سپس، تیم آزمایش کردند که شرکت‌کنندگان تا چه اندازه می‌توانند ویلچر را از طریق چهار ایست بازرسی در یک اتاق بیمارستان ۱۵ متری حاوی تخت‌ها، صندلی‌ها و تجهیزات پزشکی هدایت کنند.
راهبرد دوم کاشت الکترودها در مغز است. اینها سیگنال‌های مغزی را به دقت به هوش مصنوعی منتقل می‌کنند، اما تنها پس از یک روش بسیار تهاجمی که خطر عفونت را به همراه دارد.
Millán می‌گوید: «من نمی‌گویم این رویکرد در خیابان‌های شلوغ یا در محیط‌های کمتر کنترل‌شده مفید است، اما توانایی حرکت مستقل می‌تواند برای این افراد یک مزیت بزرگ باشد.
استراتژی سوم را آزمایش کنید، خوزه میلان در دانشگاه تگزاس در آستین و همکارانش سه نفر را با حرکت اندک یا بدون هیچ حرکتی در یکی از اندام های خود به کار گرفتند. این تیم ارزیابی کردند که آیا یک رابط مغز و کامپیوتر می تواند یک صندلی چرخدار برقی را بر اساس فعالیت مغزی که افراد تصور می کنند اعضای بدن خود را حرکت می دهند، هدایت کند یا خیر.
شخص 1 مدار را در حدود 4 دقیقه با 80 درصد موفقیت، به طور متوسط، بیش از 29 تلاش کامل کرد. موفقیت به عنوان عبور از پست های بازرسی مدار تعریف شد.
برای حرکت به سمت راست، شرکت کنندگان تصور کردند که هر دو دست را حرکت می دهند. برای حرکت به چپ، آنها تصور کردند که هر دو پا را حرکت می دهند. وگرنه ویلچر جلو رفته است.
سه نفر مبتلا به فلج هر چهار دست و پا از افکار خود برای هدایت یک صندلی چرخدار در یک اتاق شلوغ با دقت بالایی استفاده کردند. این نشان می دهد که افراد فلج می توانند به طور مستقل در اتاق های خاصی حرکت کنند، اما ممکن است این فناوری به اندازه کافی برای حرکت در یک خیابان شلوغ پیشرفته نباشد.
با این حال، پوسته باید از طریق یک ژل به سر چسبانده شود که پس از چند ساعت خشک می شود و زمان کنترل ویلچر را در یک حرکت محدود می کند.
در طول هر جلسه، تیم از شرکت کنندگان می خواست که به طور متوسط 60 بار به ویلچر فرمان دهند که به چپ یا راست حرکت کند.
با تجزیه و تحلیل سیگنال های مغزی شرکت کنندگان در طول دوره آموزشی، تیم متوجه شد که سیگنال های مغزی “چپ” و “راست” شخص 1 و شخص 3 متمایزتر می شوند.
می‌گوید به دلیل پیشرفت سریع در الکترودهای خشک و چاپ شده با پوست و همچنین الکترودهایی که در گوش قرار می‌گیرند، روزی می‌توان از استفاده از ژل‌ها اجتناب کرد. پالانیاپان راماسوامی در دانشگاه کنت انگلستان او می‌گوید که ترکیب این آخرین تحقیقات با فناوری بدون ژل می‌تواند صندلی‌های چرخدار کنترل‌شده ذهن را در دهه آینده وارد دنیای واقعی کند.
دانشگاه تگزاس در آستین
میلان می گوید: «کسانی خواهند بود که آن را خیلی سریع و خیلی خوب یاد خواهند گرفت، سپس دیگرانی هستند که به زمان بیشتری برای یادگیری نیاز دارند، مانند شخص 2، اما من فکر می کنم هر کسی می تواند انجام آن را یاد بگیرد.
دقت فرمان “Person 3” نیز بهبود یافته است، از 67٪ به 91٪. شخص 2 به طور مداوم با دقت متوسط 68٪ در طول جلسات تمرین خود رهبری می کرد.
شخص 1 به طور متوسط در 37 درصد مواقع در 10 جلسه تمرین اول خود دستورات صحیحی را ارائه می دهد و دقت آنها را در 10 جلسه تمرین آخر خود به 87 درصد افزایش می دهد.
درباره این موضوعات بیشتر بدانید:
