خشکسالی بزرگ: تصاویر تکان دهنده میزان ویرانی در آمریکای شمالی را نشان می دهد

تیم علمی ناسا/GSFC/MITI/ERSDAC/JAROS و ایالات متحده آمریکا/ژاپن ASTER

مقدار بسیار کمی از آبی که در رودخانه کلرادو باقی می ماند به مکزیک می رسد. اما در سال 2014، برای حدود دو ماه، شهر سن لوئیس ریو کلرادو در مکزیک شاهد بیش از یک قطره غرق شدن در بستر رودخانه بود. آژانس های مدیریت آب و زمین مکزیک و ایالات متحده توافق کردند که 130 میلیون متر مکعب آب از سد مورلوس در مرز ایالات متحده و مکزیک آزاد کنند. این امر به اندازه کافی رودخانه را احیا کرد که گیاهان و حیوانات شروع به بازگشت به مناطقی کردند که با خشک شدن رودخانه رها کرده بودند. برای چند هفته، رودخانه حتی قبل از شروع خشک شدن و عقب نشینی دوباره با اقیانوس ارتباط داشت.

دریاچه مید

این دریاچه کلید صنعت در منطقه است، از گردشگری گرفته تا معدن و فراتر از آن. این همچنین یک اکوسیستم حیاتی برای پرندگان مهاجر است و گرد و غبار موجود در بستر دریاچه در صورت قرار گرفتن در معرض می‌تواند باعث طوفان‌های گرد و غبار بزرگ شود، بنابراین از بین رفتن دریاچه نمک بزرگ می‌تواند فاجعه‌ای برای منطقه اطراف به همراه داشته باشد. برنامه‌های بالقوه‌ای برای نجات آن وجود دارد، اما بسیاری از آنها گران هستند و همه به حمایت قانونی قابل توجهی نیاز دارند، بنابراین باید دید که آیا آنها اجرا می‌شوند یا خیر.

کوه بیکر

دریاچه پاول نیز در پایین ترین سطح خود از زمان پر شدن آن قرار دارد

حتی دریاچه نمک بزرگ یوتا، بزرگترین دریاچه شور ایالات متحده، از تأثیرات خشکسالی شگفت انگیز در امان نمانده است. اکنون تقریباً نیمی از بستر دریاچه پس از افت شدید و طولانی مدت سطح آب در معرض دید قرار گرفته است. از آنجا که دریاچه نمک بزرگ حوضه ای بسته است – در انتهای سه رودخانه قرار دارد و آبی از آن جاری نمی شود – می توان بخشی از این افت سطح آب را به آبی نسبت داد که زمانی در آنجا جریان داشته، استخراج و استفاده شده است، اما کمتر ذوب برف به رودخانه ها سرازیر می شود، آب کمتری برای استخراج یا پر کردن دریاچه وجود دارد.

میزان برف در کوه بیکر در حال کاهش است

تصاویر ارائه شده در اینجا عمدتاً از ماهواره هایی می آیند که به طور خاص برای ارائه داده هایی در مورد تکامل سطح زمین در طول زمان پرتاب شده اند. بسیاری از آنها از برنامه Landsat، یک سرمایه گذاری مشترک بین ناسا و سازمان زمین شناسی ایالات متحده که نزدیک به 50 سال تصویربرداری مداوم از سطح سیاره ارائه کرده است و به محققان کمک کرده است تا این خشکسالی عظیم را در زمینه ایجاد کنند، آمده اند.

