کوسه های سر چکشی آبشش های خود را می بندند تا در طول غواصی های عمیق گرم بمانند

کوسه های سر چکشی با بستن آبشش ها از کاهش دمای بدن خود در هنگام غواصی در اعماق دریا جلوگیری می کنند.

محققان قبلاً می دانستند که کوسه های سر چکشی صدفی (Sphyrna lewini) غواصی های مکرر، کوتاه و عمیق شبانه انجام داده است، می گوید مارک رویر در دانشگاه هاوایی در مانوآ. فرودهای دیدنی ممکن است برای شکار باشد، زیرا منقار ماهی مرکب از اعماق بازدید شده به شکم کوسه ها ختم شده است.

سایر گونه های کوسه نیز ممکن است از این استراتژی غواصی استفاده کنند. رویر به یاد می آورد که کوسه های اقیانوسی (Carcharhinus longimanus) شیرجه های شیب دار تکراری مشابه را انجام دهید.

موضوعات:

منبع: https://www.newscientist.com/article/2372871-hammerhead-sharks-clamp-their-gills-shut-to-stay-warm-on-deep-dives/?utm_campaign=RSS%7CNSNS&utm_source=NSNS&utm_medium=RSS&utm_content=home

خوزه امیلیو تروخیلو در دانشگاه اتاگو در نیوزیلند تعجب می کند که چگونه کوسه های سر چکشی با اکسیژن کم اینقدر ورزشکار هستند. او اضافه می‌کند که پستانداران غواص برای مقابله با اکسیژن بسیار کم در بافت‌هایشان سازگاری دارند، بنابراین شاید سر چکش‌ها نیز چنین باشند.

“چه [the researchers] موریسون می‌گوید: «درست هستند، من فکر می‌کنم این یکی از جالب‌ترین ویژگی‌های فیزیولوژیکی در بین کوسه‌ها است.»

رویر می گوید: «شما باید انتظار داشته باشید که دمای بدن آنها فورا کاهش یابد. “اما این چیزی نیست که اتفاق می افتد.”

به نظر می‌رسد کوسه‌های سر چکشی در حین شیرجه در آب‌های سرد و عمیق نفس خود را حبس می‌کنند. با بستن آبشش‌های غنی از خون، آنها می‌توانند در حین شکار طعمه گرم بمانند و به طور موثر زیست‌شناسی خونسرد خود را دور بزنند.

کوسه ها مقداری گرما را از طریق دیواره بدن خود به محیط خنک تر از دست می دهند، اما محققان مشکوک بودند که این یافته های گیج کننده با آبشش کوسه ها مرتبط باشد. کوسه ها با دریافت اکسیژن محلول در آب از طریق رگ های خونی در آبشش خود تنفس می کنند، به این معنی که آنها بخشی از بدن هستند که در آن خون زیادی در معرض آب سرد قرار می گیرد.

اما مشخص نبود که چگونه کوسه های سر چکشی گرمسیری توانسته اند دمای انجماد را در چنین آب های عمیقی که معمولاً حدود 5 درجه سانتیگراد است، تحمل کنند. ماهی‌های دیگر، مانند کوسه‌های سفید بزرگ و ماهی تن، دارای سیستم گردش خون هستند که گرمای تولید شده توسط ماهیچه‌های خم‌کننده‌شان را بازیافت می‌کنند و به شکارچیان فعال اجازه می‌دهند در آب سرد گرم بمانند. رویر می گوید که کوسه های سر چکشی این کار را نمی کنند. او و همکارانش کوسه های سر چکشی صدفی را در خلیج کانوهه، هاوایی صید کردند، برای مدت کوتاهی آنها را در کنار قایق محکم کردند و دسته هایی از ابزار را به پایه باله پشتی هر کوسه وصل کردند. این ابزارها دمای آب و ماهیچه و ضربان و شتاب دم کوسه را در همه جهات اندازه گیری می کردند. پس از چند هفته جمع‌آوری داده‌ها در مورد سه کوسه، بسته‌ها از جای خود خارج شدند و به سطح شناور رفتند تا توسط تیم بازیابی شوند.

رویر می گوید: «بیشترین میزان از دست دادن گرما برای هر حیوانی که از طریق آبشش نفس می کشد، از طریق آبشش ها است. “مثل این است که یک رادیاتور غول پیکر به سر خود بسته باشید.”

محققان دریافتند که در حین غواصی، کوسه های سر چکشی ناگهان با زاویه 80 درجه به سمت پایین پرتاب می شوند و دم های خود را به شدت تکان می دهند.