نور از یک اختروش به یکی از اولین ستارگان در جهان اشاره می کند

مرجع مجله: مجله اخترفیزیک، DOI: 10.3847/1538-4357/ac8163

یوزورو یوشی در دانشگاه توکیو و همکارانش این سرنخ‌ها را با بررسی نور یک اختروش، یک جسم فوق‌العاده درخشان در مرکز کهکشانی که از ماده در حال سقوط در سیاه‌چاله‌ای پرجرم تغذیه می‌شود، پیدا کردند. این اختروش خاص که J1342+0928 نام دارد، یکی از دورترین اختروش هایی است که تا کنون با فاصله نزدیک به 30 میلیارد سال نوری دیده شده است. کمتر از 700 میلیون سال پس از انفجار بزرگ شکل گرفت.

محققان دریافتند که معقول‌ترین راه برای تولید اینهمه آهن در کوتاه‌مدت پس از انفجار بزرگ، یک ابرنواختر ناپایدار زوجی است: نوع خاصی از انفجار که فقط در ستارگان فوق‌العاده پرجرم رخ می‌دهد، که در آن آنها کاملاً منفجر می‌شوند و هیچ هسته ستاره‌ای باقی نمی‌گذارند. پشت. برخلاف دیگر انواع ابرنواخترها. اگر چنین ابرنواختری در نزدیکی اختروش J1342+0928 منفجر شود، پسماندها به سمت مرکز کهکشان می‌افتند و در نهایت خود را به اختروش می‌پیوندند.

برداشت این هنرمند میدانی از ستارگان جمعیت III را نشان می‌دهد که تنها 100 میلیون سال پس از انفجار بزرگ ظاهر می‌شدند.  ستاره شناسان ممکن است اولین نشانه های بقایای شیمیایی باستانی خود را در ابرهای اطراف یکی از دوردست ترین اختروش های کشف شده کشف کرده باشند.

او گفت که این واضح ترین امضای یک جفت ابرنواختر تا به امروز است. از آنجا که این ابرنواخترها تنها می توانند در ستارگانی با جرم بیش از 130 برابر خورشید رخ دهند، این ممکن است شاهدی بر وجود ستارگان جمعیت III نیز باشد که همه آنها مدت ها پیش نابود شده بودند.

برداشت هنرمند از ستارگان جمعیت III، اولین ستاره های جهان

ستاره شناسان در حال بررسی یک اختروش ممکن است بقایایی از انفجار یکی از اولین ستارگان کیهان را یافته باشند، هیولایی با جرمی حدود 300 برابر خورشید.

فضا


28 سپتامبر 2022

این ستارگان برای درک ما از جهان بسیار مهم هستند، زیرا آنها اولین ستارگانی بودند که عناصری با جرم بیشتر از هلیوم تولید کردند. آنها همچنین اغلب به‌عنوان دانه‌های بالقوه برای سیاه‌چاله‌های کلان پرجرم دیده می‌شوند، سیاهچاله‌هایی که آنقدر بزرگ هستند که یافتن راهی برای ایجاد آنها در جهان اولیه بدون ستاره‌های عظیم الجثه دشوار است.

درباره این موضوعات بیشتر بدانید:


منبع: https://www.newscientist.com/article/2339828-light-from-a-quasar-shows-hints-of-one-of-the-universes-first-stars/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home

مقدار منیزیم تولید شده در چنین ابرنواختری تا حد زیادی با جرم ستاره ای که منفجر شده است تعیین می شود. یوشی گفت: «از اینکه متوجه شدم یک ابرنواختر ناپایدار زوج ستاره‌ای با جرم حدود 300 برابر خورشید نسبت منیزیم به آهن را فراهم می‌کند خوشحال و تا حدودی متعجب شدم.» در یک بیانیه.

طیف نوری اختروش مقدار زیادی آهن را نشان داد که بیش از 20 برابر بیشتر از خورشید بود. همچنین به نظر می رسد که اختروش دارای غلظت بسیار کم منیزیم است. این عناصر به این دلیل مهم هستند که در فرآیندهای مختلف تولید می شوند، بنابراین می توان از فراوانی نسبی آنها برای تعیین اینکه از چه نوع جسم کیهانی آمده اند استفاده کرد. فراوانی های موجود در این اختروش را نمی توان با مدل های استاندارد توضیح داد.

NOIRLab NSF

برای سفر در کهکشان و فراتر از هر جمعه، برای خبرنامه رایگان Launchpad ما ثبت نام کنید

شاید ما ردپایی از اولین ستارگان جهان را پیدا کرده باشیم. انتظار می رود این اجرام عجیب که ستارگان جمعیت III نامیده می شوند در ابرنواخترهای عظیمی منفجر شده باشند که ستارگان را به طور کامل نابود کرده است و ستاره شناسان ممکن است بقایای یکی از این رویدادهای خارق العاده را دیده باشند.

توسط احمد گل کار

احمد گل کار