پترولی میگوید: «کاشتن بذر ارکیدههای در حال انقراض بر روی پوست درختان بالغ به جای دوردست یا درختان دیگر مؤثرتر خواهد بود».
میگوید گیاهان برای بقای خود به قارچها وابسته هستند رمی پترولی در موزه ملی تاریخ طبیعی در پاریس، فرانسه.
این تیم میخواهد آزمایش کند که آیا مواد مغذی و آب بین ارکیدهها از طریق شبکههای قارچی مشترک آنها در گردش است یا خیر. به اشتراک گذاشتن منابع می تواند زندگی اپی فیت ها را آسان تر کند زیرا آب و مواد معدنی به اندازه موجود در زمین قابل اعتماد نیستند.
می گوید: ارکیده ها فوق العاده عجیب هستند نیکول هاینسون در دانشگاه هاوایی در مانوآ، که در این مطالعه شرکت نداشت. آنها چند صد هزار دانه ریز گرد و غبار مانند ایجاد می کنند که در باد می وزند، اما ذخایر کالری ناچیزی دارند. بنابراین، آنها برای تغذیه یک نهال در حال رشد به قارچ ها تکیه می کنند.
این تیم همچنین دریافتند که گیاهان ارکیده جوان با قارچی مرتبط با ارکیدههای بالغ مجاور مرتبط هستند. پترولی میگوید: «جوانهزنی بذر را میتوان با حضور ارکیدههای بالغ، که قارچهای همزیست در اطراف آن متمرکز شدهاند، تسهیل کرد.
پترولی میگوید بسیاری از آنچه در مورد این پیوندهای ارکیده و قارچ شناخته شده است از ارکیدههایی میآید که در خاک در محیطهای معتدل رشد میکنند. اما اکثر گونه های ارکیده در مناطق استوایی زندگی می کنند و گیاهان اپی فیتی هستند، به این معنی که روی گیاهان بزرگتر مانند درختان زندگی می کنند و رشد می کنند.
پترولی می گوید که از سازگاری الگوهای شبکه در درختان مختلف و گونه های متعدد ارکیده شگفت زده شده است. او می گوید: «این پدیده می تواند روی درختان جنگل های استوایی بسیار رایج باشد.
“[The researchers] کار فوق العاده ای برای نشان دادن آن انجام داد [orchids] می تواند قارچ ها را به اشتراک بگذارد ملیسا مک کورمیک در مرکز تحقیقات محیطی اسمیتسونیان در ایالات متحده، اما اضافه می کند که او لزوماً متقاعد نشده است که ارکیده ها رشد دیگران را تسهیل می کنند و نتایج در واقع می تواند رقابت بین ارکیده ها را نشان دهد. او میگوید: «اگر فقط تعداد محدودی قارچ در دسترس دارید و آن قارچ میتواند 10 گل ارکیده را تغذیه کند، خوب، این قارچ میتواند 10 فرزند شما باشد یا میتواند دستهای از گونههای مختلف را تغذیه کند.
در جزیره Reunion در اقیانوس هند، پترولی و همکارانش از ریشه 10 گونه ارکیده جنگل های بارانی که روی شش درخت منفرد رشد می کردند، نمونه برداری کردند، سه درخت از دو گونه درخت متفاوت. قارچ های همزیست میکوریزا که به بافت های ریشه ارکیده حمله می کنند نیز در پوست اطراف رشد می کنند. بنابراین، این تیم نمونههای کوچکی از پوست گرفتند که در مجموع 453 نمونه پوست و ریشه، از جمله 348 نمونه مستقیماً از ارکیدهها، به دست آمد.
Shutterstock/joloei
این تیم از توالییابی و تجزیه و تحلیل ژنتیکی برای تعیین نوع قارچها در نمونهها و نحوه انتشار آنها در بین 10 گونه ارکیده موجود در درختان استفاده کرد. با مقایسه مختصات محل هر نمونه روی تنه درخت، آنها دریافتند که ارکیده ها قارچ های مشابهی را از طریق سیستم ریشه خود به اشتراک می گذارند و شبکه های خوشه ای را از طریق پوست ایجاد می کنند. گاهی اوقات سه یا چند گونه ارکیده مختلف توده قارچی یکسانی داشتند.
پترولی میگوید بسیاری از ارکیدههای اپی فیتیک در معرض انقراض هستند، بنابراین اگر گیاهان منابع را از طریق شبکههای قارچی خود به اشتراک بگذارند، میتواند به برنامههای حفاظتی کمک کند.
در بالای تاج جنگل های بارانی، شبکه ای از رشته های قارچی ریشه های ارکیده ها را در نوعی شبکه معلق متصل به پوست به هم متصل می کند. این جامعه مشترک از قارچهای همزیست میتواند زندگی را برای ارکیدههای درختی قابل تحملتر کند و همچنین میتواند هدفی برای تلاشهای حفاظتی باشد.