زندگی
22 نوامبر 2022
چرا مرغ های دریایی بال های سیاه دارند؟ می تواند به آنها کمک کند تا در هوا پرواز کنند
نتایج در ابتدا با نتایج به نظر می رسید یک مطالعه اخیر دیگرگوماس می‌گوید، که در آن بالهای تیره‌تر با بلندتر و باریک‌تر بودن همراه بود. اما او به زودی متوجه شد که در حالی که پرندگان دریایی مانند آلباتروس – که مسافت های بسیار طولانی را بر فراز اقیانوس پرواز می کنند – از رنگ و شکل بال برای به حداکثر رساندن سر خوردن خود استفاده می کنند، مرغان دریایی از رنگ به عنوان جبران شکل بال ها و بدن خود استفاده می کنند.
گوماس می‌گوید این یافته‌ها در نهایت می‌تواند الهام‌بخش طراحی‌های مهندسی برای هواپیماهای کم‌مصرف‌تر باشد.
او می‌گوید: مرغ‌های دریایی مانند آلباتروس‌ها و بسیاری از پرندگان دریایی دیگر نیستند، زیرا زمان زیادی را در خشکی می‌گذرانند و کاملاً بی‌تحرک هستند و مقدار زیادی از زمین بلند می‌شوند تا برای مدتی بروند و غذا بدهند. بنابراین وقتی بیشتر به آن فکر کردم، منطقی بود.»
در Wild Wild Life، یک خبرنامه ماهانه رایگان ثبت نام کنید که تنوع و علم حیوانات، گیاهان، و دیگر ساکنان عجیب و غریب و شگفت انگیز زمین را جشن می گیرد.
پرندگان معمولاً بالهای نسبتاً بلند و باریکی دارند که از پروازهای دوربرد پشتیبانی می کند یا بالهای کوتاه تر و پهن تر که امکان انجام حرکات کم مصرف مانند چرخش و بلند شدن را فراهم می کند. اما برخی از مرغان دریایی بال های تکامل یافته ای دارند که می توانند هر دو را با جذب گرمای هوا انجام دهند مادلین گوماس در دانشگاه اکستر انگلستان
درباره این موضوعات بیشتر بدانید:
منبع: https://www.newscientist.com/article/2348060-why-do-seagulls-have-dark-wings-it-may-help-them-glide-in-the-air/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
در سال 2017، دانشمندان کشف کردند که سیاه و سفید، سطح بالایی بال های آلباتروس حدود 10 درجه سانتیگراد گرمتر از سطح سفید زیر است و چگالی هوای بالای آنها را کاهش می دهد. در نتیجه، ویسکوزیته هوا کاهش می‌یابد که منجر به کاهش کشش و بالابر اضافی برای سر خوردن کارآمدتر می‌شود. پس از دیدن این اثر در دانشمند جدیدگوماس به این فکر کرد که آیا ممکن است پدیده مشابهی در مرغان دریایی وجود داشته باشد.
مرغ مرغ اولروگ (Larus atlanticus) دارای بالهای تیره است
گوماس دریافت که بارگذاری بیشتر بال ها با سایه های تیره خاکستری روی گوشته و نسبت علائم سیاه روی نوک بال ها مرتبط است. به طور خاص، گونه هایی با بدن بزرگتر و بال های کوچکتر، مانند مرغ دریایی پشت سیاه (حوضه دریا) و مرغان دریایی اولروگ (نمای آتلانتیک) تمایل به داشتن کت و نوک بال تیره تری داشت، در حالی که رنگ در پرندگان با جثه کوچکتر و بالهای پهن تر مانند مرغ عاج روشن تر بود.Eburne pagophila) که کاملا سفید است.
رنگ‌های تیره در قسمت بالایی بالهای کوتاه و پهن برخی از مرغ‌های دریایی به تغییر دمای هوای اطراف کمک می‌کند، که می‌تواند به پرندگان اجازه دهد تا بدون به خطر انداختن چابکی‌شان اوج بگیرند.
او می‌گوید: «گوشت‌ها همیشه پرواز می‌کنند و بلند می‌شوند، و اگر شما این بالهای بلند را دارید که در واقع برای شناور کردن و بلند کردن بدن شما سازگار شده‌اند، بسیار سخت خواهد بود که شما را وادار به بلند شدن کنید.» هنگامی که آنها در هوا هستند و تغذیه می کنند، در آن زمان به نظر می رسد که آن رنگدانه تیره وارد بدن می شود.
بنابراین او رنگ‌ها، بدن و شکل بالهای 50 گونه مرغ دریایی را با اندازه‌گیری طول بال در مقابل عرض بال، که به نسبت ابعاد شناخته می‌شود، و توده بدن در هر اندازه بال، که به بارگذاری بال معروف است، مطالعه کرد. سپس، او ارزیابی کرد که چگونه این نسبت‌ها با رنگ‌آمیزی پشت و سطح بالایی بال‌ها به نام گوشته و نوک بال‌ها مطابقت دارد.
