V960 Mon در فاصله 5000 سال نوری از زمین در صورت فلکی Monoceros قرار دارد که نام آن از یونانی به معنای تکشاخ گرفته شده است. این ستاره که از انرژی منفجر می شود، فواره های گاز قدرتمندی را ساطع می کند و بازوهای مارپیچی غول پیکری را ایجاد می کند که فراتر از فاصله در سراسر منظومه شمسی ما کشیده می شوند.
با این حال، تا کنون، فقدان مشاهداتی برای تعیین دقیق چگونگی ظاهر سیارات به دلیل ناپایداری گرانشی وجود داشته است.
در این عکس مسحورکننده، ستاره جوانی به نام V960 Mon توسط بازوهای غول پیکری از غبار کیهانی دور زده شده است، که در نهایت می تواند سقوط کند و سیارات غول پیکر گازی به بزرگی مشتری را تشکیل دهد.
ستاره جوان V960 Mon توسط بازوهای مارپیچی زرد غول پیکر از مواد غبارآلود احاطه شده است در این تصویر که توسط داده های ابزار SPHERE ایجاد شده است، در حالی که تلسکوپ ALMA خوشه هایی (به رنگ آبی) را نشان می دهد که می توانند منقبض شوند و سیارات غول پیکر را تشکیل دهند.
وبر و همکارانش همچنین مشاهدات قبلی V960 Mon را از تلسکوپ دیگری، آرایه میلیمتری/زیر میلیمتری آتاکاما بزرگ در شیلی، تجزیه و تحلیل کردند و متوجه شدند که بازوهای مارپیچی چیزی را تجربه میکنند که قطعه قطعه شدن نامیده میشود، یعنی ایجاد تودههای گاز و غبار. تصور میشود که این فرآیند از طریق بیثباتی گرانشی به شکلگیری سیارات انجام میشود.
موضوعات: