ثروتمندان آنقدر آب مصرف می کنند که عرضه جهانی را تهدید می کند

به گفته محققان، مقدار نامتناسب آب مصرفی توسط ثروتمندترین افراد جامعه باید کاهش یابد تا اطمینان حاصل شود که تقاضای آینده می تواند برآورده شود.

بر اساس گزارش ها، تقاضای آب در سراسر جهان به ویژه در مناطق شهری با سرعت نگران کننده ای در حال افزایش است الیزا ساولی در دانشگاه اوپسالا، سوئد

بر اساس گزارش سازمان ملل2.4 میلیارد نفر در سراسر جهان که در شهرها زندگی می کنند ممکن است در سال 2050 با کمبود آب مواجه شوند که این رقم در سال 2016 933 میلیون نفر بود. تشدید این مشکل به دلیل طیفی از عوامل از جمله تغییرات آب و هوا و افزایش جمعیت شهری است.

کمبود شدید آب هم اکنون در برخی کشورها احساس می شود. در کیپ تاون، آفریقای جنوبی، خشکسالی بین سال‌های 2015 و 2018 باعث شد سطح مخازن در این شهر به 12.3 درصد از سطح معمول خود کاهش یابد. به مردم گفته شد که مصرف آب خود را محدود کنند تا از روزی که ذخایر شهر تمام می شود، که معمولاً به آن «روز صفر» می گویند، جلوگیری کنند.

ساولی می‌گوید که یک سوال مورد مطالعه این است که چگونه تقاضا برای آب تحت تأثیر استفاده نابرابر آن توسط اقشار مختلف جامعه قرار می‌گیرد. برای کسب اطلاعات بیشتر، او و همکارانش استفاده از آب توسط گروه های مختلف اجتماعی-اقتصادی کیپ تاون را قبل و در طول خشکسالی آن مدل سازی کردند. این گروه ها بر اساس سرشماری شهر در سال 2020 بودند که 1.4 درصد از جمعیت را به عنوان نخبگان، 12.3 درصد به عنوان درآمد متوسط ​​رو به بالا، 24.8 درصد به عنوان درآمد متوسط ​​پایین، 40.5 درصد به عنوان کم درآمد و 21 درصد به عنوان ساکنان غیررسمی طبقه بندی کردند.

محققان سپس مصرف آب را برای پنج گروه بر اساس اطلاعاتی که در مورد میانگین مصرف خانگی از طریق مصاحبه و گروه های متمرکز جمع آوری کردند، مدلسازی کردند.

قبل از خشکسالی، افراد نخبگان و گروه های درآمد متوسط ​​به بالا حدود 51 درصد از مصرف آب شهر را تشکیل می دادند، در حالی که آنها تنها 13.7 درصد از جمعیت را تشکیل می دادند. در مقایسه، ساکنان کم درآمد و غیررسمی – 61.5٪ از جمعیت شهر – تنها 27٪ از آب شهر استفاده می کنند.

ساولی می گوید دلایل متعددی وجود دارد که چرا ثروتمندترین افراد کیپ تاون از آب زیادی استفاده می کنند. او می گوید: «بسیاری از مردم استخرهایی دارند که به آب زیادی نیاز دارند. آنها همچنین باغ های پر زرق و برقی دارند که باید به طور مرتب آبیاری شوند.

ساولی می‌گوید که الگوهای مشابهی احتمالاً در شهرهای داغ دیگر با سطوح بالای نابرابری مانند بارسلون در اسپانیا، سائوپائولو در برزیل و چنای در هند رخ می‌دهد.

در طول خشکسالی کیپ تاون، تیم دریافت که همه گروه‌های اجتماعی-اقتصادی مصرف آب خود را کاهش دادند، اما آنهایی که کمترین درآمد را داشتند، در مقایسه با گروه‌هایی که بالاترین درآمد را داشتند، به احتمال زیاد برای دستیابی به آب برای نیازهای اولیه خود، مانند آشپزی، مشکل داشتند. . .

گروه های ثروتمندتر به احتمال زیاد به منابع آب خصوصی مانند آب بسته بندی شده و چاه های خصوصی دسترسی داشتند. ساولی می‌گوید استفاده بیش از حد از این چاه‌ها می‌تواند سفره‌های زیرزمینی را – لایه‌های زیرزمینی سنگ‌های آبدار که آب را به چشمه‌ها می‌رسانند – تخلیه کند که می‌تواند خشکسالی‌های آینده را تشدید کند.

مدل سازی همچنین نشان داد که اگر تغییرات آب و هوایی میانگین دمای کیپ تاون را 2 درجه سانتی گراد افزایش دهد، می تواند منجر به استفاده بیشتر از چاه های خصوصی توسط ثروتمندترین افراد جامعه شود.

ساولی می‌گوید بر اساس این یافته‌ها، سیاست‌گذاران دیگر نباید صرفاً مصرف آب را در کل جمعیت یک شهر تجزیه و تحلیل کنند. او می‌گوید، آنها همچنین باید از قوانین جیره‌بندی آب که می‌تواند به طور نامتناسبی بر آسیب‌پذیرترین افراد تأثیر بگذارد، اجتناب کنند.

متاسفانه، احتمالاً هیچ راه حل ساده ای برای استفاده نابرابر آب در شهرها وجود ندارد. او می‌گوید: «تا حدی برای حل این مشکل، ما باید سیستم‌های سیاسی و اقتصادی حاکم بر زندگی ما را نقد و به چالش بکشیم.»

ساولی می گوید: مصرف بیش از حد آب توسط گروه های پردرآمد برای تامین آب جهانی ناپایدار است و باید کاهش یابد.

می‌گوید: «ما برای مدت طولانی به امنیت آب از نظر در دسترس بودن یا زیرساخت‌های آب فکر می‌کردیم، اما این تحلیل‌ها تفاوت‌های اساسی‌تری در قابلیت اطمینان و استفاده دارند.» جوان خواهد بود در دانشگاه نورث وسترن، ایلینوی.

او می‌گوید: «واضح است که ما نمی‌توانیم برای سبک زندگی تشنه‌مان به سادگی به افزایش عرضه آب تکیه کنیم. تغییر اقلیم، فروپاشی زیرساخت‌ها، مانند نشت خطوط فاضلاب، و رشد جمعیت شهری به این معنی است که امنیت آب به طور فزاینده‌ای در معرض خطر قرار خواهد گرفت.»

موضوعات: