آیا یک ملت می تواند در برابر حمله به قاچاق از هواپیماهای بدون سرنشین به سبک اوکراین محافظت کند؟

در تاریخ 1 ژوئن ، اوکراین با حمله جسورانه به پایگاه های هوایی روسیه ، جهان را متحیر کرد. اوکراین با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین ارزان قیمت که در داخل کامیون هایی پنهان شده بود که عمیقاً به قلمرو روسیه نفوذ کرده بودند ، توانست ده ها بمب افکن استراتژیک را که برای انرژی هسته ای قابل دسترسی بودند ، حمله کند و 7 میلیارد دلار تجهیزات نظامی را از بین برد.

حمله به همتای هواپیمای بدون سرنشین ، نام عملیات Spiderweb Code ، یک شاهکار باورنکردنی برای برنامه ریزی نظامی بود – اما همچنین یک آسیب پذیری را برجسته کرد که رهبران دفاعی در سراسر جهان دارد که دارایی های آنها پس از آن می تواند تحت تأثیر قرار گیرد.

گفت: “پتانسیل های خطر حملات هواپیماهای بدون سرنشین کوچک برای پایگاه های هوایی آمریکایی یا بریتانیا در حال حاضر 100 ٪ است.” رابرت بانکر به شرکت مشاوره ایالات متحده C / O Futures. “شما فقط به گروهی با قصد و ظرفیت نیاز دارید ، که این یک نوار بسیار کم برای غلبه بر آن است.”

سرویس امنیتی اوکراین ، SBU ، می گوید که از 117 هواپیمای بدون سرنشین در اولین نفر برای این حمله استفاده کرده و آنها را از کوادکوپترهای مسابقه ای برای حمل و نقل چند کیلوگرم مواد منفجره سازگار می کند. این کشور در اطراف تولید شده است 1.5 میلیون از این هواپیماهای بدون سرنشین برای استفاده از میدان نبرد سال گذشتههزینه هر یک فقط چند صد دلار. آنها به طور کلی محدود به طیف وسیعی از حدود 20 کیلومتر هستند ، اما همانطور که عنکبوت نشان می دهد ، می توانند از فاصله دور به منطقه هدف تحویل داده و حریص باشند.

این حمله برای تحلیلگر دفاع آمریکا تعجب آور نیست Zachary Kallenbornسازمان بهداشت جهانی این نوع تهدید را دقیقاً پیش بینی می کند به هواپیماهای بمب افکن های استراتژیک در مقاله ای در سال 2019. “اوکراین مقیاس و تأثیر بسیار بیشتری را از آنچه تصور می کردم ایجاد کرده است. فکر می کردم چنین حمله ای می تواند بخش کوچکی از اعتصاب بسیار بیشتر در مخالفت با وسایل نقلیه تحویل هسته ای باشد ، اما اوکراین موفق شد 34 ٪ از نیروی بمب هسته ای را با یک عملیات فوق العاده پیچیده و هماهنگ از بین ببرد.”

بنابراین ملت ها برای محافظت از حملات مشابه چه کاری می توانند انجام دهند؟ به طور کلی ، سه رویکرد وجود دارد: جسمی ، الکترونیک و سینتیک.

اولین مورد ساده به نظر می رسد – فقط یک مانع فیزیکی برای دور نگه داشتن هواپیماهای بدون سرنشین تهیه کنید. برخی از هواپیماهای روسی که توسط اوکراین برخورد کرده اند در خلیج های احاطه شده توسط نفس های بتونی محافظ یا بانک های زمین طراحی شده برای محافظت از آتش یا انفجار در این نزدیکی پارک شده اند ، اما اینها هیچ حمله ای را از بالا متوقف نمی کنند. روسیه اکنون از پناهگاه های هواپیماهای سخت ساخته شده است ، اما اینها عزیز هستند هزینه میلیون ها نفر هرکدامو فقط به اندازه کافی بزرگ برای مبارزان هستند. بمب افکن های استراتژیک بیشتر قرار است به دور از خط مقدم مستقر شوند ، و به همین دلیل تصور می شد که آنها نیازی به محافظت از این طریق ندارند.

شبکه های ضد ماسه ای جایگزین ارزان تر هستند و یکی از آنها در حال حاضر توسط اوکراین و روسیه در میدان نبرد استفاده می شود. مقامات روسی دارند به اصول اولیه پایه ها توصیه می کرد که چنین موانعی را برپا کنند در پاسخ به حمله به اوکراین ، اما مشکل این است که از بین بردن این شبکه ها بسیار آسان است.

