در حالی که این یک واکنش خندهدار به نظر میرسد، وقتی صحبت از باتریهایی میشود که وسایل نقلیه الکتریکی را تامین میکنند، جنبهای جدی برای آن وجود دارد. این واقعیت که شارژ مجدد آنها معمولاً ساعت ها طول می کشد، مانع بزرگی برای کربن زدایی حمل و نقل است که یکی از بزرگترین تولیدکنندگان گازهای گلخانه ای در جهان است. به عشق بشریت، زمان شارژ باید کاهش یابد. با این حال، با توجه به اصول اولیه علم باتری مانند نیم قرن پیش، چشم انداز بهبود چشمگیر کم به نظر می رسد.

نازک، اما غیرممکن نیست. اکنون، فیزیک کوانتومی می تواند به کمک ما بیاید. با بهره گیری از رفتار عجیب ذرات زیراتمی، یک باتری کوانتومی می تواند بسیار سریعتر از هر دستگاه معمولی شارژ شود. به عنوان یک امتیاز، هرچه باتری کوانتومی بزرگتر باشد، عملکرد بهتری دارد. اگرچه این مفهوم هنوز در مراحل ابتدایی خود است، نمایش تجربی اخیر و برخی پیشرفتهای نظری نشان میدهد که دنیایی از انرژی قابل حمل بدون وقفه چندان دور از ذهن نیست. یک روز، باتری های مرده می توانند در یک لحظه زنده شوند.
باتری، همانطور که دمتری مارتین کمدین آمریکایی اشاره کرده است، فناوری است که ما آن را شخصیت می کنیم. او گفت: “چیزهای دیگر کار نمی کنند یا خراب می شوند.” “اما باتری ها – آنها می میرند.” مشاهده دقیق تر از آن چیزی است که در نگاه اول به نظر می رسد. برخی از ما آنقدر مدیون گوشیهای هوشمند، تبلتها و سایر فناوریهای دیجیتال هستیم که با تمام شدن آب آنها عملاً زندگیمان به حالت تعلیق در میآید. با وجود اینکه فقط 30 دقیقه طول می کشد، ما تمایل داریم از زمان تلف شده برای شارژ مجدد تاسف بخوریم.
با بهرهبرداری از خاصیت عجیب مکانیک کوانتومی به نام درهم تنیدگی، باتریهای کوانتومی از نظر تئوری میتوانند در یک لحظه شارژ شوند. امروزه پیشرفت هایی در جهت تحقق این امر در حال انجام است.
فیزیک
7 سپتامبر 2022