ما در مسیر رسیدن به شش نقطه اوج آب و هوایی در دهه 2030 هستیم
با این وجود، او می‌گوید که نیاز فوری جوامع برای جلوگیری از رسیدن به نقاط اوج، برای جلوگیری از اثراتی مانند افزایش شدید سطح آب دریاها، که می‌تواند در نتیجه از بین رفتن کلاهک‌های یخی زمین باشد، وجود دارد. قطب جنوب و گرینلند طی هزاران یا قرن‌ها. ما نسل‌های آینده را در سیاره‌ای بسیار متفاوت با افزایش سطح دریا ۱۰ متر یا بیشتر حبس می‌کنیم. آرمسترانگ مک‌کی می‌گوید: این به طور کامل خطوط ساحلی هر قاره را تغییر می‌دهد.
تعداد نقاط اوج نیز به 16 افزایش یافته است. برخی نقاط جدید اضافه شده اند – از جمله تغییرات در دریای لابرادور، بخشی از اقیانوس اطلس شمالی، که می تواند اروپا را سرد کند – در حالی که برخی دیگر مانند از بین رفتن یخ های دریای قطب شمال رها شده اند. ، زیرا دیگر دینامیک نقطه اوج در نظر گرفته نمی شود.
درباره این موضوعات بیشتر بدانید:
منبع: https://www.newscientist.com/article/2337002-were-on-course-to-hit-six-climate-tipping-points-in-the-2030s/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=homeدلیل اینکه آستانه دما از سال 2008 کاهش یافته است، انفجار بعدی تحقیقات است. مدل سازی بهتر، به خصوص برای کلاهک های یخی ضروری بود. حباب‌های هوای هزاران ساله ثبت شده در هسته‌های یخی و دیگر سوابق اقلیمی دیرینه به ما کمک کرده‌اند تا درک کنیم که صفحات یخ در گذشته، زمانی که جهان 1.5 درجه سانتیگراد گرم‌تر بود، چگونه واکنش نشان می‌دادند. در سال‌های اخیر مشاهداتی نیز ارائه شده است که نشانه‌های اولیه بی‌ثباتی صفحه یخی گرینلند و تضعیف تسمه نقاله اقیانوس اطلس را نشان می‌دهد.
همانطور که تیم او اشاره می کند، اکثر سیستم هایی که آنها ارزیابی می کنند “به میزان قابل توجهی به رفاه انسان کمک می کنند.” مازلین می گوید رویدادهایی مانند یخ زدگی ناگهانی برای جامعه بشری ویرانگر خواهد بود و باید به هر قیمتی از آن اجتناب کرد.
یکی از مواردی که تحقیقات جدید در نظر نمی گیرد این است که چگونه نقاط اوج ممکن است با یکدیگر تعامل داشته باشند. برخی ممکن است برخی دیگر را تشدید کنند، در حالی که برخی دیگر اثر خنک کنندگی دارند که اثر گرم شدن دیگران را خنثی می کند.
مرگ صخره‌های مرجانی، فروریختن کلاهک‌های یخی و ذوب شدن یخ‌های دائمی از جمله فرآیندهای فراری هستند که در صورت تجاوز از 1.5 درجه سانتیگراد گرمایش، احتمالاً به راه می‌افتند.
محیط
8 سپتامبر 2022
یک خرده آسایش این است که قریب‌الوقوع‌ترین نقاط اوج، مانند فروپاشی صفحه یخی غرب قطب جنوب – که برخی دانشمندان می‌گویند از قبل شروع شده است – اثر بازخورد عظیمی که منجر به گرم شدن غیرقابل کنترل شود، نخواهد داشت. آرمسترانگ مک‌کی می‌گوید: «بعضی از مردم به این موضوع نگاه می‌کنند و می‌گویند: «خب، اگر بخواهیم به نقطه‌های اوج در دمای 1.5 درجه سانتیگراد برسیم، دیگر تمام شده است». اما ما می گوییم که آنها برخی از تأثیرات واقعاً ناخوشایند را برای مدت طولانی مسدود می کنند، اما باعث گرم شدن زمین نمی شوند.
توسط آدام وان
آرمسترانگ مک‌کی می‌گوید: «این حمایت علمی بسیار قوی برای کاهش سریع انتشار گازهای گلخانه‌ای در راستای هدف ۱.۵ درجه سانتیگراد فراهم می‌کند». “اما هر چه به 2C نزدیکتر می شوید، احتمال وجود برخی از این نقاط اوج بیشتر می شود. جایی که ما در حال حاضر در حال حرکت هستیم چیزی در حدود 2.6 درجه سانتیگراد است – قطعاً به نقاط اوج زیادی خواهد رسید.
