برای زرای عاملسگد این مطالعه در دانشگاه شیکاگو در درجه اول پیشرفت تدریجی تکامل شناختی در پستانداران را نشان می دهد. «آیا آنچه در پرونده‌های باستان‌شناسی می‌یابیم، صرفاً نتیجه یک فرآیند بدون عمد است؟ ” او می گوید. «فکر نمی‌کنم پاسخی داشته باشیم، اما یک نکته مهم در این مقاله این است که اقدامات ساخت ابزار سنگی و استفاده از ابزار سنگی تاریخچه بسیار عمیق‌تری در زمان و همچنین در جهان نخستی‌ها دارد. و این چیزی است که واضح تر می شود.
پروفیت و همکاران، 2023
پروفیت می‌گوید که نتایج می‌تواند درک فعلی فناوری سنگ‌های باستانی را به چالش بکشد. او می‌گوید: «من تا این حد پیش نمی‌روم که بگویم همه مطالب قدیمی غیرعمدی هستند. اما آنچه که مطالعه ما نشان می‌دهد این است که نمی‌توانیم 100% مطمئن باشیم که هر ورقه‌ای در پیشینه باستان‌شناسی عصر حجر اولیه عمدا ساخته شده است. ممکن است یک جزء در این ضبط وجود داشته باشد که ناخواسته باشد.
ماکاک ها از سنگ برای شکستن آجیل استفاده می کنند
Luncz می گوید که تقریباً این دقیقاً همان کاری است که کاپوچین ها در مطالعه قبلی انجام دادند و نشان داد که تولید پولک منحصر به فرد نیست. او می‌گوید: «این اتفاق در آن سوی سیاره، در یک اکوسیستم و گونه‌های متفاوت رخ می‌داد. بنابراین بسیار واضح بود که این یک چیز نخستی است.
او می‌گوید تا کنون، کاپوچین‌ها، شامپانزه‌ها و ماکاک‌های دم دراز تنها نخستی‌های غیر انسانی شناخته شده‌اند که از ابزارهای سنگی در طبیعت استفاده می‌کنند – و اکنون ثابت شده است که همه این‌ها به طور تصادفی خرده‌هایی تولید می‌کنند که شبیه ابزار باستانی هومینین هستند.
این تیم برای مطالعه رفتار ماکاک‌های وحشی، دوربین‌های فعال‌کننده حرکتی نصب کردند. در طول 100 ساعت فیلم، تیم میمون ها را مشاهده کردند که به طور تصادفی دانه هایی را بین دو سنگ – که نقش چکش و سندان را داشتند – ایجاد کردند و سپس سنگ های شکسته را رها کردند تا سنگ های کاملاً جدیدی پیدا کنند.
در سال 2016، Luncz و همکارانش متوجه شدند که کاپوچین‌های برزیلی از سنگ‌ها تکه‌های سنگی تولید می‌کنند که از آن برای کوبیدن غذا، حفاری و شرکت در خواستگاری استفاده می‌کنند، بدون اینکه لزوماً معنایی داشته باشند. این خرده‌ها اساساً مشابه آنهایی بودند که در کلنی‌های انسان‌نما که قدمت آنها به حداقل 3 میلیون سال پیش بازمی‌گردد. این باعث شد که تیم به این فکر کند که آیا این مصنوعات واقعاً منعکس کننده برنامه ریزی فنی توسط این انسان های اولیه هستند.
این کشف در مورد اینکه آیا تمام خرده‌های سنگی که در حفاری‌های باستان‌شناسی کشف شده‌اند واقعاً ابزار انسان‌های اولیه هستند یا خیر، تردید ایجاد می‌کند – و این احتمال را افزایش می‌دهد که آنها محصولات جانبی تصادفی برخورد با اشیا با سنگ‌های کامل بوده‌اند. لیدیا لونکز در موسسه ماکس پلانک برای انسان شناسی تکاملی در لایپزیگ، آلمان.
این تیم سپس 1119 تراشه سنگ از سایت های فندق شکن ماکاک را با مصنوعات یافت شده در سایت های هومینین در اتیوپی، کنیا و تانزانیا مقایسه کرد. تکه‌های سنگی نازک، صاف و پهن میمون‌ها – به طول 1.3 تا 7.9 سانتی‌متر – تقریباً غیرقابل تشخیص بودند از پوسته‌هایی که تا 3.3 میلیون سال پیش با انسان‌های باستان مرتبط بودند. توموس سودیکی دیگر از اعضای تیم تحقیقاتی موسسه ماکس پلانک برای انسان شناسی تکاملی.
موضوعات:
منبع: https://www.newscientist.com/article/2363882-stone-flakes-made-by-monkeys-cast-doubt-on-ancient-human-tools/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
با استفاده از سنگ ها برای شکستن آجیل، میمون ها به طور تصادفی خرده های تیز ایجاد می کنند که شبیه ابزارهایی است که تصور می شود توسط بستگان انسان های باستانی ما استفاده می شده است.
اگرچه چند روند متفاوت وجود داشت – مثلاً میمون‌های میمون کوچک‌تر و ضخیم‌تر از پوسته‌های انسان‌نما بودند – با این وجود آن‌قدر شبیه بودند که می‌توانستند تا 70 درصد ابزارهای انسان‌های باستانی را جایگزین کنند.
از آن زمان، Luncz و همکارانش در حال مطالعه استفاده از ابزار در ماکاک های دم دراز بودند.macaca fascicularis) در جزایر خلیج فانگ نگا در تایلند. در جنگل‌ها، لونکز با مکان‌های آجیل‌شکن برخورد کرد – شگفت‌انگیز، زیرا ماکاک‌های دم دراز قبلاً به‌دنبال شکستن آجیل شناخته نشده بودند.
