این اندازه‌گیری‌ها شامل تصاویر و مشاهدات فرابنفش و مادون قرمز، با داده‌های مربوط به مناطقی از دیموس بود که قبلاً هرگز با جزئیات بررسی نشده بود. همه اینها به مدارگردی که در جولای 2020 پرتاب شد و در فوریه 2021 وارد مدار مریخ شد، کمک کرد تا شکل‌گیری دیموس و بزرگ‌ترین قمر مریخ، فوبوس را روشن کند.
حسا المتروشی، دانشمند ارشد EMM در بیانیه ای گفت: “ما از منشأ این دو مطمئن نیستیم.” یک نظریه قدیمی این است که آنها سیارک‌هایی هستند که دستگیر شده‌اند، اما هنوز سؤالات حل‌نشده‌ای درباره ترکیب آنها وجود دارد.»
مدارگرد هوپ، با این حال، مدار وسیعی به دور مریخ دارد – بین 20000 تا 43000 کیلومتر در ارتفاع – بنابراین می تواند بخش های عظیمی از جو سیاره را در یک حرکت رصد کند. این به او اجازه داد تا به دیموس نزدیک شود.
ماموریت امارات به مریخ
هوپ در موقعیتی منحصر به فرد برای مشاهده دیموس با جزئیات زیاد است. فضاپیمایی که ما به مریخ می فرستیم معمولاً برای مشاهدات دقیق از سطح سیاره به مداری نسبتاً نزدیک به سیاره می چرخد، اما دیموس در فاصله متوسط 23460 کیلومتری آن را دور می زند که برای چنین سفینه ای بسیار بلندتر از آن است که بتوان آن را در خرده فروشی دید.
موضوعات:
