مولکول مغز می تواند ما را به یادآوری خاطرات خوب یا بد وادار کند
مطالعه موش ممکن است به ما کمک کند درک کنیم که چگونه افراد مختلف احساسات مثبت یا منفی را با رویدادهای گذشته مرتبط میکنند، در یافتهای که میتواند به درمان اختلال استرس پس از سانحه، اضطراب و اعتیاد کمک کند.
سلامتی
21 جولای 2022
لی امیدوار است این مطالعه به تحقیق در مورد درمان های بهتر برای PTSD، اضطراب و سوء مصرف مواد کمک کند.
او میگوید: «افراد مبتلا به اضطراب یا افسردگی فرآیندهای تنفر بیش از حدی دارند که در آن سعی میکنند از تهدید احساسات منفی در مقابل احساسات مثبت اجتناب کنند. “اگر بتوانیم نوروتنسین را دستکاری کنیم و سعی کنیم این تعادل را تغییر دهیم، شاید بتوانیم به مردم کمک کنیم.” از سوی دیگر، اعتیاد می تواند ناشی از خاطرات یک ماده مخدر باشد که به شدت با احساسات مثبت مرتبط است.
لی می گوید این نشان می دهد که پستانداران تکامل یافته اند تا احساسات منفی را جدی تر بگیرند. او میگوید مقابله با موقعیتهای خطرناک، مانند موقعیتهایی که شکارچیان را درگیر میکند، مهمتر از دستیابی به خوراکیها است.
بر اساس مطالعه ای که روی موش ها انجام شد، یک مولکول مغز می تواند تعیین کند که آیا مغز احساسات مثبت یا منفی را به خاطرات خاصی متصل می کند. اگر نتایج در انسان تکرار شود، این یافته می تواند به درمان های جدیدی برای اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، اضطراب و اعتیاد منجر شود.
محققان دریافتند که موشهایی که دیگر نوروتنسین تولید نمیکنند، با شنیدن صدای “مثبت” به طور قابل توجهی در جستجوی پاداش قند در مقایسه با جوندگانی که هنوز نوروتنسین تولید میکنند کندتر بودند. تجزیه و تحلیل آماری نشان می دهد که این یک یافته تصادفی نبوده است.
مطالعات قبلی روی موش ها نشان داده است که الف گروهی از نورون ها در آمیگدال قاعده ای جانبی مغز فعال می شوند هنگامی که آنها یاد می گیرند که یک لحن خاص موسیقی را با یک پاداش شیرین مرتبط کنند، که نشان دهنده یک خاطره مثبت است. در همان آزمایش، گروه دیگری از نورونها، همچنین در آمیگدال قاعدهای جانبی، زمانی فعال شدند که موشها صدای متفاوتی را با شوک الکتریکی، یک خاطره منفی مرتبط کردند.
هائو لی در موسسه مطالعات بیولوژیکی سالک در کالیفرنیا و همکارانش نمیدانستند این فعالسازی عصبی چگونه انجام میشود. آنها مشکوک بودند که یک نوروپپتید به نام نوروتنسین در آن دخیل بوده است درگیر یادگیری ترس بوده استوقتی حیوانی یاد می گیرد که یک محرک خنثی را با چیزی که از آن می ترسد مرتبط کند، مانند شوک الکتریکی.
این تیم همچنین دریافت که موشهایی که دیگر نوروتنسین تولید نمیکنند نسبت به جوندگانی که از نظر ژنتیکی اصلاح نشده بودند، به شدت به صدای مرتبط با شوک الکتریکی واکنش نشان میدهند. این پاسخ به این صورت تعریف شد که موشهای مسنتر پس از شنیدن صدا برای مدت طولانیتری ساکن میمانند.
این روش به مغز موش ها اجازه می داد تا قبل از آزمایش به طور طبیعی رشد کند. لی میگوید: «اگر این ژن را قبل از تولد از بین ببرید، مغز موش ممکن است برای جبران این فقدان سازگاریهایی انجام دهد.[Then] نمیدونی چه تاثیری میبینی [in the study] به دلیل است.”
بیان ژن ها و پروتئین های مختلف (سفید، قرمز و سبز) در سلول های عصبی سلول مغز موش (آبی)
لی می گوید، انسان ها احتمالاً مکانیسم مشابهی دارند، زیرا آمیگدال در پستانداران مشابه رفتار می کند. مانند موش، انسان نیز نوروتنسین تولید می کند.
میگوید: «این کار بینش مهمی در مورد مکانیسم مداری ارائه میکند که چگونه ارگانیسمها یاد میگیرند که آیا یک محرک نامطلوب یا مفید است. مایکل اندرسن در دانشگاه کمبریج “این به یک حساب مکانیکی رو به رشد مورد نیاز برای درک ایجاد اضطراب و استرس پس از سانحه می افزاید و کار هیجان انگیزی است.”
در برخی از موشها، آنها سپس از ابزار ویرایش ژن CRISPR برای خاموش کردن ژنی که نوروتنسین را در مسیر قاعدهای جانبی آمیگدال میسازد، استفاده کردند و گمان میکردند در پیوند دادن احساسات به خاطرات نقش دارد. لی میگوید این اولین بار است که از CRISPR برای خاموش کردن یک عملکرد عصبی شیمیایی خاص استفاده میشود.
موسسه سالک
برای یافتن اطلاعات بیشتر، محققان گروهی از موش ها را آموزش دادند که همگی یک تن را با یک جایزه شیرین، صدای دیگر را با شوک الکتریکی و صدای سوم را بدون محرک مرتبط کنند.