تجزیه و تحلیل استخوان 39600 ساله با فرورفتگی های عجیب ادعا می کند که از آن به عنوان یک تخته پانچ برای سوراخ کردن چرم استفاده شده است و نشان می دهد که چگونه یک مرد دانا در اروپا برای کمک به زنده ماندن در آب و هوای سرد آن زمان لباس می ساختند.
توضیح می دهد: «ما اطلاعات زیادی در مورد لباس ها نداریم زیرا فاسد شدنی هستند لوک دویون در دانشگاه بوردو فرانسه، که این مطالعه را رهبری کرد. “این یک فناوری اولیه است که ما چیزی در مورد آن نمی دانیم.”
این استخوان از لگن یک پستاندار بزرگ مانند اسب یا گاومیش کوهان دار امریکایی در مکانی به نام Terrasses de la Riera dels Canyars در نزدیکی بارسلون اسپانیا کشف شد. دارای 28 علامت سوراخ بر روی سطح صاف خود، از جمله یک توالی خطی از 10 سوراخ با فاصله تقریباً 5 میلی متری، همراه با سوراخ های دیگر در موقعیت های تصادفی تر.
دویون میگوید این الگو «بسیار جذاب بود»، زیرا به نظر نمیرسید تزئینی باشد یا نشاندهنده شماری باشد – توضیحات معمول برای الگوهای خطی یا نقطهای روی اشیاء ماقبل تاریخ. تجزیه و تحلیل میکروسکوپی نشان داد که خط 10 فرورفتگی توسط یک ابزار و نقاط دیگر در زمان های مختلف توسط پنج ابزار مختلف ایجاد شده است. “چرا ما انواع مختلفی از ترتیبات روی یک استخوان داریم؟” گفت دویون.
محققان از رویکردی به نام باستانشناسی تجربی استفاده کردند که در آن ابزارهای مختلف باستانی را امتحان میکنید تا ببینید این علائم چگونه ایجاد شدهاند. دویون توضیح میدهد: «ما سعی میکنیم ژستهایی را که توسط مردان ماقبل تاریخ برای ایجاد یک تغییر خاص در استخوان استفاده میشد، بازتولید کنیم.
آنها کشف کردند که تنها راه برای بازسازی نوع فرورفتگی روی استخوان قناری ها، ضربه زدن به ابزار سنگی اسکنه مانند به نام اسکنه از طریق پوست ضخیم است، تکنیکی به نام کوبه غیر مستقیم. همین روش هنوز توسط کفاشیان مدرن و در جوامع سنتی برای سوراخ کردن چرم استفاده می شود.
محققان می گویند محتمل ترین توضیح برای این تورفتگی ها این است که آنها هنگام ساخت یا تعمیر کالاهای چرمی ایجاد شده اند. دویون میگوید پس از سوراخ کردن پوست حیوان، میتوان یک نخ را با ابزاری تیز از میان مواد عبور داد تا درز محکمی ایجاد شود.
می گوید: «این یک یافته بسیار مهم است ایان گیلیگان در دانشگاه سیدنی استرالیا ما هیچ مدرک مستقیمی از لباس در دوران پلیستوسن نداریم، بنابراین یافتن شواهد غیرمستقیم ارزشمند است. قدیمیترین قطعات پارچه در جهان مربوط به حدود 10000 سال پیش است.
این کشف به حل معمایی در مورد ظهور لباس های مناسب کمک می کند. یک مرد دانا حدود 42000 سال پیش به اروپا رسید، اما سوزن های چشمی در حدود 26000 سال پیش در این منطقه یافت نشد و به اندازه کافی قوی نیست که بتواند بارها چرم ضخیم را سوراخ کند، که این سوال را ایجاد می کند که این مردمان باستانی چگونه توانسته اند لباس بسازند. برای تطبیق آنها.
دویون میگوید: «ما قبلاً به دانش چگونگی ساخت لباسهای متناسب بدون سوزن استخوانی دسترسی نداشتیم.
گیلیگان میگوید: «مکان و تاریخ جالب است: اروپای جنوبی تقریباً 40000 سال پیش». “خیلی زود پس از ورود یک مرد دانا، در طول تغییرات سریع خاصی از سرما در آب و هوا. در این زمان و جایی است که انتظار داریم اجدادمان برای محافظت از خود به لباس خوب نیاز داشته باشند.
دویون و همکارانش استدلال می کنند که این تخته برش نشان دهنده انطباق فرهنگی مهم با تغییرات آب و هوایی است که به انسان مدرن کمک کرد تا به مناطق جدید گسترش یابد.
آنها می گویند که تخته برش یکی از شش اثری بود که در سایت Canyars یافت شد و می توانست بخشی از یک کیت تعمیر باشد.
موضوعات:
منبع: https://www.newscientist.com/article/2368783-bone-fragment-reveals-humans-wore-leather-clothes-39000-years-ago/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home