برای رفع این مشکل، ایوان اسمالوخ در دانشگاه کلرادو، بولدر و همکارانش از نانوالیاف سلولز برای ایجاد یک آئروژل، یک ژل جامد حاوی محفظههای گاز، استفاده کردند که میتواند بهتر از هوا در شیشههای دو جداره عمل کند.
پنجرههایی با هوای حفر شده در فضای بین شیشهها میتوانند با افزایش تعداد شیشهها، که میتواند بر کیفیت بصری تأثیر بگذارد، یا با افزایش عرض لایه شیشه، عایقهای بهتری شوند. برای اثر عایق مضر می شود زیرا جریان های همرفتی راحت تر جریان می یابند.
اسمالیوخ میگوید: «ما یک ترکیب بسیار غیرمعمول از خواص داریم، که یک هواژل بسیار شفاف است که عایق حرارتی بسیار بالایی نیز دارد. میتوانید آن را بهعنوان بالشی در نظر بگیرید که گرما را در جایی که به آن نیاز دارید نگه میدارد و در عین حال میتوانید از طریق آن ببینید، بنابراین میتوانید از آن در پنجره استفاده کنید.»

یک هواژل چوبی شفاف می تواند جایگزین هوای پنجره های دو جداره شود و آنها را به اندازه دیوارها عایق کند.
محفظه های هوای کوچک تعبیه شده در ایروژل به این معنی است که می توان از آن برای پر کردن فضای وسیع تری بدون اثرات همرفتی که با هوا به تنهایی دریافت می کنید استفاده کرد. یک آئروژل با عرض حدود 2.5 سانتی متر می تواند پنجره ای را به اندازه یک دیوار عایق کند.
ایوان اسمالوخ
برای ساخت آئروژل، ابتدا نانوالیاف سلولز چوب را در آب معلق کردند، سپس آب را با اتانول جایگزین کردند. سپس آئروژل را با افزایش دما و فشار خشک کردند، حبابهای پرکننده اتانول را با هوا جایگزین کردند، سپس ترکیبات سیلیکونی را به سطح اضافه کردند تا آبگریز شود و از تراکم در هنگام استفاده در پنجرهها جلوگیری شود.
موضوعات:
- مواد/
- بازده انرژی
منبع: https://www.newscientist.com/article/2364723-windows-filled-with-see-through-wood-layer-help-hold-in-heat/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
تصویر مادون قرمز از یک ساختمان
میگوید: «این یک پیشرفت بسیار خوب است که به راحتی میتوان از آن به عنوان یک مقاومسازی برای ویندوزهای موجود استفاده کرد استیو آیشهورن در دانشگاه بریستول در انگلستان. کاهش انتقال حرارت، با مزیت افزوده شفافیت حفظ شده و مه کم، این ماده را واقعاً قابل توجه می کند و همه آن ها دارای یک ماده بادوام، سلولز هستند.
Eichhorn می گوید، چالش هایی وجود خواهد داشت، اما در حال حاضر فرآیندهای تولید نانوالیاف سلولزی در مقیاس بزرگ وجود دارد که آن را امکان پذیر می کند.