اکنون شولتز و همکارانش مدارک جدیدی را دنبال کرده اند. در جایی که مطالعات قبلی تغییرات در مقیاس کوچک در توالیهای DNA ژلههای شانهای، اسفنجها و سایر حیوانات را مقایسه میکردند، تیم او به الگوهای مقیاس بزرگتر در ترتیب ژنهای کروموزومهای آنها نگاه کرد.
ژله شانه آمریکایی (Mnemiopsis leidyi)
اگر نتایج synteny برقرار باشد، پیامدهای گسترده ای برای درک تکامل نورون ها، ماهیچه ها و سایر سیستم های اندام در حیوانات خواهد داشت. کنت هالانیچ در دانشگاه کارولینای شمالی ویلمینگتون به عنوان مثال، اسفنج ها نورون ندارند، اما ژله های شانه دار دارای نورون هستند. اگر ژلههای شانهای ابتدا تقسیم شوند، میتواند به این معنی باشد که نورونها به طور مستقل در ژلههای شانهای و سایر گروههای حیوانات تکامل یافتهاند.
دیوید پیسانی در دانشگاه بریستول، بریتانیا، میگوید این یافته مهم است، اما هشدار میدهد که راههای دیگری برای تعریف الگوی synteny وجود دارد، و تیم شولتز الگوهای ضعیفی را تجزیه و تحلیل کردند که ممکن است ناشی از شانس باشد تا تکامل مهم. “آیا واقعی است یا فقط نوعی سیگنال تصادفی است؟” او می گوید.
تیم شولتز الگوهای مشترک سینتنی را بین دو گونه ژله شانه ای، دو گونه اسفنج و دو گونه از سایر گروه های جانوری مقایسه کردند. برای تعیین الگوهای synteny قبل از هر گونه واگرایی، محققان به طور خاص به 31 خوشه ژن مشترک بین ژله های شانه ای و حداقل یکی از سه جد تک سلولی همه حیوانات نگاه کردند.
در هفت مورد از این خوشههای ژنی، ژلههای شانهای دارای الگوهای synteny بودند که حداقل در یک اجداد تک سلولی وجود داشت، اما فاقد اسفنج و سایر گروههای حیوانات بود. شولتز میگوید این نشان میدهد که ژلههای شانهای قبل از رویدادهای سازماندهی مجدد که به حیوانات دیگر الگوهای synteny مشترک متمایز میدهد، از حیوانات دیگر جدا شدهاند. او میگوید احتمال اینکه این الگو بهطور تصادفی اتفاق افتاده باشد بسیار بعید است.
موضوعات:
منبع: https://www.newscientist.com/article/2374162-comb-jellies-not-sponges-might-be-the-oldest-animal-group-after-all/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
Shutterstock/SaskiaAcht