رودخانه کلرادو

جنوب غربی آمریکای شمالی دچار خشکسالی شدید است

این فقط آب نیست که در طول خشکسالی ناپدید می شود. برف نیز مشکل ساز است. بیشتر آبی که این دریاچه ها و رودخانه ها را پر می کند از آب شدن برف در کوه ها می آید. کوه بیکر در واشنگتن بلندترین قله در آبشارهای شمالی است و دارای یک تکه برف و یخ دائمی در قله آن است که در تمام فصول باقی می‌ماند. این پچ در حال کوچک شدن است. در تمام کوه های غرب آمریکا همین اتفاق می افتد. برف کمتری می‌بارد، یخچال‌های طبیعی در حال عقب‌نشینی هستند، و آب کمتری در رودخانه‌ها و جویبارها جریان دارد که مردم و حیات وحش را در تمام طول سال هیدراته نگه می‌دارد. همه چیز به هم پیوند خورده و همه چیز خشک می شود.

رصدخانه زمین ناسا

مخزن Cerro Prieto در شمال مکزیک تقریباً کاملاً خالی است

ممکن است رکورد شکسته به نظر برسد، اما اوضاع برای مخازن کوچک‌تری مانند مخزن سرو پریتو در نزدیکی گوادالوپ در شمال مکزیک وخیم‌تر است. در ژوئیه 2022، این مخزن تنها 0.5 درصد از حداکثر ظرفیت آب خود را داشت – به قدری آب کمی که امکان استخراج وجود نداشت. سازمان‌های دولتی مجبور شدند آب را از برنامه‌های صنعتی و کشاورزی دور کنند تا مطمئن شوند مردم ساکن در نواحی اطراف به اندازه کافی برای گذراندن زندگی خود دارند.

دریاچه نمک بزرگ

دومین مخزن بزرگ در ایالات متحده، دریاچه پاول، نیز از رودخانه کلرادو تغذیه می شود و همچنین در پایین ترین سطح آب خود از زمان پر شدن اولیه است. پیش بینی می شود تا پایان سال 2022 حتی بیشتر کاهش یابد. برنامه این است که آب بیشتری از بالادست به دریاچه پاول ارسال شود و تا آوریل 2023 کمتر در پایین دست به دریاچه مید رها شود، اما باید دید که آیا این طرح ها از آب محافظت می کنند یا خیر. غذایی که از این دو مخزن حیاتی می آید.

مخزن سرو پریتو

جنوب غربی آمریکای شمالی در گیرودار خشکسالی است که مانند آن در بیش از 1000 سال سابقه نداشته است. در حالی که این روی زمین قابل مشاهده و ویرانگر است، تصاویری از فضا اثرات خشکسالی بزرگ را نشان می دهد، دریاچه ها را نشان می دهد که در بستر خود فرو می روند، رودخانه ها خشک می شوند و کوه هایی با قله های پوشیده از برف بی سابقه.

شرایط برای دریاچه هایی که از رودخانه کلرادو تغذیه می شوند، خیلی بهتر نیست. دریاچه مید، که بزرگترین مخزن در ایالات متحده است، در حال حاضر در پایین ترین سطح آب خود از زمان پر شدن آن در سال 1937 است. در جولای 2022، تنها 27 درصد پر بود. این دریاچه از سال 1999 به 100٪ نزدیک نشده است. خود دریاچه آب بخش بزرگی از جنوب ایالات متحده و شمال مکزیک را تامین می کند و آب آن نیز برق را از طریق سد معروف هوور تامین می کند – اگر سطح آب بسیار کاهش یابد، توربین های برق آبی می توانند کار خود را متوقف کنند.

دریاچه پاول

تصویر بالا رودخانه کلرادو است که از شمال کلرادو تا خلیج کالیفرنیا امتداد دارد – یا حداقل یک بار. حدود 80 سال پیش، رودخانه یک خط آبی را در کل این تصویر ترسیم می کرد که از سمت چپ بالا به سمت دهانه خلیج در پایین سمت راست جریان دارد. با این حال، اکنون رودخانه درست در جنوب زمین کشاورزی سرسبز نزدیک بالای تصویر به پایان می رسد. خط آبی-بنفش که به نظر می رسد تا خلیج ادامه دارد، در واقع یک ورودی است که توسط آبی که از خود خلیج می آید تشکیل شده است. کل حوضه رودخانه تقریباً 8 درصد از قاره ایالات متحده را پوشش می دهد و آب تقریباً 40 میلیون نفر را تأمین می کند. کندی خشک شدن آن برای غرب آمریکا و همچنین برای شمال مکزیک هشدار دهنده است.

