گارسیا پلگرین، شعبده باز آموزش دیده با 12 سال تجربه، یک توهم کلاسیک را برای سه گونه از میمون های دنیای جدید انجام داد: میمون های سنجاب هومبولت.Saimiri cassiquiarensis، مارموست های معمولی (Callithrix jacchus) و کاپوچین سینه زرد (Sapajus xanthostronos).
کاپوچین ها تنها میمون های دنیای جدید هستند که می توانند با نزدیک کردن انگشت شست به سمت انگشت اشاره یا وسط، به طور دقیق چنگ بزنند. میمونهای سنجاب دارای شستهای متقابلی هستند، اما این شستها آزادانه قابل حرکت نیستند و نمیتوانند با دقت آنها را درک کنند. از سوی دیگر، مارموست ها هیچ شباهتی به شست های مخالف ندارند، زیرا دست های آنها برای بالا رفتن از تنه های ضخیم و عمودی درختان سازگار است.
کاپوچین ها و میمون های سنجاب زمانی که یک انتقال واقعی انجام شد، به درستی دست را با جایزه انتخاب کردند، اما آنها توسط سقوط فرانسوی ها فریب خوردند. در مقابل، مارموستها به دام نیفتند، اما زمانی که پاداش واقعاً به دست دیگر منتقل شد، فریب خوردند.
یک میمون سنجاب هومبولت توسط یک فریبکار فرانسوی فریب می خورد
گارسیا پلگرین و همکارانش به این نتیجه می رسند که از آنجایی که کاپوچین ها و میمون های سنجاب از آناتومی جادوگر آگاه بودند، حرکات دست او را پیش بینی کردند و بر این اساس فریب خوردند. گارسیا پلگرین میگوید: «این نشان میدهد که گاهی اوقات تعصبات درونی ما در مورد حرکت چقدر میتواند گمراهکننده باشد، و به نظر میرسد که ما آن را با سایر نخستیها نیز به اشتراک میگذاریم.» این همان چیزی است که به نظر میرسد جادوگران با نشان دادن این سرنخها از آن سود میبرند اما نتیجه حرکت را تغییر میدهند.
این تفاوت ها نشان می دهد که چگونه انتظارات نخستی ها از اعمال دیگران به آناتومی و توانایی های آنها بستگی دارد. الیاس گارسیا پلگرین در دانشگاه ملی سنگاپور تحقیقات او از جادو استفاده می کند تا جنبه هایی از توانایی های ذهنی حیوانات را آشکار کند، مانند اینکه چگونه می توان سیستم ادراکی آنها را فریب داد.
الیاس گارسیا-پلگرین/دانشگاه کمبریج