چاقی می تواند به سلول های ایمنی که از پسوریازیس پیشگیری می کنند آسیب برساند
لی و همکارانش سلول‌های T تنظیم‌کننده را در پوست، طحال، ریه‌ها و غدد لنفاوی موش‌ها مورد تجزیه و تحلیل ژنتیکی قرار دادند. آنها یک زیرمجموعه منحصر به فرد از سلول های موجود در پوست جوندگان را شناسایی کردند، گروهی که در نمونه های پوست انسان نیز فراوان است.
با این حال، مشخص نیست که آیا این نتایج به انسان نیز ترجمه می شود یا خیر. لی می‌گوید گام بعدی بررسی این است که چگونه این زیرمجموعه سلول‌ها در انسان‌های مبتلا به پسوریازیس و چاقی در مقایسه با افرادی که یکی از این بیماری‌ها یا هیچ یک از آنها را ندارند، متفاوت است.
برای درک تأثیر چاقی، محققان به یک گروه چهار موش جداگانه به مدت 16 هفته رژیم غذایی پرچرب دادند. به طور متوسط، پوست این حیوانات سلول‌های T تنظیمی کمتری داشت و نسبت به نمونه‌های پوست پنج موش با رژیم غذایی معمولی نسبت به کرم واکنش‌پذیرتر بود.
پسوریازیس – وضعیتی که در آن سلول‌های پوست به صورت تکه‌های خشک و پوسته‌دار ایجاد می‌شوند – در اطراف وجود دارد دو برابر بیشتر در افراد چاق رایج است نسبت به کسانی که این کار را نمی کنند.
چاقی سلول های ایمنی ضد التهابی در پوست موش ها را مختل می کند و حساسیت حیوانات به علائم پسوریازیس را افزایش می دهد. این کشف می‌تواند به درمان‌های جدید برای بیماری پوستی کمک کند و توضیح دهد که چرا اغلب با چاقی اتفاق می‌افتد.
اکنون ممکن است بدانیم که چرا پسوریازیس در افراد چاق شایع تر است
این نتایج با هم نشان می دهد که چاقی سلول های ایمنی ضد التهابی ضروری برای پیشگیری از پسوریازیس را مختل می کند. آنها همچنین پیشنهاد می کنند که “رژیم غذایی پرچرب به طور بالقوه یک عامل کلیدی در پسوریازیس و التهاب مرتبط با پوست است.” آلیسون صادق در درماتولوژی فوکسال در واشنگتن دی سی. او می گوید که این بدان معناست که مداخلات غذایی می تواند به درمان این بیماری کمک کند.
محققان همچنین دریافتند دارویی به نام پیوگلیتازون که فعالیت سلول های T تنظیمی را تحریک می کند، التهاب پوست را در موش های چاق کاهش می دهد. لی می‌گوید: «نکته جالب در مورد این دارو این است که داروی دیابت نوع 2 نیز هست.» او می‌گوید که چند مطالعه نشان می‌دهد که افراد مبتلا به دیابت در هنگام مصرف این دارو خطر ابتلا به پسوریازیس کمتری دارند و نشان می‌دهد که این دارو می‌تواند شرایط پوستی را نیز درمان کند.
محققان سپس شش موش را به‌طور ژنتیکی تغییر دادند تا فاقد این سلول‌ها باشند و کرمی را روی گوش‌هایشان استفاده کردند که علائمی شبیه پسوریازیس مانند ضخیم شدن پوست ایجاد می‌کند. پس از یک هفته، پوست این حیوانات به طور متوسط تقریباً 50 درصد ضخیم‌تر از پوست چهار موش با سلول‌های ضدالتهابی بود که کرم را روی گوش‌هایشان هم زده بودند. این نشان می دهد که سلول ها از علائم جلوگیری می کنند پسوریازیس.
توضیح می دهد: “در پوست، تعادل ظریفی بین سلول های ایمنی پیش التهابی و سلول های ایمنی ضد التهابی وجود دارد.” چائوران لی در دانشگاه اموری در آتلانتا، جورجیا. او می گوید در حالی که چاقی التهاب را افزایش می دهد، مشخص نیست که چگونه بر سلول های T تنظیم کننده که التهاب را کنترل می کنند، تأثیر می گذارد.
