“بذردهی واژینال” رشد نوزادان متولد شده با سزارین را افزایش می دهد

به نظر می رسد انتقال باکتری واژن به نوزادان متولد شده با سزارین برای رشد اولیه آنها مفید باشد. با این حال، این بر اساس نتایج یک مطالعه کوچک و بر اساس گزارش مادران نقاط عطف فرزندشان است. بنابراین قبل از اینکه بتوان این عمل را توصیه کرد، تحقیقات بیشتری لازم است.

در نوزادانی که از طریق واژن متولد می شوند، میکروبیوم اولیه روده آنها غنی از باکتری های واژن مادرشان است، در حالی که میکروبیوم های متولد شده با سزارین اغلب تحت سلطه باکتری های پوست مادر، محیط و احتمالاً شیر مادر است. فقدان باکتری هایی که مجرای واژن را کلونی می کنند با شرایطی مانند آسم و چاقی.

به اصطلاح کاشت واژینال، قرار دادن نوزادان متولد شده به روش سزارین در معرض ترشحات واژن مادرشان. به این نوزادان مرتبط است که میکروبیوم روده مشابه آنهایی که از طریق واژینال متولد شده اند ایجاد می کنند. با این حال، ایمنی این عمل و اثربخشی آن در بهبود نتایج رشد نامشخص است.

برای یادگیری بیشتر، خوزه کلمنت در دانشکده پزشکی Icahn در کوه سینا در نیویورک و همکارانش 68 زن باردار را که برای سزارین برنامه ریزی شده بودند، بررسی کردند. دو ساعت قبل از عمل، یک گاز استریل تا شده مرطوب شده با محلول نمکی تا حدود 30 دقیقه قبل از عمل در واژن زنان قرار داده شد.

پس از تولد نوزادان، 32 نفر گاز را روی صورت، سینه، اندام ها، اندام تناسلی مالیدند. مقعد و پشت، در حالی که 36 نوزاد در این نواحی با گاز آغشته به محلول نمکی مالیده شدند. محققان همچنین 33 زن باردار را که از طریق واژینال زایمان کرده بودند، بررسی کردند، در حالی که این نوزادان با گاز مالیده نشده بودند.

همه مادران پرسشنامه‌ای را تکمیل کردند که رشد عصبی فرزندشان را ارزیابی می‌کرد – به عنوان مثال، با توانایی آنها در ایجاد صداهای ساده و خزیدن – در 3 و 6 ماهگی ارزیابی می‌شد. نمونه های مدفوع نیز تا سن 6 هفتگی چندین بار جمع آوری شد.

در 3 و 6 ماهگی، نوزادان سزارینی که در معرض گازهای آغشته به واژینال قرار گرفتند، در پرسشنامه بهتر از کودکانی که در معرض گاز نمکی قرار گرفتند، عمل کردند، با تجزیه و تحلیل آماری نشان می دهد که این یک یافته تصادفی نبوده است. نمرات آنها نیز با نوزادانی که از طریق واژینال متولد شده بودند قابل مقایسه بود.

نمونه‌های مدفوع گرفته شده در هفته 6 نشان داد که میکروبیوم‌های روده نوزادان در گروه گاز واژینال غنی‌تر از باکتری‌هایی است که معمولاً در واژن یافت می‌شوند، مانند لاکتوباسیلوس، در مقایسه با گروه شور. ترکیب کلی باکتریایی آن‌ها نیز بالغ‌تر از گروه دوم و همتراز با کسانی بود که از طریق واژینال تحویل داده شدند.

کلمنته می‌گوید: «در این مطالعه نشان دادیم که این روش نه تنها میکروبیوم نوزادان سزارین را تغییر می‌دهد، بلکه نتیجه سلامتی را نیز تغییر می‌دهد. این بسیار مهم است زیرا راه را برای کاهش خطری که نوزادان سزارین برای برخی شرایط از طریق یک مداخله میکروبی بسیار ساده دارند هموار می کند.

هیچ مشکل ایمنی در طول کارآزمایی گزارش نشد، زیرا همه زنان از قبل برای عفونت های مقاربتی غربالگری شدند.

این یک مطالعه مهم است زیرا نه تنها بر ایمنی کاشت واژینال تاکید می کند، بلکه برای اولین بار نشان می دهد که تفاوت های عصبی رشدی در نوزادان سزارین در مقایسه با نوزادانی که از طریق واژن متولد می شوند را می توان تا حدی با بذر اصلاح کرد. ماریا دومینگز بلو در دانشگاه راتگرز، نیوجرسی. او می‌گوید، با این حال، این پرسشنامه از مادر هر نوزاد می‌خواست که در مورد رشد فرزندش گزارش دهد، که می‌تواند نسبت به ارزیابی از طریق اسکن، معاینات پزشکی یا آزمایش خون دقیق‌تر باشد.

این تیم قصد دارد این مطالعه را با گروه بزرگ‌تری از شرکت‌کنندگان تکرار کند و بررسی کند که چگونه برخی باکتری‌های روده می‌توانند رشد عصبی کودک را بهبود بخشند.

موضوعات: