او می گوید: “خیلی سریع متوجه شدم، “اوه خدای من، ما در اینجا فرصتی داریم که قدمت حیوانات زنده در محل را واقعا در نظر بگیریم.”
اسمیت توضیح می دهد که در پایان نوسنگی، حدود 8000 سال پیش، با این حال، اسفرولیت ها در اطراف کلبه ها شروع به ناپدید شدن کردند. این ممکن است به این دلیل باشد که گله ها آنقدر بزرگ شده بودند که مردم آنها را در مراتع دورتر از سکونتگاه نگهداری می کردند. او می گوید: «به نظر می رسد کمی برعکس آن چیزی است که شما انتظار دارید. اما پس از آن، منطقی است، زیرا اگر تعداد زیادی حیوان داشته باشید، نگهداری آنها در آنجا پایدار نیست.
اسمیت اضافه می کند که این بدان معنا نیست که حیوانات اهلی شده بودند. همچنین نشان نمی دهد که کدام نشخوارکنندگان خارج از کلبه ها زندگی می کردند. آنچه محتملتر است این است که انسانها حیوانات وحشی را میبستند و به آنها غذا میدادند تا آنها را به عنوان منبع بعدی گوشت زنده نگه دارند. او می گوید: «در پایان روز، این حیوانات شام بودند.
اسمیت میگوید: «آنها هنوز شکارچی و گردآورنده هستند و هنوز به شکار غزال وابسته هستند، اما اکنون شروع به آوردن حیوانات زنده به محل کردهاند و آنها را تا زمانی که نیاز دارند نگهداری میکنند.» “و این نتیجه کمی تعجب آور است، زیرا زودتر از کشاورزی و زودتر از آنچه در مناطق مجاور می بینید.” برای داستان انسانی ما، یک خبرنامه ماهانه رایگان در مورد انقلاب باستان شناسی و تکامل انسان ثبت نام کنید.
منبع: https://www.newscientist.com/article/2337939-hunter-gatherers-kept-animals-for-food-before-they-farmed-crops/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
اسفرولیت های سرگین در نمونه های رسوب باستان شناسی ابوهریره در سوریه پیدا شده است.
آنها همچنین اسفرولیت های زغالی را در دودکش ها پیدا کردند. این نشان میدهد که انسانها با گیاهخوارانی مانند گوسفند در این منطقه زندگی میکردند 2000 سال زودتر از آنچه قبلا تصور می شد اسمیت می گوید و از فضولات آنها به عنوان منبع سوخت استفاده کرد.
اسمیت توضیح می دهد که نشخوارکنندگان مقادیر قابل توجهی اسفرولیت را در مدفوع خود آزاد می کنند، در حالی که همه چیزخواران، از جمله انسان، مقادیر بسیار کمی را آزاد می کنند، و گوشتخواران و اسب ها – که گیاهخوار هستند اما نشخوارکننده نیستند – حتی کمتر آزاد می کنند.
برخی از شکارچیان جمعآوریکنندهها احتمالاً گوسفند یا احتمالاً غزال را در خارج از کلبههای خود نگه میداشتند، حتی قبل از اینکه شروع به کشت محصولات کنند، بر اساس آثاری از سرگین حیوانات باستانی.
اسمیت در ابتدا زمانی کنجکاو بود که جمعیت های باستانی شروع به سوزاندن فضولات حیوانات برای سوخت کردند، این کار به این دلیل انجام شد که می تواند گرمای بسیار بالایی را حفظ کند. بنابراین او شروع به جستجوی اسفرولیت ها – که قطر آنها حدود 5 تا 20 میکرومتر است – در غبار یک سکونتگاه انسانی در ابوهریره – در سوریه مدرن در نزدیکی فرات – که در حدود 7800 تا 13300 سال زندگی می کرد، شد.
اندرو مور (CC-BY 4.0)
او گفت که در گرد و غبار مربوط به 12300 تا 12800 سال پیش، او اسفرولیت های سیاه شده ای را پیدا کرد که نشان می دهد سرگین در دمای بالا سوزانده شده است، احتمالاً به عنوان منبع گرما. اما در کمال تعجب، او همچنین در اطراف بیرون کلبهها کرویهای تاریک نشده پیدا کرد که نشان میدهد این افراد از گوسفند، بز، گاو یا غزال درست بیرون درب ورودی خانه نگهداری میکنند. این اولین شواهدی که ما از کشاورزی در این منطقه داریم به حدود 11000 سال قبل باز می گردد..
مدفوع باستانی نشان می دهد که 12000 سال پیش جمعیتی از شکارچیان در سوریه امروزی حیواناتی مانند گوسفند یا غزال را گله می کردند – احتمالاً برای غذا.
انسان
14 سپتامبر 2022