سیاهچاله های بزرگ هر چند سال یک بار از همان ستاره اسنک می خورد

اولین نیش اخترشناسان در سال 2018 بود که سیاهچاله – که جرم آن 6 میلیارد برابر خورشید است – ناگهان درخشان شد و حدود 600 روز روشن ماند. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که ستاره‌ای بیش از حد به سیاه‌چاله نزدیک می‌شود، در این نقطه توسط میدان گرانشی قدرتمند خرد می‌شود و جریانی از مواد ستاره‌ای داغ و درخشان ایجاد می‌کند که سپس به سیاه‌چاله می‌افتد و دوباره تاریک می‌شود. این TDE خاص ثبت شد، و هنگامی که به سرعت از بین رفت، ستاره شناسان فکر کردند که این پایان کار است.

روشنگری دوم تقریباً مشابه اولی به نظر می رسید. این امر باعث شد که کوفلین و همکارانش پیشنهاد کنند که این فقط یک نیش دوم از همان ستاره است. به‌نظر می‌رسد سیاه‌چاله به‌جای خرد کردن کامل ستاره، هر بار که بیش از حد نزدیک می‌شود، تکه‌هایی از آن را جدا می‌کند و باعث می‌شود که هسته ستاره به مدار دیگری ادامه دهد.

در فاصله نزدیک به 900 میلیون سال نوری از ما، یک سیاهچاله بسیار پرجرم میل می کند. هر 1200 روز یا بیشتر، همان ستاره در حال چرخش کمی بیش از حد به دور نزدیک می شود و سیاهچاله چیزی را از آنچه که یک رویداد مکرر جزر و مد جزر و مدی (TDE) نامیده می شود، می گیرد.