انتشار گازهای گلخانه ای دریایی: کشتی ها رگبارهای نامرئی را آزاد می کنند که کمی آب و هوا را خنک می کند
می گوید که این کشف را برای اطلاع رسانی دقیق تر مدل های آب و هوایی مهم می کند لیتون رگایر در دانشگاه لیدز، انگلستان
آلودگی توسط ذرات معلق در هوا – ذرات ریز معلق در هوا – بر شکل گیری و خواص ابرها تأثیر می گذارد. نقش گازهای گلخانه ای در گرمایش جهانی در انتشار کشتی ها به خوبی ثابت شده است، اما کمتر در مورد آئروسل ها شناخته شده است. مطالعات قبلی در مورد آئروسل‌های قیف کشتی از تصاویر ماهواره‌ای برای ارزیابی تأثیر آنها بر ابرها استفاده کرده‌اند – برخی به وضوح تحت تأثیر قرار می‌گیرند، اما بسیاری از ابرهای دیگر به نظر می‌رسند که تأثیری نداشته باشند.
منشاوزن می گوید، با این حال، این کار به این معنا نیست که انتشار گازهای گلخانه ای اثر خنک کنندگی کلی دارد. گازهای گلخانه ای ساطع شده آب و هوا را بیشتر گرم می کند، در حالی که آئروسل های منتشر شده اثر خنک کنندگی کمتری خواهند داشت.
توسط الکس ویلکینز
جایی که محققان پیش‌بینی کرده بودند که ذرات معلق در هوا حرکت می‌کنند، آثاری از ابرها با قطرات کمتر اما آب مایع بیشتر وجود داشت. این امر اندکی بازتاب کلی ابر را تغییر می‌دهد و مهمتر از آن، نسبت آب به قطره بزرگتر حاکی از اثر خنک‌کننده قوی‌تر است، بنابراین ابرها تابش بیشتری را به خورشید منعکس می‌کنند.
سعی کنید / Getty Images
Regayre می گوید: “این واقعاً جذاب است، این منطقه ای است که توسط سایر گروه های مدل سازی آب و هوا نادیده گرفته می شد.” ما به جای ابرهای کومولوس، روی نواحی استراتوکومولوس تمرکز زیادی داریم، زیرا در دوران پیش از صنعتی شدن ابرهای استراتوکومولوس بسیار بیشتر بود. با گرمتر شدن دمای سطح دریا، به نظر می رسد که استراتوکومولوس کمتر و کومولوس بیشتر می شود.
منشاوزن می‌گوید: «اگر آئروسل‌ها ابرها را درخشان‌تر از آنچه قبلاً تصور می‌کردیم، می‌سازند، به این معنی است که با کاهش آلودگی هوا به دلایل بهداشتی، انتظار داریم گرمایش جهانی بیشتر شود. به دلیل فقدان این خنک‌سازی ناشی از تعامل با ابرهای آئروسل». او می افزاید که ممکن است به این معنی باشد که ما نیاز به کاهش بیشتر انتشار گازهای گلخانه ای داریم.
اکنون، پیتر منشاوزن در دانشگاه آکسفورد و همکارانش دریافتند که ابرهایی که بدون تاثیر به نظر می‌رسند در واقع توسط ذرات معلق در هوا تغییر می‌کنند. محققان مسیرهای دو میلیون کشتی در اقیانوس اطلس را طی یک دوره شش ساله ترسیم کردند و از یک پایگاه داده جهانی برای بادهای مسیرهای تجاری که کشتی ها طی می کردند استفاده کردند تا ببینند ذرات معلق در هوا به کجا می رود. آنها سپس از پایگاه داده دیگری از ویژگی های ابر استفاده کردند تا ببینند چگونه آن ابرها تحت تأثیر قرار گرفته اند.
روش استفاده شده توسط محققان به آنها اجازه می دهد تا به جای ابرهای استراتوکومولوس، تأثیر ذرات معلق در هوا بر روی ابرهای کومولوس را مطالعه کنند. در ابرهای کومولوس، تغییرات ناشی از انتشار توسط ماهواره‌ها قبلاً قابل مشاهده نبود.
ابرها نقش پیچیده ای در آب و هوا دارند. بسته به میزان شناور بودن آنها در جو و ترکیب آنها، می توانند به گرم شدن کره زمین کمک کنند یا به آنها آسیب برسانند. درک تعامل آنها با محیط برای مدل های آب و هوایی دقیق بسیار مهم است.
سپس محققان بر این باورند که اثر خنک‌کنندگی ذرات معلق در هوا از همه منابع، از جمله صنعت، حمل‌ونقل و آتش‌سوزی‌ها، که به عنوان مقدار آب بین دو نقطه جو اندازه‌گیری می‌شود، 0.76- وات بر متر مربع است، که بسیار متفاوت از گرمایش است. اثر، به 0.2 وات بر متر مربع، در آخرین گزارش هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوا.
کشتی ها ذرات آئروسل آلودگی هوا و همچنین گازهای گلخانه ای را آزاد می کنند
رگه های آلودگی هوای نامرئی ناشی از صنعت کشتیرانی جهانی که در تصاویر ماهواره ای قابل مشاهده نیستند، بازتاب ابرها را تغییر می دهند. این بدان معنی است که ابرهایی که در معرض آلودگی هوا از انواع منابع قرار می گیرند، می توانند نور و گرمای بیشتری را از خورشید نسبت به آنچه ما فکر می کردیم منعکس کنند، چیزی که باید برای مدل های آب و هوایی آینده در نظر گرفته شود. تأثیر این آلودگی هوا تأثیر گازهای گلخانه‌ای منتشر شده را نیز خنثی نمی‌کند.
