رنگ نانوتکنولوژی رنگ درخشانی را ارائه می دهد که محو نمی شود
اثرات نوری این نانوساختارها برای چندین دهه در آزمایشگاه نشان داده شده است ژان پندری در امپریال کالج لندن، اما نقاشی با آنها جدید است. او میگوید: «موفقیت این افراد این است که این اثرات شناختهشده را در یک فرآیند صنعتی نسبتاً استاندارد به دست آورند.
سپس تیم این ورقههای نانوذرات را خرد کردند و تکههای آن را با روغن بذر کتان مخلوط کردند تا رنگ بسازند. یک لایه رنگ فقط باید 150 نانومتر ضخامت داشته باشد که آن را فوق العاده سبک می کند. چاندا می گوید، یک بوئینگ 747 که با این روکش شده است به جای 500 کیلوگرم رنگ معمولی، تنها به 1.3 کیلوگرم رنگ نیاز دارد.
چاندا و تیمش برای ساخت این رنگ از یک پرتو الکترونی برای رسوب نانوذرات آلومینیوم روی آینه ای از همان ماده استفاده کردند. فاصله بین این ذرات، که با سرعت ته نشین شدن ذرات مشخص می شود، طول موج نوری را که آنها «جذب می کنند» تعیین می کند و طول موج های باقیمانده رنگ رنگ است. این بدان معناست که چاندا و تیمش به راحتی می توانند رنگ رنگ را انتخاب کنند.
این پدیده تشدید ساختاری است که به بال پروانه نیز رنگ می دهد. چاندا توضیح می دهد: “رنگ بر اساس هیچ مولکولی نیست که نور را جذب کند، بلکه صرفاً آرایش ساختاری مواد بی رنگ است.”
پابلو سانسیلو آباد، دانیل فران
این رنگ همچنین بسیار بازتابنده است، بنابراین می توان از آن برای خنک نگه داشتن خودروها یا خانه ها استفاده کرد و کمبود رنگدانه به این معنی است که از بین نمی رود.
رنگ نانوفناوری الهام گرفته از بال پروانه به قدری سبک است که استفاده از آن در بوئینگ 747 می تواند وزن هواپیما را تا نیم تن کاهش دهد.
رنگ در یک رنگ معمولاً از رنگدانه ها می آید که مولکول هایی هستند که طول موج های خاصی از نور را جذب می کنند و بقیه را منعکس می کنند. برخی از این رنگدانهها میتوانند آلودگی محیطی داشته باشند، حذف آنها دشوار است و به مرور زمان محو میشوند، مخصوصاً در زیر گرمای شدید یا نور طولانیمدت خورشید.
تنظیم فاصله بین نانوذرات رنگ های مختلفی ایجاد می کند