درمان های جدید درد که در نهایت می تواند نیاز به مواد افیونی را متوقف کند

چرا گفتار بدون دارو و مداخلات مبتنی بر رفتار، همراه با ژن درمانی و سموم باکتریایی، نویدبخش سلاح های جدیدی در مبارزه ما با درد هستند.

توسط استیون ساترلند

ده ها میلیون نفر علاوه بر کسانی که از درد حاد رنج می برند، تنها در ایالات متحده با دردهای مزمن و در برخی موارد ناتوان کننده روزانه زندگی می کنند. با این حال، درمان‌های تسکین درد فقط تا حدی مؤثر است و فقط برای برخی افراد مؤثر است.

به عنوان مثال، پاراستامول (استامینوفن) ممکن است اثر کمی بر درد شدید داشته باشد یا هیچ اثری نداشته باشد و بیش از دوز توصیه شده ممکن است برای کبد سمی باشد. به همین ترتیب، ایبوپروفن و سایر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی – که التهابی را که به انتهای عصب فشار می‌آورد و باعث درد می‌شود مقابله می‌کند – دارای طیف وسیعی از عوارض جانبی، از جمله سردرد و سوء هاضمه، و همچنین تداخل با داروهای مورد استفاده برای چندین بیماری دیگر است. . این باعث می شود مواد افیونی که شبیه مسکن های طبیعی بدن هستند و از موثرترین اشکال تسکین درد هستند، باقی بماند.

با این حال، در حالی که مواد افیونی ممکن است برای بسیاری از انواع دردهای حاد و مزمن موثر باشند، ممکن است در برابر دیگران موثر نباشند و با اعتیاد و خطر مصرف بیش از حد همراه هستند. اپیدمی مواد افیونی جان صدها هزار نفر را در ایالات متحده گرفته است و بر نیاز به درمان های جایگزین تاکید دارد. اما مانند جان وودمحقق درد در دانشگاه کالج لندن، توضیح می‌دهد: «در تلاش برای ساخت مسکن‌های جدید شکست‌های زیادی وجود داشته است.

او می‌گوید سال‌ها، شرکت‌های داروسازی به دنبال راهی برای دسترسی به یک ژن واحد بودند که می‌تواند برای درد حیاتی باشد. بنابراین، در سال 2006، زمانی که یک تیم به رهبری جف وودز در دانشگاه کمبریج چنین ژنی به نام SCN9A(نگاه کنید به “درد چیست، چگونه کار می کند و چه اتفاقی می افتد زمانی که…