کلرادو دوباره به اقیانوس متصل شد

رصدخانه زمین ناسا

رصدخانه زمین ناسا

برای چند هفته در سال 2014، رودخانه کلرادو بار دیگر به اقیانوس متصل شد

توسط لی کرین

رصدخانه زمین ناسا

رصدخانه زمین ناسا

درباره این موضوعات بیشتر بدانید:

مانت نانوا — دریاچه پاول نیز در پایین ترین سطح خود از زمان پر شدن آن قرار دارد

حتی دریاچه نمک بزرگ یوتا، بزرگترین دریاچه شور ایالات متحده، از تأثیرات خشکسالی شگفت انگیز در امان نمانده است. اکنون تقریباً نیمی از بستر دریاچه پس از افت شدید و طولانی مدت سطح آب در معرض دید قرار گرفته است. از آنجا که دریاچه نمک بزرگ حوضه ای بسته است – در انتهای سه رودخانه قرار دارد و آبی از آن جاری نمی شود – می توان بخشی از این افت سطح آب را به آبی نسبت داد که زمانی در آنجا جریان داشته، استخراج و استفاده شده است، اما کمتر ذوب برف به رودخانه ها سرازیر می شود، آب کمتری برای استخراج یا پر کردن دریاچه وجود دارد.

میزان برف در کوه بیکر در حال کاهش است

تصاویر ارائه شده در اینجا عمدتاً از ماهواره هایی می آیند که به طور خاص برای ارائه داده هایی در مورد تکامل سطح زمین در طول زمان پرتاب شده اند. بسیاری از آنها از برنامه Landsat، یک سرمایه گذاری مشترک بین ناسا و سازمان زمین شناسی ایالات متحده که نزدیک به 50 سال تصویربرداری مداوم از سطح سیاره ارائه کرده است و به محققان کمک کرده است تا این خشکسالی عظیم را در زمینه ایجاد کنند، آمده اند.

رودخانه کلرادو

جنوب غربی آمریکای شمالی دچار خشکسالی شدید است

این فقط آب نیست که در طول خشکسالی ناپدید می شود. برف نیز مشکل ساز است. بیشتر آبی که این دریاچه ها و رودخانه ها را پر می کند از آب شدن برف در کوه ها می آید. کوه بیکر در واشنگتن بلندترین قله در آبشارهای شمالی است و دارای یک تکه برف و یخ دائمی در قله آن است که در تمام فصول باقی می‌ماند. این پچ در حال کوچک شدن است. در تمام کوه های غرب آمریکا همین اتفاق می افتد. برف کمتری می‌بارد، یخچال‌های طبیعی در حال عقب‌نشینی هستند، و آب کمتری در رودخانه‌ها و جویبارها جریان دارد که مردم و حیات وحش را در تمام طول سال هیدراته نگه می‌دارد. همه چیز به هم پیوند خورده و همه چیز خشک می شود.

رصدخانه زمین ناسا

مخزن Cerro Prieto در شمال مکزیک تقریباً کاملاً خالی است

ممکن است رکورد شکسته به نظر برسد، اما اوضاع برای مخازن کوچک‌تری مانند مخزن سرو پریتو در نزدیکی گوادالوپ در شمال مکزیک وخیم‌تر است. در ژوئیه 2022، این مخزن تنها 0.5 درصد از حداکثر ظرفیت آب خود را داشت – به قدری آب کمی که امکان استخراج وجود نداشت. سازمان‌های دولتی مجبور شدند آب را از برنامه‌های صنعتی و کشاورزی دور کنند تا مطمئن شوند مردم ساکن در نواحی اطراف به اندازه کافی برای گذراندن زندگی خود دارند.

