگذرد، روزنامه ها از تحول علمی قرن خبر می دهند.
نظریه کوانتومی به دنیای زیر اتمی ذرات می پردازد و رفتار آنها را با دقت بی نظیری توصیف می کند. اغلب از آن به عنوان …
منبع: https://www.newscientist.com/article/mg25734280-900-this-new-version-of-quantum-theory-is-even-stranger-than-the-original/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
اکنون می دانیم که چنین است. این درس بسیاری از قرن گذشته فیزیک است، زیرا تئوری کوانتومی، از جمله اقدامات شبح وار در فاصله، هر آزمون آزمایشی را پشت سر گذاشته است. در کوچک‌ترین مقیاس‌ها، واقعیت به همان اندازه عجیب است که بهترین نظریه ما درباره دنیای زیراتمی نشان می‌دهد.
انیشتین حتی با وجود اینکه به پایه‌ریزی نظریه کوانتومی کمک کرده بود، احساس می‌کرد که باید چیزی کم باشد. این شخصیت ترسناک درست به نظر نمی رسید – باید چیزی وجود داشت که نمی توانستیم ببینیم که بتواند آن را توضیح دهد. آیا فکر نمی کنید که این عجیب و غریب می تواند درست باشد، مطمئنا؟
انیشتین به نظریه کوانتومی حمله می کند. این بود عنوان در مجله نیویورک تایمز در 4 مه 1935. مشهورترین دانشمند و دو همکار جهان آنچه را که به عنوان یک نقص مهلک در قلب بزرگترین نظریه ما درباره طبیعت می دیدند، کشف کرده بودند. آنها کشف کرده بودند که ذراتی که کیلومترها از هم جدا شده اند به نظر می رسد قادر به برهم کنش آنی با یکدیگر هستند. آلبرت انیشتین آن را “اقدام ترسناک از راه دور” نامید.
