از عکس‌های خانوادگی گرفته تا داده‌های فیزیک ذرات، ما حجم عظیمی از اطلاعات دیجیتال تولید می‌کنیم – و بیشتر آنها روی کارتریج‌های پلاستیکی قدیمی ذخیره می‌شوند.
فن آوری
13 دسامبر 2022
یک نوارخوان مغناطیسی در یک کامپیوتر رومیزی در اواسط دهه 1970.
درست است، بیشتر داده های جهان روی نوار ذخیره می شوند – چندین هزار مایل داده. در حالی که ممکن است نوستالژی را در کسانی که به اندازه کافی مسن هستند برانگیزد که ساختن میکس و ضبط آهنگ برای رادیو روی نوار کاست را به خاطر بسپارند، فناوری نوار بسیار پیشرفت کرده است. به طوری که محققان اکنون ظرفیت ذخیره سازی آن را با سرعتی فراتر از رقبای خود افزایش می دهند.
توسط بکا کدی
برای روشن بودن، نواری که در اینجا در مورد آن صحبت می کنیم کاملاً مشابه نوار کاست هایی نیست که زمانی در اتاق خواب بچه های دهه 1980 روی هم چیده می شد، حتی اگر اساساً همان فناوری باشد. تفاوت این است که نوار کاست قدیمی آنالوگ است، در حالی که نسخه ای که امروزه برای ذخیره سازی داده ها استفاده می شود دیجیتال است، به این معنی که اطلاعات در صفر و یک ذخیره می شود.
بهتر از هارد دیسک
ما انسان ها احتکار کننده هستیم. ما دوست داریم اطلاعات جمع آوری کنیم. و این روزها، با داشتن فضای ذخیره‌سازی دیجیتالی در دسترس ما، مقادیر مسخره‌ای را ذخیره می‌کنیم، چه در هارد دیسک‌های خانگی و چه در فضای ابری. با این حال، ممکن است تعجب کنید که بسیاری از اطلاعاتی که ما امروز نگهداری می‌کنیم – از پشتیبان‌گیری از ایمیل‌ها و عکس‌های شما گرفته تا داده‌های برخورد ذرات از برخورد دهنده بزرگ هادرون – بر روی هارد دیسک‌های شیک ذخیره نمی‌شوند، بلکه در کارتریج‌های پلاستیکی درهم و برهم حاوی روبان‌های پیچیده شده ذخیره می‌شوند. از نوار مغناطیسی
