مدسن و همکارانش در سال‌های 2018 و 2019 برای اینکه بفهمند به کجا می‌روند، برچسب‌های GPS را روی 21 غاز قرار دادند. نیمی از آنها به قسمتی از نوایا زملیا پرواز کردند که تا سال 1990 برای آزمایش بمب‌های هسته‌ای استفاده می‌شد. مدسن می‌گوید حتی زیست‌شناسان روسی نیز اجازه رفتن به آنجا را ندارند، بنابراین حضور آنها بدون ردیاب‌های GPS کشف نمی‌شد.
زمستان های دیگر در هلند و دانمارک، مهاجرت به سوالبارد برای تولید مثل. در بهار، این جمعیت در امتداد بیشتر طول نروژ پرواز می کنند و در مکان هایی استراحت می کنند، قبل از پرواز طولانی بر فراز دریا به سمت سوالبارد. پرندگان در پاییز در این مسیر برمی گردند.
مدسن گفت: «این یک شگفتی بزرگ است. دیدن آن واقعاً شگفت‌انگیز است.»
او می‌گوید: «از یک طرف، این امید را ایجاد می‌کند که گونه‌های پرندگان مهاجر ممکن است بتوانند در بازه‌های زمانی نسبتاً کوتاهی به تغییرات آب و هوایی واکنش نشان دهند، اما زنگ خطر را در مورد سرعت تغییر به صدا در می‌آورد.
مدسن معتقد است که این تغییر نه تنها به دلیل گرم شدن نوایا زملیا، بلکه به دلیل افزایش مشکلات در مسیر مهاجرت سنتی رخ می دهد. غازهای پای صورتی اکنون باید با غازهای بارناکل رقابت کنند (لکوپسی سفت) برای غذا در طول توقف، و تغییرات در شیوه های کشاورزی نیز در دسترس بودن غذا را کاهش می دهد.
می‌گوید: «این یک مطالعه واقعاً دقیق است که مشاهدات و شمارش پرندگان سنتی قدیمی را با برچسب‌گذاری، GPS و داده‌های اقلیمی ترکیب می‌کند تا یک داستان جدید قابل توجه را کشف کند». ریچارد گرگوار در مرکز RSPB برای علوم حفاظتی در بریتانیا، که در این مطالعه شرکت نداشت.
فرضیه تیم این است که این غازها با کپی کردن از غازهای تایگا در مورد مهاجرت جدید یاد گرفتند.فابالس جواب بده). برخی از غازهای لوبیای تایگا در اواخر بهار برای پوست اندازی و جایگزینی پرهای پرواز خود به نوایا زملیا پرواز می کنند نه برای تولید مثل.
غازهای پای صورتی به محل تولید مثل جدید قطب شمال مهاجرت می کنند
برخی از غازهای پای صورتی در تابستان شروع به مهاجرت به جزیره نووایا زملیا در قطب شمال برای تولید مثل کردند، در فاصله نزدیک به 1000 کیلومتری محل تولید مثل معمول خود در جزیره سوالبارد.
اما، در دهه 1990، مردم شروع به مشاهده افراد و گله های کوچک غازهای پای صورتی در جنوب سوئد در بهار و پاییز کردند. در دهه 2000، گله های بزرگتر اغلب دیده می شدند.
دو جمعیت غازهای پای صورتی وجود دارد (Anser brachyrhynchus). یک زمستان در انگلستان و ایرلند است و برای تولید مثل در تابستان به ایسلند و گرینلند مهاجرت می کند.
مدسن می گوید: «این بهترین توضیحی است که ما داریم. اگر درست باشد، این نمونه نادری از انتقال دانش فرهنگی بین گونه ها خواهد بود.
او می گوید که برخی از پرندگان دیگر محدوده خود را در واکنش به گرم شدن کره زمین تغییر داده اند، اما این دراماتیک ترین تغییری است که در نوع خود در یک پرنده مهاجر دیده شده است.
محققان تخمین می زنند که جمعیت Novaya Zemlya در حال حاضر به حدود 4000 پرنده رسیده است. با توجه به برچسب زدن غیر GPS معمولی برخی از پرندگان در طول مسیر دانمارک به سوالبارد، آنها می‌توانستند بفهمند که برخی از این غازها قبلاً به سوالبارد سفر کرده‌اند و مسیر خود را تغییر داده‌اند و غازهای جوان بیشتر احتمال دارد تغییر کنند.
موضوعات:
منبع: https://www.newscientist.com/article/2362124-geese-are-breeding-at-a-former-nuclear-weapons-test-site-in-the-arctic/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
یورگن پیتر کیلدسن
شرایط در Novaya Zemlya، جزیره ای روسی در قطب شمال، زمانی برای پرورش غازها بسیار سرد بود. اما با توجه به اینکه شرایط بهار به دلیل گرم شدن کره زمین زودتر از سال می رسد، جزیره مناسب شده است جسپر مدسن در دانشگاه آرهوس دانمارک در حدود پانزده سال این جمعیت مسیر مهاجرتی جدیدی به سمت نوایا زملیا و توقفگاه های جدیدی در طول مسیر ایجاد کرده است.
