ماموتهای پشمالو مانند فیلهای نر افزایش تستوسترون داشتند
در فیل، سطح تستوسترون در طول موش 20 برابر بیشتر از بقیه سال به اوج خود رسید. آزمایشات نوسانات مشابهی را در ماموت نر نشان داد که تستوسترون به 10 برابر بیشتر از مقدار اولیه رسید. تغییرات کمی در سطح تستوسترون در ماموت ماده وجود داشت.
ماموت های پشمالو حدود 4000 سال پیش توسط انسان ها شکار شدند
تصاویر PA/Alamy
فیلهای نر آفریقایی و آسیایی وقتی به بلوغ جنسی میرسند، هر سال حدود سه ماه از بیماری ماست عبور میکنند. این تغییر با افزایش تستوسترون مشخص می شود و اغلب با ترشحات غلیظ و چسبناک از مجاری روی شقیقه فیل ها همراه است. گفته می شود که فیل های نر در این دوران پرخاشگرتر و پرخاشگرتر هستند، اگرچه رابطه دقیق بین تغییرات هورمونی و رفتار مشخص نیست.
عاج ماموت پشمالو، دندان و استخوان جمع آوری شده از جزیره Wrangel، روسیه، توسط تیم مطالعه
تستوسترون حفظ شده در عاج ماموتهای پشمالو نر نشان میدهد که آنها مانند فیلهای امروزی دچار تغییر فصلی به نام موش شدهاند.
می گوید: «این یک تحقیق علمی هیجان انگیز و جذاب است سوزان آلبرت در دانشگاه دوک در دورهام، کارولینای شمالی، که در این مطالعه شرکت نداشت. “مقایسه عاج فیل ها و ماموت ها شواهد قانع کننده ای است که نشان می دهد آنها سیگنال های یکسانی را در هر دو گونه دریافت می کنند.”
ماموت های پشمالو (ماموت اصلی) که حدود 4000 سال پیش ناپدید شدند، با فیل های آسیایی ارتباط نزدیک داشتند. عاجهای آنها مانند فیلها در طول زندگیشان رشد کرده است و مطالعات قبلی هورمونهایی مانند کورتیزول، تستوسترون و پروژسترون را در بافتهای دندانی به نام عاج ثبت کردهاند.
چرنی میگوید ماست برای یک مطالعه اولیه «میوه کم آویزان» بود، اما روش جدید این پتانسیل را دارد که بسیاری از جنبههای زندگی ماموتها و همچنین سایر حیوانات منقرض شده را ثبت کند. او میگوید: «ما انتظار داریم که بتوانیم حاملگی، سن بلوغ، رویدادهای استرسزا و سایر مواردی را که میتوان برای بهبود درک ما از دیرینه زیستشناسی ماموت و ماستودون استفاده کرد، شناسایی کرد.