اسکلت 6 سانتی متری که در سال 2016 در جزیره اسکای اسکاتلند یافت شد متعلق به این گونه است. Bellairsia gracilisکه در سال 1998 از تعداد انگشت شماری از قطعات اسکلتی نامگذاری شد.
خزنده ای به نام Bellairsia gracilis او به عنوان یکی از اعضای اولیه گروه squamata شناخته شد که در حدود 167 میلیون سال پیش زندگی می کردند
زندگی
26 اکتبر 2022
اگرچه او در عصر دایناسورها زندگی می کرد مگالوزاروسدیرینه شناسان در ابتدا تصور می کردند این خزنده مارمولکی شبیه گونه های امروزی است. اما به لطف اسکن های با وضوح بالا از فسیل 2016 که حدود 70 درصد کامل شده است، ماتئوش تالاندا در دانشگاه ورشو، لهستان، و همکارانش شناسایی کرده اند B.gracilis مانند یک خزنده بسیار ابتدایی تر.
السا پانسیرولی
توضیح می‌دهد: «مشکل بسیاری از اسکواماتاهای ژوراسیک میانی این است که آنها به قدری ضعیف شناخته شده‌اند که تفسیرهای مربوط به روابط آنها اغلب حدس‌آمیزی است. آرناو بولت در دانشگاه بریستول، انگلستان، که در مطالعه جدید شرکت نداشت. کشف نمونه کاملتر از این دوره، به عنوان B.gracilisاو می‌گوید که به روشن شدن زمانی کمک می‌کند که سکومات‌ها متنوع شدند و گروه‌های مدرن ظاهر شدند.
من از ابتدا می دانستم که فسیل مهمی خواهد بود حتی اگر اینطور نباشد [being] تالاندا می‌گوید: گونه‌ای جدید برای علم.
شانه‌ها و استخوان فک خزنده، و همچنین نحوه خم شدن استخوان‌های جمجمه در برابر یکدیگر، شبیه استخوان‌بندی‌های بعدی است، در حالی که برخی از جنبه‌های ستون فقرات و کام خزنده بیشتر شبیه خزندگان اولیه‌تر از ۲۴۰ میلیون سال پیش است.
با وجود ظاهر مارمولکی سطحی آن، B.gracilis بر اساس این مطالعه، شکل قدیمی‌تری از خزنده‌ها را نشان می‌دهد که به منشأ گروه سنگفرشی نزدیک‌تر است، که امروزه شامل بیش از 10000 گونه مارمولک و مار می‌شود. دیرینه شناسان اجداد اولیه خود را “ساقه اسکوامیت” می نامند.
با مقایسه این خزنده با فسیل های دیگر، تالاندا و همکارانش دریافتند که خزندگان باستانی دیگری مانند خزندگان 100 میلیون ساله تو چشم داشتی – همچنین دارای ترکیبی از صفات باستانی و پیشرفته است.
فسیل ژوراسیک کمک می کند تا روشن شود که اجداد اولیه مارمولک ها و مارها در بیش از 167 میلیون سال پیش چگونه بوده اند.
ترکیب صفات قدیم و جدید بیانگر آن است B.gracilis نوعی یادگاری از تکامل اولین سنگفرش ها بود، مانند شکل اجدادی که هنوز در کنار فرزندان باقی مانده است.
بازسازی هنری سنگفرش فسیلی، Bellairsia gracilis
اگر تفسیر آناتومیکی درست باشد، پس از اینکه اولین مارمولک ها و مارها تکامل یافتند و در کنار آنها زندگی کردند، اسکوامیت های بدوی ده ها میلیون سال زنده ماندند. “bellairsia تالاندا می‌گوید: در حال تغییر دیدگاه در مورد گسترش مارمولک‌ها در اکوسیستم‌های مزوزوئیک است.
این مطالعه نشان می‌دهد که اسکوامیت‌های اولیه در اوایل تاریخ خود به انبوهی از گونه‌ها گسترش یافته‌اند. بولت در طول میلیون‌ها سال تاریخ خزنده‌ها می‌گوید: «احتمالاً تعداد بیشتری از سنگفرش‌های ساقه‌ای برای کشف وجود دارد.
