باکتری های عنکبوتهای دریا بر روی بدن خود مزرعه

به نظر می رسد موجودات به شکل یک عنکبوت که در نزدیکی Ooys متان در بستر دریا زندگی می کنند ، گونه های میکروبی را روی بدن خود کشت و مصرف می کنند که از انرژی غنی از انرژی تغذیه می کنند. این همه سازمان هایی را که به روابط همزیستی با میکروب ها اعتماد می کنند ، گسترش می دهد تا در این محیط های دنیای دیگری زندگی کنند.

شانا گفردی به کالج غربی کالیفرنیا و همکارانش عنکبوتهای دریایی را جمع آوری کردند – بندپایان دریایی که به دلیل شباهت خود به آراکنیدها منصوب شده اند – زندگی تقریباً سه یووی متان مختلف در اقیانوس آرام. آنها سه گونه را قبل از ناشناخته از جنس Sea Spider پیدا کردند سریکوسورا که به نظر می رسد فقط در نزدیکی این اوزهای بنزین فراوان است.

انواع دیگر عنکبوتهای دریایی که در نزدیکی اووز زندگی نمی کنند ، عمدتاً بی مهره های دیگر می خورند. اما محققان دریافته اند که به نظر می رسد عنکبوتهای دریایی جدید با خوردن یک کل متمایز از گونه های باکتریایی که روی بدن خود زندگی می کنند ، بیشتر تغذیه خود را به دست می آورند. این باکتری ها با استفاده از متابولیزه متان و متانول از تخمک ، انرژی برداشت می کنند ، انرژی که در غیر این صورت برای عنکبوتهای دریایی قابل دسترسی نیست.

محققان دریافتند که باکتری ها به عنوان “کت خز میکروبی” به اسکلت های عنکبوتی محدود شده اند و آنچه را که گفردی به عنوان خوشه “آتشفشان” توصیف می کند ، فشار می آورد. لایه های رشد باکتریایی همچنین دارای علائم مانند آهنگ های چمن بود که عنکبوت ها می توانند با استفاده از “لب” سخت و سه دندان ریز ، روی آنها خراشیده شوند.

برای تأیید اینکه عنکبوتهای دریایی واقعاً باکتری ها را می خورند ، محققان همچنین از یک تکنیک برچسب زدن رادیواکتیو استفاده کردند تا نحوه مصرف کربن در متان توسط عنکبوت های آزمایشگاهی را دنبال کنند. گفردی توضیح می دهد: “ما دیده ایم که متان وارد میکروب هایی است که روی سطح عنکبوت ها قرار دارند ، سپس دیدیم که مولکول کربن به بافت های عنکبوتی منتقل می شود.”

محققان فکر نمی کنند که عنکبوتهای دریایی فقط آنچه را که برای رشد بر روی اسکلت های خود اتفاق می افتد می خورندبشر از آنجا که گونه هایی که بر روی اسکلت های اگزوز زندگی می کنند از آنچه که به طور کلی در محیط زیست است ، متمایز هستند ، نشان می دهد که نوعی فرآیند انتخاب در معرض خطر است. “عنکبوت ها نوع بسیار خاصی از جامعه را پرورش داده و به طور قطعی پرورش می دهند.”

عنکبوت های دریایی اولین ارگانیسم هایی نیستند که میکروب ها را برای دسترسی به انرژی شیمیایی کشت می کنند. “هر وقت نگاه می کنیم [at ecosystems around methane seeps]ما آن را بیشتر و بیشتر می یابیم. ” اریک کوردز در دانشگاه معبد در پنسیلوانیا. او با گفردی در یک کار کرد پروژه قبلی این یک همزیستی مشابه در کرم های لوله یافت. فراوانی زندگی که در نزدیکی اووزز یافت می شود “توسط متان و سایر مواد شیمیایی و نه با انرژی خورشید دامن زده شده است. این بسیار تعجب آور است.”

کوردز تأکید می کند که باکتری ها نیز می خواهند با رانندگی روی بدن عنکبوت های دریایی برنده شوند. بر خلاف گاوها روی مزرعه ، آنها از محافظت و دسترسی به مراتع بهتر برخوردار می شوند. به عنوان مثال ، اگر تخم مرغی از متان به قسمت دیگری از بستر دریا منتقل شود ، عنکبوتهای دریایی می توانند باکتری ها را به منبع جدید منتقل کنند. او می گوید: “عنکبوت های دریایی آنها را در زیستگاه کامل نگه می دارند.”