اگر اواخر امسال از قطب جنوب عبور کنید، ممکن است با منظره عجیبی روبرو شوید. چشمان خود را از پنگوئن ها بردارید و ممکن است چیزی غیرعادی در آسمان شناور ببینید: بالونی به اندازه استادیوم. در زیر جدیدترین آزمایش دیوانه وار طراحی شده برای جستجوی خشمگین ترین چیزی که دانشمندان تا به حال تصور کرده اند – ماده تاریک – طراحی شده است.
در مواجهه با این حقیقت تلخ، شکارچیان ماده تاریک به طور فزاینده ای مبتکر شده اند. تلاشهایی که طی سالها برای تعیین اینکه از چه چیزی ساخته شده است شامل دفن خمرههای زنون مایع در اعماق زمین، اندازهگیری صاعقه صاعقه، طرحی برای شناسایی انفجارهای نانومقیاس در مواد معدنی، l بررسی سنگهای باستانی برای زخمهای ماده تاریک و تأیید فضایی جیمز وب است. مشاهدات تلسکوپ برای “ستاره های تاریک”. همه اینها این سوال را ایجاد می کند: آیا برخی از پیشنهادات برای تحقیقات ماده تاریک خیلی دور از ذهن هستند؟ و چه زمانی می خواهیم پرونده را کنار بگذاریم؟
ما تخمین می زنیم که حدود 85 درصد از ماده در کیهان را مواد عجیب و غریب تشکیل می دهند که نور را منعکس نمی کنند، ساطع نمی کنند یا جذب نمی کنند، به همین دلیل است که به آن ماده تاریک می گویند. تا آنجا که می دانیم تنها نیرویی که این ماده فرضی قطعاً می تواند با آن تعامل داشته باشد، گرانش است که تشخیص آن را بسیار دشوار می کند. میگوید: «وقتی در دهه 80 درباره این موضوع سخنرانی میکردم، به این فکر میکردم که «اوه، ما 10 سال دیگر به این موضوع پی خواهیم برد». کاترین فریزاخترفیزیکدان دانشگاه تگزاس در آستین. پس از گذشت چندین دهه، ما همچنان منتظر هستیم. واضح است که این مشکل دشوارتر از آن چیزی است که ما فکر می کردیم.
مایکل کرخام
توسط مایکل بروکس
در تعقیب ماده تاریک، محققان هر کاری انجام می دهند، از دفن عمیق خمره های زنون گرفته تا فرستادن بالونی بر فراز قطب جنوب. چه زمانی خلاقیت آنها نتیجه خواهد داد؟