چگونه گرانش کوانتومی را بدون بازسازی فضازمان کشف کنیم؟
در نهایت، هر دو داستان نمی توانند واقعی باشند. در هیچ کجا این آشکارتر از زمان مهبانگ نیست، زمانی که همه چیز در جهان در یک نقطه بی نهایت کوچک فشرده شده بود. در اینجا به یک نظریه واحد نیاز دارید که گرانش و قلمرو کوانتومی را در بر گیرد. می‌گوید: «چرا ما اینجا هستیم، سؤال بزرگی است توبی وایزمن، نظریه پرداز در امپریال کالج لندن. “به نظر می رسد گرانش کوانتومی تنها پاسخ است.”
فیزیک مدرن دو داستان درباره جهان ما دارد. اولی می گوید که اساساً از فضا-زمان ساخته شده است: پارچه ای پیوسته و کششی که از سپیده دم زمان متورم شده است. دیگری می‌گوید که اساساً از چیزهای تقسیم‌ناپذیری تشکیل شده است که نمی‌توانند تعیین کنند کجا هستند یا حتی چه زمانی.
اکثر فیزیکدانانی که این کار را انجام می دهند با فیزیک کوانتومی شروع می کنند که کار اصلی آن نظریه میدان کوانتومی است. این سه نیروی از چهار نیروی طبیعت – الکترومغناطیس، نیروی هسته‌ای قوی و نیروی هسته‌ای ضعیف – را با «کم‌سازی» آنها به‌عنوان ذرات حامل نیرو توصیف می‌کند. او…
هر دو داستان قانع‌کننده هستند و آنچه را که مشاهده می‌کنیم با دقت باورنکردنی توصیف می‌کنند. با این حال، تفاوت بزرگ در مقیاسی است که آنها در آن اعمال می شوند. نظریه نسبیت عام آلبرت اینشتین که گرانش، فضا و زمان را توصیف می کند، بر اجرام بسیار عظیم و فواصل کیهانی حاکم است. از سوی دیگر، فیزیک کوانتومی بر اتم‌های ریز و زنده و ذرات زیراتمی حکومت می‌کند.
شاتراستاک/سولا سولاندرا
افسوس، این پاسخی است که با وجود چندین دهه تحقیق هنوز به آن دست پیدا نکرده ایم. گرانش کوانتومی به معنای آشتی دادن استمرار و غیر قابل تقسیم، قابل پیش بینی و تصادف است. ایده‌های زیادی وجود دارد، اما هیچ‌کدام نمی‌توانند به طور کامل با همه چیز سازگار شوند. وایزمن می گوید: «ما هنوز در درک آغاز فضا و زمان وضعیت بهتری نداریم.
