این دو پدیده ممکن است به هم مرتبط باشند، اما مشاهدات و شبیه سازی های بیشتری برای اطمینان لازم است. رفتار دقیق ماده در نزدیکی یک سیاهچاله، از جمله نحوه پرتاب این جت های خارق العاده، برای دهه ها سوال اصلی در اخترفیزیک بوده است.
M87* حدود 55 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد و در مرکز یک کهکشان عظیم به نام M87 قرار دارد. در سال 2017، هشت تلسکوپ تلسکوپ افق رویداد (EHT) اولین تصویر از M87* را گرفتند، یک شکل دونات مبهم که شبح سیاهچاله را در مقابل پسزمینهای از مواد درخشانی که در آن فرو میریزند نشان میدهد. برافزایش
M87* بلعیدن ماده و پرتاب جریان
موضوعات:
منبع: https://www.newscientist.com/article/2370616-detailed-image-of-supermassive-black-hole-shows-its-powerful-jet/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
اکنون تیم دیگری از محققان از آرایه ای از 10 تلسکوپ رادیویی برای گرفتن تصویری دیگر با استفاده از طول موج بلندتر گسیل های رادیویی استفاده کرده اند. آنها شکل مشابهی را مشاهده کردند، اما حدود 50٪ ضخیم تر از شکلی بود که توسط EHT مشاهده شد.
اسدا میگوید: «ما قبلاً فقط EHT برای کاوش در مجاورت سیاهچاله داشتیم… اکنون ابزار دیگری داریم. با ترکیب اطلاعات بهدستآمده در فرکانسهای مختلف، میتوانیم جریان برافزایش و درونیترین ناحیه جت و همچنین خود سیاهچاله را درک کنیم. در حال حاضر برنامه ریزی شده است که M87* را در محدوده فرکانس وسیع تری رصد کند، که به محققان اجازه می دهد تصویری “چند رنگ” از سیاهچاله و محیط عجیب آن را بازسازی کنند.
در عوض، تصویر شبح سیاهچاله، جریان برافزایشی و جت خروجی از سیستم را نشان میداد. شبیهسازیهای این سیستم دو شگفتی را نشان میدهد: پایه جت بر اساس مدلهای قبلی جتهای سیاهچاله گستردهتر از حد انتظار است، و به نظر میرسد جریان برافزایش یک باد بهطور شگفتآوری قوی نیرو میدهد.
R.-S.Lu (SHAO) و E.Ros (MPIfR)، S.Dagnello (NRAO/AUI/NSF)