این تیم با استفاده از تردمیل دریافتند که موش هایی که فقط در روز غذا می خورند می توانند دو برابر موش هایی که فقط در شب یا زمانی که می خواهند غذا می خورند بدود.
تجزیه و تحلیل بیشتر نمونه‌های عضلانی استخراج‌شده از موش‌ها نشان داد که تغذیه در طول روز با سطوح پایین‌تری از پروتئینی به نام perilipin-5 مرتبط است. برای آزمایش اینکه آیا این می‌تواند استقامت بالاتر را توضیح دهد، تیم گروه دیگری از موش‌ها را به‌طور ژنتیکی اصلاح کردند که فاقد این پروتئین در ماهیچه‌هایشان بودند و به آنها اجازه دادند هر زمان که خواستند غذا بخورند. قرار دادن این موش‌ها تحت آزمایش تردمیل و تجزیه و تحلیل عضلات آنها نشان داد که سطوح پایین‌تر پری‌پین-5 در واقع مسئول تأثیرات تغذیه روزانه به تنهایی بر استقامت دویدن در موش‌ها است.
می‌گوید: «در حالی که نتایج هیجان‌انگیز هستند، باید در انسان تأیید شوند جولین زیرات در موسسه کارولینسکا در سوئد. یکی از محدودیت‌های این مطالعه این است که موش‌ها از رژیم غذایی مبتنی بر غلات استفاده کردند که «به هیچ وجه از نوع رژیم غذایی که انسان‌ها معمولاً می‌خورند نیست»، به این معنی که وعده‌های غذایی بیشتر ممکن است تأثیر متفاوتی داشته باشد.
محققان 30 موش را به رژیم غذایی غلات برای یک دوره 12 ساعته در زمان روشن بودن چراغ ها یا یک دوره 12 ساعته زمانی که چراغ ها خاموش بودند، هر روز به مدت سه هفته اختصاص دادند. گروه دیگری از 16 موش اجازه داده شد در همان دوره هر زمان که خواستند غذا بخورند.
یک مطالعه بر روی موش ها نشان می دهد که تغییر زمان وعده های غذایی خود به غذا خوردن بعداً در روز و شب می تواند استقامت ورزش را افزایش دهد.
لی می‌گوید، تجزیه و تحلیل عضلات پای موش‌ها نشان داد که موش‌هایی که در طول روز تغذیه می‌شوند، بیشتر از سایرین دارای یک نوع فیبر عضلانی در دویدن استقامتی هستند که به توضیح تفاوت‌های مشاهده‌شده کمک می‌کند.
اما لی و همکارانش اکنون دریافته‌اند که موش‌هایی که در ساعات استراحت خود، معادل شب‌های ما، غذا می‌خورند، می‌توانند در تست‌های استقامتی ورزش عملکرد بهتری داشته باشند. او می گوید: «اگر برای مدت کوتاهی موش ها را با این برنامه درمان کنیم، تأثیر مفیدی بر عملکرد دویدن دارد.
محققان تأثیر این زمان استراحت را بر خطر ابتلا به دیابت یا بیماری کبد چرب در موش‌ها اندازه‌گیری نکرده‌اند، اگرچه لی می‌گوید در آینده قصد دارند تأثیر آن را بر روی موش‌ها، اندام‌های فراتر از ماهیچه‌های اسکلتی بررسی کنند. لی گفت: اگر مردم تغذیه شبانه را به عنوان یک اقدام موقتی اتخاذ کنند – برای مثال قبل از یک مسابقه بزرگ – ممکن است اثرات منفی مشاهده شده توسط افرادی که این کار را در درازمدت انجام می دهند را تجربه نکنند، اما در نهایت آزمایش های بیشتری لازم است.
او می‌گوید: «نکته مهم این است که این می‌تواند با تغییر برنامه غذایی شما فقط برای چند ماه – معادل سه هفته در موش‌ها – یا یک دوره کوتاه، به جای یک دوره طولانی‌تر، تا زمانی که نیاز به تقویت استقامت داشته باشید، کار کند. .
دویدن استقامتی به نوع خاصی از فیبر عضلانی نیاز دارد
لی می‌گوید: «از آنجایی که موش‌ها شب‌زی هستند، درمان معادل در انسان ممکن است خوردن در شب، یا شاید کمتر خوردن در اوایل روز و صرف یک شام بزرگ درست قبل از خواب باشد. ، او می گوید.
لی می‌گوید: «به‌علاوه، «تنظیم زمان وعده‌های غذایی به این روش می‌تواند به طور بالقوه به درمان پیری در افرادی که می‌توانند از استقامت عضلانی بیشتری بهره‌مند شوند، کمک کند».
مارک متکالف/گتی ایماژ
موضوعات:
منبع: https://www.newscientist.com/article/2379756-eating-at-night-could-boost-your-muscles-and-help-you-run-for-longer/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
محدود کردن غذا خوردن به مدت شش تا ۱۲ ساعت در طول روز، بدون اینکه لزوماً چه مقدار و چه مقدار می خورید را تغییر دهید. بهبود کاهش وزن، کاهش ضربات مضر قند خون سطوح و فشار خون پایین. اما اکنون به نظر می رسد که خوردن در شب نیز ممکن است فوایدی داشته باشد مین دیان لی در دانشگاه پزشکی ارتش چین
مطالعات قبلی نشان داده است که موش‌هایی که فقط در طول روز غذا می‌خورند – زمانی که برخلاف ما معمولاً استراحت می‌کنند – در مقایسه با موش‌هایی که در هر زمانی غذا می‌خورند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت و تجمع کبد چرب هستند. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد افرادی که در شب کار می کنند و غذا می خورند، خطر ابتلا به دیابت را افزایش می دهند.
