قارچ های زیرزمینی تا یک سوم از انتشار سوخت های فسیلی ما را جذب می کنند

روابط بین گیاهان و قارچ‌هایی که ریشه‌های آن‌ها را مستعمره می‌کنند، مسئول ذخیره‌سازی مقدار زیادی کربن در زیر زمین است – شاید معادل بیش از یک سوم انتشار جهانی از سوخت‌های فسیلی.

تقریباً همه گیاهان زمینی روی زمین رابطه همزیستی با قارچ هایی دارند که در خاک اطراف ریشه هایشان زندگی می کنند و کربنی را که از هوا می گیرند با مواد مغذی مانند نیتروژن و فسفر مبادله می کنند.

این قارچ‌های میکوریز کربنی را که از شرکای گیاهی خود به دست می‌آورند در بافت‌ها و خاک اطراف ذخیره می‌کنند و در نتیجه آن را از جو دور نگه می‌دارند. اما علیرغم علاقه به راه حل های طبیعی برای تغییر آب و هوا، قارچ های میکوریز تا حد زیادی نادیده گرفته شده اند. هایدی جین هاوکینز در دانشگاه کیپ تاون، آفریقای جنوبی. بنابراین او و همکارانش تصمیم گرفتند تا محاسبه کنند که گیاهان چقدر کربن می توانند به این قارچ ها منتقل کنند.

محققان با غربال کردن داده های ده ها مطالعه علمی در مورد روابط بین گیاهان و قارچ ها، تخمین زدند که بین 3 تا 13 درصد از دی اکسید کربن که گیاهان از جو خارج می کنند در نهایت به بافت قارچی تبدیل می شوند.

سپس این تیم از داده‌های جهانی در مورد گیاهانی که در کجا زندگی می‌کنند، بهره‌وری آنها و قارچ‌هایی که با آن‌ها مرتبط هستند استفاده کردند تا حدود 13.1 گیگا تن CO2 تخمین بزنند.₂ هر سال به قارچ منتقل می شود – که معادل تقریباً 36 درصد است انتشار سالانه سوخت های فسیلی در سراسر جهان

هاوکینز می گوید آنچه مشخص نیست این است که چه مدت کربن در زیر زمین قفل می شود. در حالی که برخی از آنها حتی پس از مرگ قارچ در آنجا می مانند، به ذرات خاک متصل می شوند یا توسط گیاهان دیگر مورد استفاده مجدد قرار می گیرند، برخی دوباره در جو آزاد می شوند. و از آنجایی که بیشتر داده‌ها بر اساس عکس‌های فوری از فعالیت قارچ‌ها در مکان و زمان خاصی بود – برای مثال تقریباً هیچ داده‌ای از آفریقا وجود نداشت – شکاف‌های بزرگی وجود دارد که عدم قطعیت زیادی در برآوردها ایجاد می‌کند.

ملانی جونز از دانشگاه بریتیش کلمبیا در کانادا می‌گوید این کار نقش مهم قارچ‌ها در چرخه کربن را برجسته می‌کند. او می‌گوید: «این اولین بار است که کسی اعدادی را درباره میزان کربن ما در سطح جهان ارائه می‌کند.

ولی الی مورین در دانشگاه آمستردام در هلند اشاره می‌کند که با تمرکز تنها بر قارچ‌های میکوریز، این تحقیق بخشی از تصویر را از دست می‌دهد. قارچ‌های ساپروتروفیک – آنهایی که از مواد آلی مرده تغذیه می‌کنند – بخش بسیار بیشتری از جمعیت قارچ‌ها را تشکیل می‌دهند و با انتشار CO نقش بزرگی در چرخه کربن دارند.₂ با تجزیه او می‌گوید: «آنها واقعاً تعیین می‌کنند که چقدر کربن به اتمسفر بازگردانده می‌شود.

هاوکینز امیدوار است که درک بهتر رابطه بین گیاهان و قارچ ها به ما کمک کند تا راه حل های آب و هوایی مبتنی بر طبیعت مانند احیای جنگل ها را بهتر برنامه ریزی کنیم. او می‌گوید: «پروژه‌های شکست‌خورده زیادی وجود دارد، جایی که درختان با هزینه‌های هنگفت کاشته شدند اما بعد از بین رفتند. “یادگیری بیشتر در مورد درختانی که با کدام شرکای قارچی می توانند به موفقیت این پروژه ها کمک کنند.”