مارمولک منقرض شده یک نسخه بزرگ و عجیب از اسکینک های مدرن بود

بر اساس فسیل های تازه کشف شده، یک پوست غول پیکر با زره های سیخ دار و آرواره های قدرتمند تا حدود 47000 سال پیش در داخل استرالیا پرسه می زد.

در سال 2009 و 2013، دانشمندان دو فسیل مرموز را توصیف کردند که بخشی از یک فک و جمجمه – در غارهای ولینگتون در نیو ساوت ولز یافت شد. آنها شبیه پوسته پوسته بودند – نوعی مارمولک – اما به طور غیرعادی بزرگ بودند.

اکنون، حفاری‌های اخیر در همان محل ده‌ها فسیل مشابه را کشف کرده است. تحلیلی که توسط کایلا تورن در موزه استرالیای غربی در پرت فاش کرد که همه آنها متعلق به یک گونه منقرض شده هستند – پوستی به نام جعبه را بشکن – حدود 1000 برابر سنگین تر از اسکینک های معمولی امروزی بود.

نزدیکترین خویشاوند زنده پوست غول پیکر است تیلیکوا روگوساهمچنین به عنوان پوست شینگلبک شناخته می شود که در مناطق خشک و داخلی نیو ساوت ولز و سایر بخش های جنوب استرالیا یافت می شود.

با مقایسه اندازه‌گیری‌های این دو گونه، تورن و همکارانش تخمین زدند که پوست منقرض شده حدود 2.3 کیلوگرم وزن داشته باشد. اکثر پوسته های زنده تنها حدود 2 گرم وزن دارند که سنگین ترین آنها، زونا، به 1 کیلوگرم می رسد.

کاوش‌ها طیف وسیعی از فسیل‌های پوست غول‌پیکر با قدمت بیش از 47000 سال، از جمله دندان‌ها و بخش‌هایی از جمجمه، زره‌های استخوانی، ستون فقرات و استخوان‌های ساق پا را کشف کرده‌اند.

اینها نشان داد که آن را جمجمه ای عمیق و پهن و همچنین آرواره های قدرتمند و لایه ای ضخیم از زره سیخ دار داشت.

تورن می‌گوید که او احتمالاً خیلی سریع نبود، زیرا پاهای کوتاه و چاقی داشت، اما این مهم نبود زیرا زره او در برابر شکارچیان محافظت می‌کرد.

شکل دندان‌هایش نشان می‌دهد که مانند زونا امروزی، عمدتاً از گیاهان می‌خورده است. او می‌گوید: ممکن است به آرواره‌های قوی نیاز داشته باشد زیرا «چیزی سخت می‌خورد، مانند الیاف گیاهی سفت یا شاید یک میوه یا آجیل سفت که در تابستان خشک می‌شود».

تورن و همکارانش از آن زمان فسیل‌های ناشناس دیگری از این گونه را در مجموعه‌های موزه قدیمی پیدا کردند. اینها نشان می‌دهند که در داخل نیو ساوت ولز و جنوب شرقی کوئینزلند، مکان‌هایی که احتمالاً خشک و باز بودند، توزیع شده است.

اسکینک در کنار سایر موجودات غول پیکر در استرالیا زندگی می کرد – از جمله کانگوروهای غول پیکر، وومبت ها و “شیرهای کیسه دار” – که در مجموع به عنوان مگافون شناخته می شوند. تصور می شود که اسکینک و سایر جانوران بزرگ بیش از 40000 سال پیش به دلیل ورود انسان یا تغییرات آب و هوایی ناپدید شده اند.

موضوعات: