جوانه های بلوط حاوی باکتری های مفید برای جداسازی عناصر کمیاب خاکی هستند
و خاکهای کمیاب سنگین به ترتیب در آهنرباهای دائمی مورد استفاده قرار می گیرند – در یک مرحله شیمیایی در دمای اتاق بدون استفاده از مواد شیمیایی سمی.
یک پروتئین باکتریایی موجود در جوانه‌های بلوط انگلیسی می‌تواند برای پردازش مؤثرتر عناصر خاکی کمیاب مورد نیاز برای فناوری‌های مختلف استفاده شود.
این رویکرد می تواند به مقابله با عناصر کمیاب خاکی که از زمین استخراج شده اند یا از محصولات فناوری بازیافتی بازیافت شده اند، کمک کند.
عناصر خاکی کمیاب در محصولاتی مانند صفحه نمایش گوشی های هوشمند و تلویزیون، موتورهای وسایل نقلیه الکتریکی و توربین های بادی استفاده می شوند. ذخایر طبیعی این عناصر را می توان در چندین کشور یافت و استخراج کرد. اما تأسیسات جداسازی صنعتی مورد نیاز برای پردازش آنها از روشی پر انرژی استفاده می کنند که معمولاً صدها مرحله را می طلبد و از مواد شیمیایی سمی زیادی استفاده می کند – چیزی که می تواند با میانبرهای طبیعی ارائه شده توسط یک کلاس خاص از باکتری ها ساده شود.
این تیم دریافتند که اگر پروتئین باکتریایی به یک عنصر خاکی کمیاب سبکتر متصل شود، احتمال بیشتری دارد که به واحد دیگری از خودش نیز متصل شود. اگر پروتئین به یک عنصر خاکی کمیاب سنگین‌تر متصل شود، به احتمال زیاد منحصر به فرد باقی می‌ماند.
این کشف به محققان اجازه داد تا نشان دهند چگونه این پروتئین می تواند به جداسازی نئودیمیم و دیسپروزیم – نور کمک کند.
این کار یک رویکرد “اثبات مفهوم” است که هنوز در توانایی پردازش عناصر کمیاب خاکی در مقیاس بزرگ صنعتی با چالش های مهمی روبرو است. جیسون لاو در دانشگاه ادینبورگ در انگلستان. یک مشکل مهم در رویکرد بیوشیمیایی، «ساخت» پروتئین کافی برای انجام این جداسازی‌های در مقیاس بزرگ است.
موضوعات:
