به نظر می رسد کهکشان هایی که توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب مشاهده شده اند، بسیار پرجرم تر از آن هستند که در اوایل تاریخ کیهان شکل گرفته باشند، که می تواند برای ایده های ما در مورد شکل گیری کهکشان ها مشکل ساز باشد.
فضا
22 فوریه 2023
میدان شلوغی از کهکشان ها که توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب مشاهده شده است
ایوو لبه در دانشگاه صنعتی سوینبرن استرالیا و همکارانش با استفاده از پدیده ای به نام انتقال به سرخ، فاصله شش کهکشان عظیم را اندازه گرفتند. اجسامی که از زمین دورتر هستند سریعتر از ما دور می شوند و باعث می شود قرمزتر از اجسام مجاور به نظر برسند. آنها دریافتند که این کهکشان ها همگی حدود 30 میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند، یعنی در فاصله 700 میلیون سال پس از انفجار بزرگ شکل گرفته اند.
با این حال، به گفته پونتزن و محققان، تحقیقات بیشتر بسیار مهم است. این پیگیری شامل مشاهدات و تجزیه و تحلیل دقیق طیف های نوری کهکشان با JWST خواهد بود که به گفته ون داکوم ممکن است حدود یک سال طول بکشد.
می‌گوید: «من حدس می‌زدم که کهکشان‌هایی مانند این در اوایل جهان وجود نداشته باشند. پیتر ون دوکوم در دانشگاه ییل در کانکتیکات، عضو تیم تحقیقاتی. در واقع، جرم همه کهکشان ها حداقل 10 میلیارد برابر خورشید بود، از جمله کهکشان هایی با وزن 100 میلیارد خورشید. بر اساس مدل‌های تکامل کهکشانی، ما انتظار داریم که کهکشان‌های این جوان نسبتاً کم‌جرم باشند و اصلاً ستاره‌های زیادی نداشته باشند و سپس با گذشت زمان رشد کنند تا زمانی که بیشتر شبیه کهکشان خودمان شوند. حدود 1.5 میلیارد جرم خورشیدی
به نظر می رسد که بسیاری از کهکشان ها در کیهان اولیه بسیار پرجرم تر از حد انتظار هستند. محققان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) کهکشان هایی با جرم 100 میلیارد برابر خورشید را شناسایی کرده اند که باید سریعتر از آنچه مدل های فعلی توضیح دهند شکل گرفته باشند.
درباره این موضوعات بیشتر بدانید:
منبع: https://www.newscientist.com/article/2360662-huge-young-galaxies-seen-by-jwst-may-upend-our-models-of-the-universe/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home
ESA/Webb، NASA &; CSA، A. Martel
اگرچه این کهکشان های جوان پرجرم هستند، اما به طرز شگفت انگیزی فشرده هستند. ون داکوم می‌گوید: «آنچه ممکن است اتفاق بیفتد این است که مراکز کهکشان‌ها خیلی زود، زودتر از آنچه فکر می‌کردیم، شکل می‌گیرند، و سپس بقیه کهکشان‌ها در اطراف آنها ساخته می‌شوند. “من گمان می کنم که ما به دنبال محصولات نهایی نیستیم، اما شروعی که خیلی سریع اتفاق افتاد.”
مکانیسم دقیق این شکل‌گیری «شتاب‌یافته» کهکشان‌ها – یا به اصطلاح، تشکیل هسته کهکشانی – هنوز مشخص نیست. می‌گوید: «اگر همه‌ی این‌ها در برابر تحقیقات بیشتر باشد، ما تصور می‌کنیم که باید در تاریخ باستانی شکل‌گیری کهکشان‌ها تجدیدنظر کنیم». آندره پونتز در دانشگاه کالج لندن
اگر این اکتشافات تایید شوند، می تواند برای درک ما از جهان به طور کلی مشکل ایجاد کند و نه فقط برای شکل گیری کهکشان ها. پس از ارسال مقاله به ما گزارش شد که در آن زمان گاز کافی در جهان برای تشکیل وجود نداشت. [as many massive galaxies as this study suggests] لابه می‌گوید: – و این کمی شوک‌کننده بود. “اگر شما این هیولاها را تشکیل دهید و ستاره های آنها بیشتر از گاز موجود در جهان باشد، کمی مشکل است.” این ممکن است به این معنی باشد که ما باید مدل‌های خود از جهان اولیه و محتویات آن را به دقت بررسی کنیم.