جهان از زمان انقلاب صنعتی تاکنون 1.1 درجه سانتیگراد گرم شده است، در این زمان شانس کمی برای ایجاد نقاط اوج وجود دارد. با این حال، در دمای 1.5 درجه سانتی گراد، شش مورد از آنها محتمل می شوند، از جمله فروریختن کلاهک یخی گرینلند و مرگ صخره های مرجانی. چهار مورد دیگر ممکن است، از از بین رفتن ناگهانی یخ در دریای بارنتز تا فروپاشی تسمه نقاله حیاتی اقیانوس اطلس، یک سیستم گسترده از جریان‌ها که آب‌های گرم‌تر گرمسیری را به سمت شمال می‌برد، که اختلال در آن می‌تواند منجر به گرما و سرمای شدیدتر شود. . در دو طرف اقیانوس
مرگ و میر عظیم صخره های مرجانی نقطه عطفی است که می تواند پس از 1.5 درجه سانتی گراد گرم شدن ایجاد شود.
آرمسترانگ مک‌کی می‌گوید نقطه عطفی که او بیشتر نگران آن است، تبدیل آمازون از جنگل‌های بارانی به ساوانا است که دی اکسید کربن بیشتری آزاد می‌کند. مدل‌ها پیش‌بینی می‌کنند که این انتظار نمی‌رود مگر اینکه گرمایش بیش از ۲ درجه سانتیگراد باشد، اما این امر جنگل‌زدایی در آنجا را در نظر نمی‌گیرد.
اکنون می توان نقاط اوج را خیلی زودتر از حد انتظار داشت. بسیاری از آنها در حدود 1.5 درجه سانتیگراد گرم شدن محتمل یا محتمل در نظر گرفته می شوند، که IPCC می گوید ممکن است در دهه 2030 رخ دهد. آرمسترانگ مک کی می گوید: «همه چیز بسیار نزدیکتر از قبل است.
گزارش پانل بین دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC) در سال گذشته، خطر نقاط اوج را برجسته کرد، اما دمایی را که در آن هر کدام می‌توانند فعال شوند، مشخص نکرد. آرمسترانگ مک کی و همکارانش متون علمی را بررسی کردند و از کارشناسان خواستند تا تخمینی از میزان گرمایش ممکن برای ایجاد نقاط اوج ارائه دهند.
فروپاشی ورقه یخ بیشتر یک مسئله دور است که ممکن است انتزاعی به نظر برسد، در حالی که فروپاشی آمازون می تواند در طول زندگی ما اتفاق بیفتد – و نشانه هایی وجود دارد که انتقال در برخی مناطق آغاز شده است. او می‌گوید: «این همان چیزی است که واقعاً می‌بینید در زمان واقعی اتفاق می‌افتد».
فروپاشی ورقه یخی غرب قطب جنوب و ذوب شدن ناگهانی یخ های دائمی از جمله شش نقطه اوج در آب و هوای زمین است که اکنون انتظار می رود اگر گرمایش جهانی از 1.5 درجه سانتیگراد فراتر رود، هدف تعیین شده توسط توافقنامه پاریس در سال 2015، به آنها دست یابد.
در حالی که قبلاً تصور می شد که بیشتر نقاط اوج زمانی رخ می دهد که میانگین دمای جهانی حدود 3 درجه سانتی گراد نسبت به دوران پیش از صنعتی شدن افزایش یابد، مطالعه جدید نشان داد که برخی از آنها ممکن است در دماهای بسیار پایین تر رخ دهند.
در سال 2008، محققان شناسایی کردند نه نقطه اوج در سیستم آب و هوای سیاره: فرآیندهایی مانند ذوب شدن یخ که برگشت ناپذیر و خودپایدار می شود و می تواند تغییرات آب و هوایی را تسریع کند. اکنون دیوید آرمسترانگ مک کی در دانشگاه اکستر، بریتانیا، و همکارانش اولین ارزیابی عمده از این تغییرات احتمالی و بزرگی گرمایش جهانی را که برای شروع آنها لازم است، تکمیل کردند.
الکسیس روزنفلد/گتی ایماژ
“علم تغییرات آب و هوایی در 14 سال گذشته راه طولانی را پیموده است [the study authors] اکنون یک ارزیابی مجدد بر اساس آخرین یافته های علمی ارائه می دهد. و این خبر خوبی نیست.» مارک ماسلین در دانشگاه کالج لندن که در این تحقیق شرکت نداشت.
