فضای نسبیت: اولین موشک پرینت سه بعدی در آستانه پرتاب به فضا است
هدف اعلام شده فضای نسبیت تسهیل یک جامعه صنعتی در مریخ است و Terran 1 برای دستیابی به آن بسیار کوچک است. اگرچه این موشک برای قرار دادن ماهواره های کوچک در مدار طراحی شده است، اما هدف اصلی آن این است که به عنوان یک نمونه اولیه در مقیاس کوچکتر برای موشک 66 متری Terran R این شرکت عمل کند که این شرکت قصد دارد برای اولین بار در سال 2024 پرتاب کند.
انتظار می رود Terran R کاملاً قابل استفاده مجدد باشد، عمدتاً چاپ سه بعدی باشد و بتواند تا 20000 کیلوگرم را در مدار حمل کند. علاوه بر پرتاب ماهواره‌های بزرگ‌تر به مدار زمین، وب‌سایت نسبیت بیان می‌کند که Terran R در نهایت یک کشتی باری فضایی نقطه به نقطه را به مشتریان ارائه می‌دهد که قادر به انجام مأموریت‌های بین زمین، ماه و مارس است.
نماینده نسبیت گفت: «این خودرویی است که مشتریان به آن نیاز دارند. Terran 1 مسیر یاب، پلت فرم توسعه ما برای رسیدن به Terran R است.
“با تکمیل نکردن عکس ثابت، احتمال افزایش سقط در اولین تلاش پرتاب خود را می پذیریم، اما اگر همه سیستم ها به طور اسمی کار می کنند، ما ترجیح می دهیم در عملیات بعدی خود رها کنیم و راه اندازی کنیم تا اینکه به حمل وسیله نقلیه از طریق آزمایش های اضافی ادامه دهیم. راکت و هر یک از موتورهای آن برای رسیدن به اینجا رگباری از آزمایش‌ها را پشت سر گذاشتند و یک آزمایش دیگر به طور بالقوه می‌تواند باعث فرسودگی بیشتر از ارزش آن شود.
اولین موشک پرینت سه بعدی آماده پرواز می شود. موشک Terran 1 که توسط استارتاپ هوافضای ایالات متحده Relativity Space ساخته شده است، قرار است در تاریخ 8 مارس از کیپ کاناورال در فلوریدا پرتاب شود.
یکی از نمایندگان فضایی نسبیت در بیانیه‌ای گفت: Terran 1 بزرگترین جسم پرینت‌شده سه‌بعدی خواهد بود که برای پرواز مداری تلاش می‌کند. این موشک حدود 35 متر ارتفاع دارد که آن را به یکی از کوچکترین موشک های مداری در صنعت تبدیل می کند و 85 درصد جرم آن چاپ سه بعدی است. این هواپیما برای بلند کردن وزن 1250 کیلوگرمی در مدار پایین زمین طراحی شده است و این شرکت برای هر پرواز 12 میلیون دلار دریافت می کند. در مقایسه، موشک فالکون 9 همه جا حاضر اسپیس ایکس می تواند بیش از 22000 کیلوگرم وزن را به مدار ببرد و حدود 67 میلیون دلار برای هر پرواز هزینه دارد.
Terran 1 کاملاً قابل مصرف است و برای اولین پرواز آزمایشی آن هیچ بار محموله ای نخواهد داشت – اگر موشک وارد فضا شود، پرواز موفقیت آمیز تلقی می شود. این شرکت تصمیم گرفت از آزمایش برنامه ریزی شده نهایی موشک صرفنظر کند – آتش ایستا، که در آن موتورهای موشک در حالی که موشک به زمین لنگر انداخته است پرتاب می شوند – و مستقیماً برای پرتاب می روند.