دریاچه نمک بزرگ

دومین مخزن بزرگ در ایالات متحده، دریاچه پاول، نیز از رودخانه کلرادو تغذیه می شود و همچنین در پایین ترین سطح آب خود از زمان پر شدن اولیه است. پیش بینی می شود تا پایان سال 2022 حتی بیشتر کاهش یابد. برنامه این است که آب بیشتری از بالادست به دریاچه پاول ارسال شود و تا آوریل 2023 کمتر در پایین دست به دریاچه مید رها شود، اما باید دید که آیا این طرح ها از آب محافظت می کنند یا خیر. غذایی که از این دو مخزن حیاتی می آید.

مخزن سرو پریتو

جنوب غربی آمریکای شمالی در گیرودار خشکسالی است که مانند آن در بیش از 1000 سال سابقه نداشته است. در حالی که این روی زمین قابل مشاهده و ویرانگر است، تصاویری از فضا اثرات خشکسالی بزرگ را نشان می دهد، دریاچه ها را نشان می دهد که در بستر خود فرو می روند، رودخانه ها خشک می شوند و کوه هایی با قله های پوشیده از برف بی سابقه.

شرایط برای دریاچه هایی که از رودخانه کلرادو تغذیه می شوند، خیلی بهتر نیست. دریاچه مید، که بزرگترین مخزن در ایالات متحده است، در حال حاضر در پایین ترین سطح آب خود از زمان پر شدن آن در سال 1937 است. در جولای 2022، تنها 27 درصد پر بود. این دریاچه از سال 1999 به 100٪ نزدیک نشده است. خود دریاچه آب بخش بزرگی از جنوب ایالات متحده و شمال مکزیک را تامین می کند و آب آن نیز برق را از طریق سد معروف هوور تامین می کند – اگر سطح آب بسیار کاهش یابد، توربین های برق آبی می توانند کار خود را متوقف کنند.

دریاچه پاول

تصویر بالا رودخانه کلرادو است که از شمال کلرادو تا خلیج کالیفرنیا امتداد دارد – یا حداقل یک بار. حدود 80 سال پیش، رودخانه یک خط آبی را در کل این تصویر ترسیم می کرد که از سمت چپ بالا به سمت دهانه خلیج در پایین سمت راست جریان دارد. با این حال، اکنون رودخانه درست در جنوب زمین کشاورزی سرسبز نزدیک بالای تصویر به پایان می رسد. خط آبی-بنفش که به نظر می رسد تا خلیج ادامه دارد، در واقع یک ورودی است که توسط آبی که از خود خلیج می آید تشکیل شده است. کل حوضه رودخانه تقریباً 8 درصد از قاره ایالات متحده را پوشش می دهد و آب تقریباً 40 میلیون نفر را تأمین می کند. کندی خشک شدن آن برای غرب آمریکا و همچنین برای شمال مکزیک هشدار دهنده است.

کلرادو دوباره به اقیانوس متصل شد

رصدخانه زمین ناسا

رصدخانه زمین ناسا

برای چند هفته در سال 2014، رودخانه کلرادو بار دیگر به اقیانوس متصل شد

توسط لی کرین

رصدخانه زمین ناسا

رصدخانه زمین ناسا

درباره این موضوعات بیشتر بدانید:

منبع: https://www.newscientist.com/article/2342911-shocking-images-show-scale-of-megadrought-devastation-in-north-america/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home

دریاچه نمک بزرگ در یوتا نیز تحت تأثیر خشکسالی بزرگ قرار گرفت

دریاچه مید

کوه بیکر

رودخانه کلرادو

دریاچه نمک بزرگ

مخزن سرو پریتو

دریاچه پاول

کلرادو دوباره به اقیانوس متصل شد

توسط احمد گل کار