آنها دریافتند که هر شکلی از استتار زمان جستجوی شکارچیان را به طور متوسط 63 درصد افزایش می دهد و احتمال حمله را تا 27 درصد کاهش می دهد. اما حیواناتی که از چیزی به نام استتار بالماسکه استفاده می‌کردند – مثلاً شبیه سنگ، گیاه یا مدفوع بودند – در به تاخیر انداختن حمله موفق‌ترین بودند و زمان جستجوی شکارچی را تا 295 درصد افزایش دادند.
حیواناتی که شبیه اجسام بی جان هستند، بهتر از حیواناتی که از انواع دیگر استتار استفاده می کنند، از شکارچیان فرار می کنند. شکارچیان برای یافتن حیوانات با استفاده از این نوع ترفند بصری که استتار بالماسکه نامیده می شود، چهار برابر بیشتر از حیوانات بدون مبدل طول کشید.
سایر روش‌های استتار، مانند ترکیب در پس‌زمینه یا داشتن الگوهای رنگی آشفته، زمان جستجوی شکارچی را تا حدود 55 درصد افزایش داد.
به گفته یکی از نویسندگان این مطالعه، یکی از این شکاف ها جغرافیایی است رافائل کامپوس-دوارته در دانشگاه فدرال ABC در برزیل، زیرا اکثر مطالعات روی گونه‌های استتار شده که محققان توانسته‌اند بررسی کنند از آمریکای شمالی و اروپا انجام شده است. همانطور که بدنه تحقیقات رشد می کند، آنها امیدوارند که پدیده ها را در مقیاس جهانی حتی متنوع تر بررسی کنند.
حیات وحش شبیه اشیاء طبیعی مانند سنگ، چوب یا برگ از شکارچیان تقریباً چهار برابر طولانی‌تر از حیوانات پنهان دوری می‌کند.
زندگی
14 سپتامبر 2022
درباره این موضوعات بیشتر بدانید:
منبع: https://www.newscientist.com/article/2337800-the-best-kind-of-camouflage-is-pretending-to-be-an-inanimate-object/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
شاتراستاک/دکتر مورلی رید
مرجع مجله: مجموعه مقالات انجمن سلطنتی B: علوم زیستی، DOI: DOI: 10.1098/rspb.2022.0980
برای اینکه بفهمند کدام استراتژی استتار مؤثرتر است، ویانا و همکارانش داده هایی را از 84 نشریه در مورد انواع شکارچیان و طعمه ها گردآوری کردند. اکثر مطالعات شامل حشرات شکار شده توسط پرندگان، ماهی ها یا انسان ها – چه در زندگی واقعی و چه با انسان ها، در یک شبیه سازی بازی ویدیویی بود.
موجوداتی مانند کاتیدید شبیه برگ از به اصطلاح “استتار بالماسکه” برای فرار از شکارچیان استفاده می کنند.