“شبکه در مقایسه با UAS اولیه یک دفاع نسبتاً خوب ارائه می دهد [Uncrewed Aerial System] وی گفت: “این یک حمله حمله می کند.”

در مورد حفاظت های الکترونیکی چطور؟ در خط مقدم ، روسیه و اوکراین از ابزارهای الکترونیکی برای شکستن پیوندهای رادیویی بین هواپیماهای بدون سرنشین و اپراتورهای آنها استفاده می کنند. این تا حدودی در شرایطی در میدان نبرد کار می کند ، اما از آنجا که مه ها به طور کلی در کوتاه مدت کار می کنند ، باید یک پایگاه هوایی پوشانده شود. بانکر می گوید: “آنها باید 24/7 مستقر و نظارت شوند.”

این مشکلات خودش را ایجاد می کند. عملیات SpiderWeb از شبکه های تلفن همراه تجاری استفاده کرده است ، اما مهاجمان می توانند از هر فرکانس برای کنترل هواپیماهای بدون سرنشین خود استفاده کنند و ممکن است ضرب و شتم هر فرکانس گزینه ای نباشد. کالنبورن توضیح می دهد: “Jammers همچنین با سیگنال های دوستانه دخالت می کند.” “برای جلوگیری از چنین حمله ، ممکن است مجبور شویم خطر بیشتری برای عملیات دوستانه بپذیریم.”

علاوه بر این ، SBU هواپیماهای بدون سرنشین خود را می گوید برای پیش بینی حرکات طراحی شده اند و مجهز به سیستم پشتیبان AI بودند که آنها را بدون ورود به اپراتور به اهداف هدایت می کردند. این هواپیماهای بدون سرنشین اساساً از تقلا پناه می برند ،

این اقدامات جنبشی را ترک می کند ، در غیر این صورت به عنوان هواپیماهای بدون سرنشین شناخته می شود. پایگاه های هوایی روسیه به خوبی در برابر حملات هوایی معمولی با موشک های سطح هوا و واحدهای ضد هوایی متحرک محافظت می شدند ، اما آنها نمی توانند هواپیماهای بدون سرنشین کوچک را تشخیص داده یا درگیر کنند.

بانکر توضیح می دهد: “چنین سیستم های سلاح نیاز به دستیابی پیشرفته و هدف قرار دادن ظرفیت های هدفمند برای از بین بردن UA های مسلح دارند.” “اگر انسان از آنها سوءاستفاده کند ، باید آنها را در یک نصب پوشش 24/7 دفاعی و عادت کرده ، پراکنده شوند ، که باعث ایجاد کارمندان عظیم و بار اقتصادی می شود.”

دفاع خودکار یک راه حل بالقوه ارائه می دهد و اوکراین قبلاً مستقر می شود برج های مسلسل ضد هواپیماهای بدون سرنشین برای محافظت از شهرها در برابر حملات روسیه با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین بزرگ شاهد. اما با هزینه ای در حدود 100000 دلار ، برج هایی مانند این می توانند به راحتی از هواپیماهای بدون سرنشین کوچکتر و ارزان تر استفاده شده در عملیات Spiderweb فراتر بروند. کالنبورن می گوید: “هواپیماهای بدون سرنشین انبوه می توانند یک چالش را ایجاد کنند.”

به طور خلاصه ، هیچ راه حل خوبی وجود ندارد – و با این وجود ارتش فوراً راهی برای کاهش این تهدید قریب الوقوع پیدا کرده است. یک ژنرال نیروی هوایی آمریکایی اخیراً به A اعلام کرد کمیته اینکه بیش از 350 مورد از هواپیماهای بدون سرنشین غیرمجاز وجود داشته باشد ، پایگاه های نظامی در ایالات متحده را فقط در سال 2024 بیش از از حمله هواپیماهای بدون سرنشین مشابه دیده می شودبشر

کالنبورن توضیح می دهد: “اگرچه مطمئناً بسیاری از آنها فقط آماتورها هستند ، اما حداقل برخی مطمئناً متناقض هستند.” وی گفت که این هواپیماهای بدون سرنشین متناقض به احتمال زیاد به جای تلاش یک حمله – اطلاعات را جمع آوری می کنند. “اگر ما با چین در جنگ بودیم ، می تواند تغییر کند.”

همه این بدان معنی است که تمرین عملیات Spiderweb ، چه در روسیه و چه در جاهای دیگر ، بسیار ممکن به نظر می رسد. بانکر توضیح می دهد: “این بسیار فراتر از یک شکاف مهم آسیب پذیری است.” “این حوضچه نمی تواند مسدود شود. به معنای واقعی کلمه در مقابل ما فرو می رود و به زودی از بین می رود.”

سوژه ها: