یکی از واکسنها، واکسن ناقل ویروسی، از یک ویروس مهندسی شده برای انتقال اطلاعات ژنتیکی از انگل به سلولها برای القای پاسخ ایمنی استفاده میکند. واکسن دیگر، که یک واکسن مبتنی بر پروتئین است، این کار را با معرفی برخی از پروتئین های انگل انجام می دهد.
محققان در حال حاضر در حال آزمایش این واکسن به عنوان بخشی از یک آزمایش بزرگتر هستند. آنها همچنین قصد دارند از نتایج مطالعه برای ایجاد واکسن جدیدی استفاده کنند که حتی در جلوگیری از تکثیر انگل در خون موثرتر باشد. هو میگوید: «من فکر میکنم یکی از چیزهای واقعاً خوشحال کننده در مورد دیدن این نتایج این است که ما واقعاً میتوانیم تأثیری ایجاد کنیم. شاید هنوز به اندازه کافی قوی نباشد، اما می دانیم که ممکن است.»
بین دو تا چهار هفته پس از آخرین دوز واکسن، شرکت کنندگان تزریق خون حاوی P. vivax. این تیم همچنین به 13 نفر که هیچ واکسنی دریافت نکرده بودند به عنوان گروه کنترل تزریق کردند.
در آزمایشی بر روی 18 داوطلب سالم – 18 تا 45 ساله – هشت نفر واکسن ناقل ویروس را دریافت کردند، در حالی که 10 نفر دیگر واکسن مبتنی بر پروتئین را دریافت کردند. با توجه به همه گیری کووید-19 که آزمایش را مختل می کند، زمان بندی مختلف دوز واکسن در بین شرکت کنندگان متفاوت بود.
نرخ تکثیر انگل در این شش شرکت کننده 51 درصد کمتر از گروه کنترل بود. این باعث شد که این واکسنها حدود یک هفته دیرتر از بقیه علائم مالاریا را بروز دهند. هو گفت، با این حال، علائم از شدت کمتری برخوردار نبودند. در بین چهار شرکتکننده با فاصله زمانی دوز یک ماهه، تیم هیچ تفاوتی در میزان تکثیر انگلهایشان در مقایسه با گروه کنترل واکسینه نشده پیدا نکرد.
در مورد پاسخ ایمنی، این در افرادی که واکسن مبتنی بر پروتئین دریافت کرده بودند بسیار قوی تر بود، اما فقط در افرادی که فاصله زیادی بین دوز دوم و سوم خود داشتند. از 10 دریافت کننده واکسن پروتئینی، 6 نفر سومین دوز خود را 13 ماه پس از دوز دوم دریافت کردند، در مقایسه با فاصله یک ماهه برای چهار شرکت کننده باقی مانده.
هر دو نوع واکسن به خوبی تحمل شدند و عوارض جانبی جدی گزارش نشد.
هو میگوید واکسنهای مبتنی بر پروتئین عموماً پاسخهای آنتیبادی را مؤثرتر از واکسنهای مبتنی بر ناقل تحریک میکنند. او میگوید در همین حال، افزایش میزان موفقیت واکسن حاوی پروتئین زمانی که با فاصله دوز تاخیری تجویز میشود، در سایر واکسنها دیده شده است. ما نمیدانیم که چگونه با جزئیات کار میکند، اما احتمالاً با دادن زمان بیشتر به سیستم ایمنی برای ایجاد یک پاسخ خوب مرتبط است.»
یک واکسن آزمایشی که انگل مالاریا را هدف قرار میدهد که باعث عود بیماری میشود، در یک آزمایش کوچک امیدوارکننده بود. محققان دو واکسن کاندید را آزمایش کردند و دریافتند که هیچ یک از آنها نگرانی های ایمنی جدی ندارند، اما تنها یکی از آنها پاسخ ایمنی قابل توجهی را برانگیخته است.
انگل پلاسمودیوم ویواکس دومین عامل مالاریا در جهان است، مسئول 4.9 میلیون مورد در سال 2021 است. بر خلاف پلاسمودیوم فالسیپارومانگلی که اغلب باعث مالاریا می شود، هیچ واکسنی برای آن تایید نشده است P. vivaxکه می تواند در بدن نهفته باشد و باعث عود علائم شود.
پشه آنوفل که می تواند انگل های مالاریا از جمله پلاسمودیوم ویواکس را منتقل کند