اگر این رویداد بین 100 تا 200 میلیون سال پیش رخ داده باشد، شیب فعلی زحل، نزدیکی آن به رزونانس با نپتون و منشاء حلقه‌های زحل را در یک برش توضیح می‌دهد. هنگامی که محققان 390 شبیه سازی از منظومه زحل از جمله Chrysalis را اجرا کردند، 17 مورد از آنها تقریباً با سیستمی که اکنون می بینیم، حلقه ها و همه آنها مطابقت داشتند.
زحل ممکن است هم شیب و هم حلقه هایش را از یک قمر در حال پارگی گرفته باشد. شبیه سازی با استفاده از داده های فضاپیمای کاسینی نشان می دهد که یک قمر اضافی بین تیتان و یاپتوس، که بین 100 تا 200 میلیون سال پیش نابود شده است، می تواند این دو راز دیرینه را توضیح دهد. اگر ماه اضافی از بین می رفت، بقایای باقی مانده می توانست بعداً به حلقه های زحل تبدیل شود، و باعث شد که محققان این قمر نابود شده را Chrysalis بر اساس شکلی که یک کرم وقتی به پروانه تبدیل می شود، نامگذاری کنند. ویزدام توضیح می‌دهد: «پروانه برای مدت طولانی در این مرحله کریزالیس خفته است، سپس باز می‌شود و بال‌هایش را تکان می‌دهد. به همین ترتیب، این فقط یک ماه کوچک بود که از یخ ساخته شده بود، سپس حلقه ها به طور ناگهانی ظاهر شدند که از هم جدا شد. شاتراستاک/ یوهان سوانپول
الموتمید معتقد است که هر چقدر این راه حل ظریف به نظر برسد، اثبات آن دشوار خواهد بود. او می‌گوید: «تأیید یک رویداد بعید دشوار است، و در اینجا دو رویداد غیرمحتمل وجود دارد که باید همزمان اتفاق افتاده باشند. “اما فیزیک اشتباه نیست – شبیه سازی ها احتمال کمی را نشان می دهد، اما قابل چشم پوشی نیست.” می تواند فضاپیمای دیگری را طی کند که در مداری بسیار نزدیک به زحل می چرخد تا بتواند مشاهدات دقیقی انجام دهد تا مطمئن شود که Chrysalis وجود دارد یا خیر.
با این حال، زمانی که جک ویزدم در مؤسسه فناوری ماساچوست و همکارانش با بررسی داده های کاسینی دریافتند که زحل به سختی از این رزونانس خارج شده است، که احتمالاً نشان می دهد که نسبتاً اخیراً از آن خارج شده است. آنها همچنین دریافتند که اگر بر اساس حرکت فعلی تیتان تا به حال در رزونانس بوده است، اکنون شیب حدود 36 درجه خواهد داشت.
درباره این موضوعات بیشتر بدانید:
منبع: https://www.newscientist.com/article/2337884-saturns-rings-could-have-come-from-a-destroyed-moon-named-chrysalis/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
محور زحل حدود 27 درجه نسبت به صفحه مدارش کج شده است و این شیب به آرامی در طول زمان در پدیده‌ای به نام تقدم تغییر می‌کند، مانند چرخشی که روی میز می‌چرخد. سرعت این امتداد تقریباً دقیقاً با سرعت امتداد مدار نپتون برابر است، بنابراین اخترشناسان فکر کردند که این دو ممکن است با هم جفت شوند که به آن رزونانس می گویند. اگر چنین است، ممکن است حرکت تیتان – بزرگترین قمر زحل – همراه با رزونانس، زحل را به طرفین بکشد.
برای سفر در کهکشان و فراتر از آن، هر جمعه، برای خبرنامه رایگان Launchpad ما ثبت نام کنید
آنها می گویند که هر دوی این یافته ها را می توان با یک قمر اضافی توضیح داد که زمانی به دور سیاره می چرخید و سپس متلاشی شد یا از منظومه پرت شد و زحل را به شدت از رزونانس خارج کرد و آن را به صورت عمودی هل داد. می‌گوید: «وقتی شما چنین رویدادی دارید، کل منظومه می‌لرزید و زحل را به سمت بالا منحرف می‌کرد مریم الموتمید در دانشگاه کرنل نیویورک که در این کار دخالتی نداشت.
مرجع مجله: علوم پایه، DOI: 10.1126/science.abn1234
منشأ حلقه‌های زحل، شیب غیرمعمول آن و ارتباط عجیب این سیاره با نپتون برای سال‌ها راز بوده است. همه آنها را می توان با از بین بردن یک ماه حل کرد
فضا
15 سپتامبر 2022
