با وجود ممنوعیت، CFCهای شیمیایی تخریب کننده ازن دوباره در حال افزایش هستند
با استفاده از داده‌های 14 مکان اندازه‌گیری در سراسر جهان، محققان دریافتند که غلظت CFC-112a، CFC-113، CFC-113a، CFC-114a و CFC-115 از سال 2010 افزایش یافته است و در سال 2020 به فراوانی در جو رسیده است. .
بر اساس اصلاحیه کیگالی در پروتکل مونترال، که در سال 2016 به تصویب رسید، کشورها موافقت کردند که تولید و مصرف HFC را کاهش دهند. اینها برای لایه اوزون بی ضرر هستند، اما باعث تغییرات آب و هوایی می شوند.
نمایی از جو زمین از فضا
وسترن طی یک نشست مطبوعاتی گفت که انتظار نمی رود افزایش انتشار گازهای گلخانه ای به طور قابل توجهی بازیابی لایه اوزون را که انتظار می رود تا دهه 2060 به طور کامل بازیابی شود، مختل کند، اما تأثیر گازهای CFC بر گرمایش جهانی به این معنی است که نتایج باعث نگرانی است. .
او به خبرنگاران گفت که این یافته ها باید به عنوان یک “هشدار اولیه” برای کشورها عمل کند تا تولید غیرقانونی یا بی دقتی مواد شیمیایی را سرکوب کنند.
وسترن پیشنهاد کرد که کارخانه ها ممکن است به طور غیرقانونی از CFC-112a برای تولید فلوروینیل اتر یا حلال ها استفاده کنند. او گفت: «ما هیچ مدرکی نداریم که نشان دهد این چیزی است که در حال رخ دادن است. اما این یکی از تنها کاربردهای شناخته شده CFC-112a است.
بخشی از افزایش انتشار را می توان با افزایش تولید هیدروفلوئوروکربن ها (HFC) توضیح داد که به طور گسترده به عنوان جایگزینی برای CFC ها استفاده می شود. تولید HFC ها گاهی منجر به تولید و انتشار CFC به عنوان یک محصول جانبی می شود.
به همین ترتیب، محققان نمی دانند که انتشار گازهای گلخانه ای از کجا می آید. یکی از اعضای تیم گفت: “ما تقریباً مطمئن هستیم که او اهل اروپا یا ایالات متحده نیست.” ایزاک ویمونت به اداره ملی اقیانوسی و جوی در ایالات متحده. او گفت، اما فراتر از آن، هنوز مشخص نیست که کدام کشورها عامل انتشار گازهای گلخانه ای هستند.
دانشمندان هشدار می دهند که با وجود ممنوعیت جهانی تولید این مواد شیمیایی از سال 2010، غلظت برخی از کلروفلوئوروکربن های مخرب لایه ازن (CFC) در جو به سرعت در حال افزایش است.
ولی لوک وسترن در دانشگاه بریستول، انگلستان و همکارانش افزایش شدید غلظت اتمسفر جهانی پنج ماده شیمیایی CFC را بین سال‌های 2010 تا 2020 مشاهده کردند که می‌تواند نشان دهد که این مواد هنوز به طور غیرقانونی در برخی کارخانه‌ها تولید می‌شوند.
او گفت که میزان انتشار این گازها در سال 2020 اثر گرمایشی معادل کل انتشار کربن کشوری مانند سوئیس خواهد داشت. بنابراین تأثیرات آب و هوایی هنوز بسیار قابل توجه است.»
CFC ها معمولاً در مبردها، پیشرانه های آئروسل و حلال ها مورد استفاده قرار می گرفتند تا اینکه مشخص شد که باعث تخریب لایه ازن می شوند. بر اساس پروتکل مونترال، تولید آنها از سال 1989 تا 2010 متوقف شد.
وسترن گفت اقدامات تحت این اصلاحیه همچنین باید به رسیدگی به انتشار CFC کمک کند. او افزود که کاهش انتشار HFC و CFC یک “پیروزی آسان” برای آب و هوا خواهد بود.
در سال 2018، کارخانه‌های چین منبع افزایش انتشار CFC-11 بودند. نویسندگان مطالعه در مقاله خود نوشتند که تحقیقات قبلی آسیای شرقی را به عنوان منبع انتشار CFC-113a و CFC-115 شناسایی کرده است و نظارت بیشتری در سراسر منطقه برای کمک به شناسایی منبع افزایش کنونی انتشار گازهای گلخانه ای مورد نیاز است.
اما به طور خاص دو CFC، CFC-112a و CFC-113، هیچ کاربرد قانونی شناخته شده ای ندارند و محققان دقیقاً مطمئن نیستند که چه چیزی باعث افزایش انتشار گازهای گلخانه ای می شود. گفت: «این واقعاً به نوعی ترسناک است استفان ریمن در آزمایشگاه فدرال علوم و فناوری مواد سوئیس در همان جلسه توجیهی.
